Chapter ● 62 ●
ချန်ခေါ့က ချက်ချင်းလက်မလျှော့လိုက်ပေ။ ဤမြေရိုင်းမြေကွက်လပ်သည် ရိုးရိုးသာမန်ကားပါကင်ဖြစ်သည်။ ဆိုင်တန်းတစ်တန်းလုံးရှိ ဆိုင်များအားလုံးနီးပါးက ဤမြေရိုင်းဘက်ခြမ်းကိုထွက်သော နောက်ဖေးတံခါးကိုယ်စီရှိကြသည်။ ဤနေရာမှ ပြေးထွက်လာသူက ခြေလှမ်းအနည်းငယ်ခန့်ပြေးလိုက်သည်နှင့် တွေ့ရာဆိုင်တစ်ဆိုင်ဆိုင်၏ နောက်ဖေးတံခါးထဲသို့ဝင်ပြီး ရှေ့တံခါးမှ အလွယ်တကူ ပြန်ထွက်သွား၍ရသည်။
ချန်ခေါ့က ရှေ့တံခါးရှိသော လမ်းပေါ်သို့ပြန်လာပြီး ဟိုဟိုဒီဒီပတ်၍လျှောက်ကြည့်လိုက်သည်။ ထိုလူနှစ်ယောက်ကို မတွေ့ရတော့ပေ။ သူသည် ဆိုင်များထဲသို့ တစ်ဆိုင်ဝင်တစ်ဆိုင်ထွက်ဖြင့် နောက်ဖေးတံခါးမှဝင်ပြီး အရှေ့တံခါးမှပြန်ထွက်သွားသော လူနှစ်ယောက်အား မြင်မိခြင်းရှိမရှိကို လိုက်လံမေးမြန်းစုံစမ်းကြည့်သည်။
နောက်ဆုံးဆိုင်မရောက်ခင် သုံးဆိုင်မြောက်တွင် သွားမေးသောအခါ ဆိုင်ရှင်က ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။
"နောက်ဖေးတံခါးကနေဝင်လာတဲ့လူရှိတယ်။ ပြီးတော့ ရှေ့တံခါးကနေ ပြန်ထွက်သွားတာ။ ဘယ်ဘက်ကိုထွက်သွားလဲဆိုတာတော့မသိဘူး။ ဒါပေမဲ့ တစ်ယောက်ပဲဝင်လာတာ။ နှစ်ယောက်မဟုတ်ဘူး"
"ကျေးဇူးတင်ပါတယ်"
ချန်ခေါ့က ပြောလိုက်သည်။
"ဘာဖြစ်လို့လဲ။ ပစ္စည်းအခိုးခံရလို့လား"
ချန်ခေါ့က "အင်း" ဟုသာ ပြန်ပြောလိုက်သည်။
"ဒီတစ်ဝိုက်က သူခိုးပေါတယ်။ ဒီမှာဆိုင်ဖွင့်တဲ့သူတွေအားလုံးနီးပါးကို ကျွန်တော်သိတယ်။ ခုနက ဝင်လာတဲ့လူကိုတော့ မတွေ့ဖူးဘူး"
"... ... သြော်။ ကျေးဇူးတင်ပါတယ်ဗျာ"
"ရပါတယ်။ ပစ္စည်းတွေကို သတိထားနော်။ အိမ်ဆောက်ပစ္စည်းဈေးဆိုတာနဲ့ သူခိုးမရှိဘူးလို့ မထင်လိုက်နဲ့။ တအား များတာ"
ဆိုင်ထဲမှထွက်လာပြီးနောက် ချန်ခေါ့သည် ဆိုင်အပြင်တွင်ရပ်နေသော ကျန်းယွီသော်အား တစ်ချက်ကြည့်လိုက်သည်။
YOU ARE READING
《ဖြေဆေး》- ဘာသာပြန် 『Completed』
General Fictionဖြေဆေး - ကျယ်ယောက် (ဘာသာပြန်) မူရင်းစာရေးသူ - ဝူးကျယ် / Wu Zhe