《ဖြေဆေး》- ဘာသာပြန် 『Completed』

အခန်း - ၃၃

Chapter ● 33 ●

ချန်ခေါ့သည် ကျန်းယွီသော်က သူ့အား အနှီသုံးနှစ်ခွဲကလေးနှင့် နှိုင်းယှဉ်ပြီး နှိမ်သလိုလို စကားနာထိုးတိုင်း သူ့အနေနှင့် စိတ်အလိုမကျဖြစ်ပြီး စိတ်တိုရသည်။ သို့သော် ယခုတစ်ခေါက်တွင် စိတ်ဝင်စားစရာကောင်းပြီး သဘောတွေ့စရာကောင်းသည်ဟု အဓိပ္ပါယ်ပေါက်နေသဖြင့် သူသည်းခံလိုက်ရသည်။

သို့သော်လည်း သူသည် အနည်းငယ် အထွန့်တက်လိုက်သေးသည်။

"သုံးနှစ်ခွဲကလေးက အခုလောက်ဆိုရင် သုံးနှစ်နဲ့ကိုးလကျော်လို့ ဆယ်လလောက်ရှိရောပေ့ါဟ"

"တိကျလိုက်တာ။ တကယ်တော့ လေးနှစ်ပြည့်တော့မှာ။ အခုတောင် မွေးနေ့ရက်အရောက်ကို တစ်ရက်ချင်းစီမှတ်ပြီး ပြင်ဆင်နေကြပြီ။ သူ့အဖေဆိုရင် တစ်လကြိုပြီးတော့ တစ်ပတ်ကို လက်ဆောင်တစ်မျိုးဝယ်ပေးနေတာ"

ကျန်းယွီသော်က ရယ်ရင်းပြောလိုက်သည်။

ချန်ခေါ့က ငရုတ်ပွကင် တစ်ကင်ကိုယူပြီး တစ်ကိုက်ကိုက်သည်။

"ငါငယ်ငယ်တုန်းကနဲ့ အတူတူပဲ။ နှစ်တိုင်း မွေးနေ့ဆိုရင် လက်ဆောင်တွေ အစောကြီး ကြိုရတာ"

"အရမ်းမိုက်တာပဲ"

"ဘာမှကောင်းမနေပါဘူးကွာ။ ပစ္စည်းတွေက လွယ်လွယ်နဲ့ ပေါပေါများများရနေတော့ ပျော်ရွှင်တဲ့ခံစားချက်က မရှိတော့ဘူး။ မျှော်လင့်စရာလည်းမရှိတော့ဘူး။ လိုချင်တာတွေ အားလုံးရတယ်။ မလိုချင်တာတွေလည်း ရတယ်"

"မကြုံဖူးတော့ မသိဘူး။ *မတ်တတ်ရပ်ပြီးစကားပြောရင် ခါးမနာသလိုပေါ့"

[T/N : 站着说话不腰疼 zhànzhe shuōhuà bù yāoténg သူက အီဒီယမ်စကားစုပါ။ တကယ့်အဖြစ်ကိုသေချာမသိဘဲ စကားနဲ့ပဲ ဖောဖောသီသီပြောပြီး လက်တွေ့နဲ့ကွာခြားနေတယ် ဆိုတဲ့အဓိပ္ပါယ်ပါ။ ကိုယ်တိုင်မခံစားရရင် မသိနိုင်ဘူးလို့လည်း အဓိပ္ပါယ်ရပါတယ်။]

ချန်ခေါ့က တိတ်ဆိတ်သွားသည်။ ကျန်းယွီသော်၏အခြေအနေအရ ငယ်စဉ်ကဆိုလျှင် မွေးနေ့လက်ဆောင်မပြောနှင့်၊ မွေးနေ့ပွဲတောင် သေချာဖြတ်သန်းဖူးပုံမရပေ။