İlk omega baş dedektif Park Jimin, yıllardır ülkedeki en büyük suç örgütünün ünlü lideriyle sonunda denk gelir.
Ne var ki ülkenin en büyük suçlusu onun ruh eşidir.
omegaverse, uygunsuz içerik
19.12.23 jikook #1
"Jungkook! Yavaşla!" diye bağırırken Jimin önlerinden akıp giden yola bakarken istemsizce kenarlara tutunmuştu. Yolun kenarındaki ışıkların geçişi öyle hızlıydı ki her şey bulanıklaşmaya başlamıştı gözünde. Eğilip hızlarına baktığında ağzı açık kaldı.
"220! İKİ YÜZ YİRMİ! Bizi öldürmeye mi çalışıyorsun?!" derken şimdi bakışlarını tek eliyle direksiyonu tutan alfaya çevirdi. Jungkook'un kaşları çatıktı ama dudaklarında gevşek bir gülümseme vardı. Keskin dişleri gözüküyordu.
"Merak etme omega, seni öldürecek adam daha annesinin karnından doğmadı." derken gözleri yoldaydı ve kırmızıydı. Feromonları arabayı tamamen doldurmuştu. Jimin nefes almakta zorluk çekiyordu. Kızgınlığı yakındı alfanın. Arabaya bindiklerinden beri Jimin'e sadece omega ya da omegam diye hitap ediyordu. Alfası ele geçirmiş gibiydi onu.
"Nasıl hissediyorsun? Kızgınlığa girmene ne kadar var sence?" derken endişeli gözlerle Jungkook'a bakmaktan vazgeçemiyordu. Gecenin başında geriye yatırılmış saçları şimdi önüne düşmeye başlamıştı. Kulağındaki birden fazla küpe ise gecenin ışığında parlıyordu. Kokusuyla beraber Jimin'in omegası için dayanılmazdı. Yutkunurken kafasını çevirdi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Jungkook cevaplarken, sanki diğer bütün arabaları uçarcasına geçmiyorlarmış, yol önlerinden kaymıyormuşcasına gözlerini Jimin'e çevirdi ve gülümsedi. "Merak etme güzelim, benim kızgınlığım normal alfalarınkine benzemez."
Jimin şaşkınlıkla baksa da bir süre, aklında oluşan soruyu sormadan duramadı. "Nasıl yani?"
Jungkook dudaklarını büzerken bir süre sessiz kaldı, ardından tekrar gülümsedi. "Şöyle, babam kızgınlığı da bir zayıflık olarak gördüğü için benim kızgınlıkta bile aklım tamamen yerindedir. Çocukken eğitildim bu konuda."
Gülümseyişi buruktu. Jimin içinin acıdığını hissetti. Nasıl bir çocukluk geçirmiş olmalıydı alfa ki, kızgınlık gibi doğal bir şeyi bile bastırmanın yolunu bulmuştu babası. Hem de ilaçsız. Eğitildim diyordu ama bu bir eğitim miydi işkence miydi? Hayal bile edemiyordu.
Jimin'in suskunluğunu fark edince Jungkook, yine bir arabayı sollarken konuştu. "Ama haberin olsun Jimin. Beni o kadar sinirlendirdin ki, kızgınlığımda olayım olmayayım seninle görülecek hesaplarımız var. Değil mi?"
Jimin bir şey diyemedi. Jungkook'un sınırlarını zorladığını biliyordu ama onları oyalayıp işi uzatan da alfaydı. Şimdi elindeki flash'e bakarken bunu düşünüyordu. Yaptığından pişman değildi. Belki Yuno'nun kucağına oturması biraz kötü olmuştu sadece.
Araba hızlı bir dönüşle sola saptığında, Jimin etrafa baktı ve tanıdık bir yerde olmadıklarını fark etti. O kadar hızlı gitmişlerdi ki nereye gittiklerine bile dikkat etmemişti. Eve gidiyorlar diye düşünmüştü ama bu girdikleri sokağın orayla alakası yoktu.
