《ဖြေဆေး》- ဘာသာပြန် 『Completed』

အခန်း - ၃၀

Chapter ● 30 ●

တကယ်တမ်းပြောရလျှင် ချန်ချင့်၏ တူကို စားပွဲပေါ်ဒုန်းခနဲဆောင့်ချပြီး ဝုန်းခနဲမတ်တတ်ထရပ်သည့် ရင်ထဲမှလာသော စစ်မှန်သည့် ဒေါသအမျက်ကို မြင်ရသောအခါ ချန်ခေါ့မှာ အမှန်တကယ်ပင် စိတ်လှုပ်ရှားပြီး သဘောကျမိသွားသည်။

ကျန်းယွီသော်က ပြောဖူးသည်။ သူ့အတွက် သူငယ်ချင်းဆိုတာ အလွန်လေးနက်သည်ဟူ၍...။

ကျန်းယွီသော်၏ သူငယ်ချင်းဖြစ်သော ချန်ချင့်သည် သူသတ်မှတ်ထားသော "လေးနက်မှု" နှင့် အမှန်တကယ်ပင် ထိုက်တန်သည်။

ချန်ခေါ့သည် ဤကဲ့သို့သော လေးနက်မှုအတိုင်းအတာကို မတွေ့ကြုံဖူးသလို သူ့ထံတွင်လည်း ထိုကဲ့သော သူငယ်ချင်းမရှိခဲ့ဖူးပေ။ သူ၏ အခက်ခဲဆုံးအချိန်တွင် ယခင်က သူငယ်ချင်းဟူသော သူကောင်းသားများဟာ တစ်ယောက်မှ သူ့ဘက်မှ မရပ်တည်ပေးကြပေ။ ထို့ပြင် အားလုံးက တညီတညွတ်တည်းပင် ချန်ယိ၏ သူငယ်ချင်းများအဖြစ်တောင် ပြောင်းလဲသွားသေးသည်။ သူနှင့် ယခင်ကအတိုင်း အဆက်အဆံမပျက် အပြောင်းအလဲမရှိသော တစ်ဦးတည်းသောသူမှာ၊ တင်းတင်းကျပ်ကျပ်ပြောရလျှင် သူငယ်ချင်းဟုတောင် သတ်မှတ်၍မရခဲ့သော၊ ရွှီတင်း တစ်ဦးသာရှိသေည်။

ထို့ကြောင့် ကျန်းယွီသော်က ယခုတွင် မိမိအား သူငယ်ချင်းအဖြစ်သတ်မှတ်လိုက်ပြီဆိုသော်လည်း ယခုကဲ့သို့သော အခြေအနေမျိုးနှင့်ဆင်တူသော ဖြစ်ရပ်ကို ရင်ဆိုင်လာရပါက လက်ရှိ ချန်ချင့်ကဲ့သို့ ကျန်းယွီသော်အတွက် သည်းမခံနိုင်စွာ ဒေါသထွက်နိုင်စွမ်းရှိမရှိကို ချန်ခေါ့သေချာမသိပေ။

ချန်ချင့်က သူ့အား လက်ညှိုးညွှန်ရင်းပြောလာသည်။

"ခင်ဗျားလို လူမျိုးတွေက တော်တော်နောက်တတ်တာပဲ။ လူတွေကို ဒီလောက်တောင် အကောင်းမမြင်တတ်နေတာလား။ ခင်ဗျား သူနဲ့သိတာ ဘယ်လောက်ပဲကြာသေးလို့လဲ။ ကျွန်တော် သူနဲ့သိတာကရော နှစ်ပေါင်းဘယ်လောက်ကြာနေပြီလဲ။ ခင်ဗျားအတွက်ကတော့ တော်တော်လေးကို လွယ်တာပေါ့။ ပါးစပ်ဟလိုက်တာနဲ့ လူကို လွယ်လွယ်ကူကူ ပေါ့ပေါ့ပါးပါးနဲ့ စိတ်မမှန်တဲ့အရူးလို့ ပြောချင်ရင် ပြောလိုက်တာပဲ။ ခင်ဗျား ဘယ်သူ့ကို ဆဲချင်နေလဲ။ ပြောစမ်းပါ"