Chapter ● 20 ●
ချန်ခေါ့သည် မူလက "သူတို့" အကြောင်းကို ကျန်းယွီသော်အား မေးမြန်းရန် ရည်ရွယ်ထားသော်လည်း ကျန်းယွီသော်က မိမိနောက်ကို တစ်ကောက်ကောက်လိုက်ပြီး မိမိရှိသည့်နေရာတိုင်း လိုက်ပါမည့်ဆိုသည့်စကားကို ကြားလိုက်ပြီးနောက် ရုတ်တရက်ပင် မေးစရာများ ပျောက်ဆုံးကုန်သည်။
"မင်းစကားက ဘာအဓိပ္ပာယ်လဲဆိုတာ ငါ့ကိုတစ်ချက်လောက်ရှင်းပြလို့ရမလား"
ချန်ခေါ့က ကျန်းယွီသော်အား ကြည့်နေသည်။
ကျန်းယွီသော်က ပြတင်းပေါက်နားသို့သွားကာ အပြင်ဘက်သို့ကြည့်လိုက်သည်။
"ပြောလိုက်တဲ့ စကားလုံးအဓိပ္ပါယ်အတိုင်း အတိအကျပဲ ... ... ချန်ချင့်ရောက်ပြီ"
ချန်ခေါ့သည် ချန်ချင့် ရောက်မရောက်ကို လုံးဝဂရုမစိုက်သလို ထိုမနက်စာကို စားချင်စိတ်လည်းမရှိပေ။ သူသည် ထမင်းစားပွဲနားတွင် ရပ်ကာ မှင်သက်တွေဝေနေသည်။ အစကတည်းက အိပ်ရာနိုးခါစဖြစ်နေပြီး ခေါင်းလည်း ကောင်းကောင်းမကြည်သေးသည့်အပြင်၊ မနေ့ညကလည်း အိပ်ရေးဝအောင် မအိပ်ခဲ့ရသောကြောင့် ချန်ခေါ့၏ ဦးနှောက်ထဲတွင် ကျန်းယွီသော်၏စကားများကို နားလည်အောင် ချေဖျက်နိုင်စွမ်း လုံးဝမရှိနေပေ။
ကျန်းယွီသော်က တံခါးသွားဖွင့်ပေးသောအခါ ချန်ချင့်က မနက်အထုပ်ကြီးငယ်နှင့် အိမ်ထဲသို့ရောက်လာသည်။
ချန်ချင့်က မနက်စာများကို စားပွဲပေါ်တင်ရင်းပြောလာသည်။
"ခင်ဗျား အဲဒီသော့ကိုလည်း လွှတ်ပစ်လိုက်တော့ပါလား။ ဒီလောက်တောင် သူ့ကိုအမြင်ကတ်နေတာဆိုတော့"
"သူ လက်ဗွေသော့ ပြောင်းလိုက်တော့မယ်တဲ့"
ကျန်းယွီသော်က ဝင်ပြောသည်။
"လက်ဗွေသော့လား။ ဪ သဘောပေါက်ပြီ။ အရင်က ခင်ဗျားအိမ်မှာ လက်ဗွေသော့သုံးတာမဟုတ်လား။ အဲဒါကြောင့် အပြင်ထွက်ရင် ဘယ်တော့မှ သော့ယူစရာမလိုဘူး"
"နောက်ဆုံးတော့ မင်းသိသွားပြီ"
"ဒါဆို ခင်ဗျားအိမ်လည်း အရမ်းချမ်းသာနေတာ မဟုတ်ဘူးပဲ။ လက်ဗွေသော့က တော်တော်များများ သုံးနေကြတာ"
YOU ARE READING
《ဖြေဆေး》- ဘာသာပြန် 『Completed』
General Fictionဖြေဆေး - ကျယ်ယောက် (ဘာသာပြန်) မူရင်းစာရေးသူ - ဝူးကျယ် / Wu Zhe
