Chapter 43
လက်တွေ့တွင်မူ ... ရှောင်ကျားရှုမှာ အားကစားနှင့် ပတ်သက်၍ လုံးဝ မကျွမ်းကျင်။ basketball က သူ့ဆီ ပျံဝဲလာသည့်တိုင် အမိဖမ်းနိုင်ခြင်း မရှိ၍ ပြုတ်ကျလုဆဲဆဲ ဖြစ်သွားတော့သည်။ ကျိမြန်က ကူဖမ်းပေးနိုင်လိုက်၍သာ တော်သေးသည်။
"ကောကော ရှိနေလို့ တော်သေးတယ် ..."
မြဲမြဲမြံမြံ ပြန်ရပ်ပြီးနောက် ရှောင်ကျားရှုက မျက်နှာနီနီလေးကို မော့ကာ ပြောလိုက်သည်။ သူ့အကြည့်တို့တွင် လေးစားအားကျစိတ်တို့ ယိုဖိတ်နေပေသည်။
လက်ကို မြှောက်နှင့်နေပြီဖြစ်သော လောကျန်းဝေ့က ရှောင်ကျားရှု၏ ချိုမြိန်သော အမူအရာတို့ကို တွေ့လ်ုရသည့်အခါ လက်ကိုသာ တစ်ဖြည်းဖြည်း ပြန်ချလိုက်တော့သည်။ Cut ဟု အော်မနေတော့။
ဝါရင့် သရုပ်ဆောင်များသည် ထိပ်သီးအဆင့် မီးစဉ်ကြည့်ကတတ်သော စွမ်းရည်ကို ပိုင်ဆိုင်ထားရာ ဒါရိုက်တာက မရပ်တန့်ခိုင်းမချင်း ဇာတ်ညွှန်းနှင့် သွေဖယ်နေသည့်တိုင် ဆက်လက်သရုပ်ဆောင်နိုင်စွမ်း ရှိကြသည်။ ကျိမြန်က ရှောင်ကျားရှု၏ ခေါင်းကို ပွတ်သပ်ကာ ခပ်ဖွဖွ ရယ်မောလိုက်သည်။
"နိုင်ငံခြားမှာ နေခဲ့တုန်းက လေ့ကျင့်ခန်းကောင်းကောင်း မလုပ်ဘူး မဟုတ်လား ဘောလုံးကိုတောင် သေချာ မဖမ်းနိုင်တော့ဘူး ..."
ထို့နောက် သူက ဘောလုံးကို ကောက်ယူကာ ခြင်းထဲသို့ လှမ်းပစ်လိုက်သည်။
မူလက ထိုအခန်းကို အပြည့်အဝ ရိုက်ကူးရန် ပြင်ဆင်မထား။ အနီးကပ်ရိုက်ချက်တစ်ခုသာ ထားပြီး ကျန်ရိုက်ချက်အားလုံးကို တည်းဖြတ်ပစ်ရန် ကြံရွယ်ထားသော်ငြား အားကစားတွင် ဆရာတစ်ဆူဖြစ်သော ကျိမြန်သည် ကွင်းနှင့် မီတာအနည်းငယ် အကွာတွင်ရပ်ကာ three points ပစ်ချက်တစ်ခုကို လှလှပပ ပြုလုပ်လိုက်သည်။
ကလေးများက ဝမ်းသာအားရ အားပေးလိုက်ကြပြီး ရှောင်ကျားရှုကလည်း တက်တက်ကြွကြွ ပြောလိုက်သည်။
"ကောကော ဘာလို့ နေရာတိုင်းမှာ ဒီလောက် တော်နေရတာလဲ ကျွန်တော်က US မှာဆို တော်တဲ့ ကျောင်းသားစာရင်းထဲ ပါပေမယ့် ကောရဲ့ရှေ့ကိုရောက်ရင် ဘာမှ အသုံးမကျတော့သလိုပဲ ..."
