《ဖြေဆေး》- ဘာသာပြန် 『Completed』

အခန်း - ၃၂

Chapter ● 32 ●

ကျန်းယွီသော်သည် ရာသီဥတု၏အေးစိမ့်မှုကို မကြောက်သော လူစားမျိုးဖြစ်သည်။ ယနေ့ထက် ၁၀ ဒီဂရီလောက်ပိုအေးသော နှင်းကျသည့်ရက်များတွင်တောင် သူသည် အပေါ်ထပ်အနွေးထည်တစ်ထပ်တည်းဝတ်ပြီး ကီလိုမီတာအနည်းငယ်ခန့် လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်ရန် ပြေးနိုင်သည်။ သို့သော် ယခုကဲ့သို့သော ရာသီဥတုကိုမူ သူမနှစ်သက်ပေ။ လူမဆန်လောက်အောင် အေးခဲချမ်းစိမ့်လွန်းနေပြီး ရှူထုတ်လိုက်သောလေထုကပင် လေထဲတွင် ခဲသွားပြီးမှ ပျောက်ကွယ်သွားသလို ခံစားရသည်။

ယနေ့တွင် အကယ်၍ အော့ထူးသာ ပိုက်ဆံအလုမခံရလျှင် သည်လိုအချိန်တွင် သူသည်လည်း အိမ်ထဲမှ အိမ်ပြင်ထွက်လာဖြစ်လောက်မည်မဟုတ်ပေ။

"ဒီဘက်နားမှာပဲ။ သူတို့ ဒီဘက်ထဲကို ပြေးသွားတာ။ ဒီနားမှာဆိုရင် အဲဒီမှာပဲ လူပုန်းလို့ရတယ်မလား"

အော့ထူးက ရှေ့နားရှိ အဆောက်အဦးများဘက်သို့ ညွှန်ပြလိုက်သည်။

ကျန်းယွီသော်က မျက်မှန်ကို မျက်လုံးရှေ့သို့ရောက်အောင် တစ်ချက်ပင့်တင်လိုက်ပြီး အော့ထူးညွှန်ပြသည့်ဘက်သို့ လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။ မြင်ကွင်းက ကြည်ကြည်လင်လင်ရှိသားပဲ...။

ထိုမျက်မှန်ကို ယနေ့မှ ချန်ချင့်က ကျန်းယွီသော်အား ပေးထားခြင်းဖြစ်သည်။ အဝါရောင်မှန်နှင့်၊ ချန်ချင့်၏စကားအရ ညဘက်ကားမောင်းလျှင် မီးရောင်၏ ရောင်ပြန်ကို ကာကွယ်နိုင်သော မျက်မှန်ဖြစ်သည်ဟူ၍။ ကျန်းယွီသော်က ကားမောင်းလေ့မရှိသော်လည်း ချန်ချင့်က ထိုမျက်မှန်ကို ညဘက်တပ်ထားလျှင် အမြင်အာရုံကို ပိုမိုကောင်းမွန်စေသည်ဟု ထင်မှတ်၍ လာပေးထားခြင်းဖြစ်သည်။

"လေကိုလည်း ကာပေးသေးတယ်။ ဘယ်လောက်ကောင်းလိုက်လဲ"

ချန်ချင့်က ပြောသည်။

မည်သို့ပင်ဆိုစေကာမူ ... ... ကျန်းယွီသော်သည် မျက်မှန်ကို အောက်ဘက်သို့ နည်းနည်းဆွဲချပြီး၊ ထိုမှတဖန် အပေါ်ပြန်တွန်းတင်ကာ နှိုင်းယှုဉ်ကြည့်လိုက်ပြီးနောက် မျက်မှန်မှာ မဆိုစလောက်လေးအသုံးကျပြီး မြင်ကွင်းကလည်း ပိုမိုကြည်လင်တောက်ပလာကြောင်း လက်ခံလိုက်သည်။