Chapter 57
နောက်တစ်နေ့မနက်တွင် ကျောင်းသားလေးယောက်လုံး၏ အကဲဖြတ်မှုဗီဒီယိုအားလုံး စုံလင်သွားပြီဖြစ်သည်။ ဟွမ်ကျိကျင်းက နှစ်နှစ်ကာကာ ပြုံးကာ ပြောလိုက်သည်။
"ကောင်းတယ် ကောင်းတယ် သရုပ်ဖော်ချက်တွေကို လူသိရှင်ကြား ထုတ်ပြတာတွေက တစ်ခုထက်တစ်ခုကို ပိုကောင်းလာတာပဲ ရုပ်ရှင်ဧကရာဇ်ကိုပါ ဖိတ်နိုင်တဲ့သူတောင် ရှိသေးတယ် အံ့ဩလောက်စရာပဲ ရှောင်ရှု မင်းကရော ဘာလို့ ဘာမှ မလုပ်သေးတာလဲ ..."
"ကျွန်တော်က သူတောင်းစားလို လုပ်ရတာလေ ဒီလောက် ပုံဆိုးပန်းဆိုးကြီးကို ဘယ်လိုစိတ်ကူးမျိုးနဲ့ အများရှေ့ ချပြရမှာလဲ ..."
ရှောင်ကျားရှုက USB drive ကို ကမ်းပေးကာ ပြောလိုက်သည်။
"ကျိကျင်ကော ဒါကို တစ်ယောက်တည်းပဲ ကြည့်နော် အပြင်ကို ပျံ့မသွားစေနဲ့ ဟုတ်ပြီလား ..."
"လာစမ်းပါ ငါ့မှာ ပါးစပ်အကြီးကြီးလည်း မရှိပါဘူး ခဏနေရင် မင်းကို အမှတ်ပေးမယ် ဂျက်စီ၊ ဂျင်ရှီဂျွန်း မင်းတို့နှစ်ယောက်လုံး ကျတယ် ဒီအတန်းကို ထပ်လာဖို့ မလိုတော့ဘူး မင်းတို့လို မရိုးမသားလုပ်တတ်တဲ့ ကျောင်းသားမျိုးကို သင်မပေးနိုင်ဘူး ..."
ထို့နောက် လင်းလဲ့ယန်ကို ကြည့်လိုက်သည်။
"မင်းကတော့ အောင်မှတ်ပဲရတယ် အစောပိုင်း တစ်ဝက်လောက်က သဘာဝကျပေမယ့် အဆုံးနားရောက်လေလေ အငြင်းပွားစရာ ဖြစ်လာလေပဲ မင်းက မင်းကိုယ်မင်း မိန်းကလေးတစ်ယောက်လို သဘောမထားခဲ့ဘူး ငါသာ ကျိမြန်ဆိုရင် အစောကြီးကတည်းက သိနေလောက်ပြီ သူကလည်း သိရဲ့သားနဲ့ မင်းနဲ့ လိုက်ကစားပေးနေတာလည်း ဖြစ်ချင်ဖြစ်မှာပေါ့ ဒီသရုပ်ဆောင်အရည်အချင်းလောက်လေးနဲ့ ဘယ်သူ့ကို အရူးလုပ်နေတာလဲ ..."
ဂျက်စီနှင့် ဂျင်ရှီဂျွန်းတို့နှစ်ဦးလုံး စိတ်ဆိုးမာန်ဆိုးဖြင့် ချက်ခြင်း ထွက်သွားကြကာ သူဌေးကို သွားတိုင်မည်ဟုပင် ပြောသွားကြသေးသည်။ ဟွမ်ကျိကျင်းကမူ လုံးဝဂရုမစိုက်၊ ကွန်ပျူတာကိုသုံးကာ USB stick ကို ဖွင့်ကြည့်လိုက်သည်။ ရှောင်ကျားရှုမှာ Nan Men Plaza အနီးတွင် အိမ်ခြေယာမဲ့တစ်ဦးကဲ့သို့ လှည့်ပတ်သွားလာနေလိမ့်မည်ဟု လုံးဝ မျှော်လင့်မထားပေ။ သူက အိမ်ခြေယာမဲ့တို့နှင့် တစ်သားတည်းကျသည်အထိ ရောနှောနေထိုင်ကာ ထိုသူတို့၏ ပင်ပန်းဆင်းရဲမှုနှင့် နာကျင်မှုတို့ကို တွေ့ကြုံခံစားခဲ့သည်။ ရိုက်နှက်ခံရသည့်တိုင် တန်ပြန်မတိုက်ခိုက်ရဲသည့် အိမ်ခြေယာမဲ့တို့၏ အမူအကျင့်ကို ထိန်းသိမ်းထားဆဲဖြစ်သည်။