<Unicode>
"အိုး....ငါ့နာမည်ဂုဏ်သတင်းကမင်းတို့systemလောကအထိတောင်ကျော်ကြားတာပေါ့လေ...မထင်ထားဘူးငါ့ကတော်တော်ကျော်ကြားတာပဲး"
ဟုတ်တာပေါ့ခဗျားကအရမ်းကိုကျော်ကြားတာမကောင်းသောကျော်ကြားချင်းနဲ့ပါဗျာ..ရှောင်နေပါလျက်နဲ့တည့်တည့်ကြီးကိုလာတိုးတာနော်ငါတော့တော်တော်ကံဆိုးတာပဲ
"ဝေ့....အဲ့လောက်ကြီးလည်းမှိုင်တွေမနေပါနဲ့စိတ်ချပါငါ...တက်..နိုင်..သ..လောက်..ပြဿနာမရှာပဲနေမှာပါ"
ရှောင်းကျန့်တက်နိုင်သလောက်ဆိုသည့်စကားကိုတစ်လုံးချင်းစီပြေားလိုက်သည်။
...ဒေါက်...ဒေါက်..... ဒေါက်..
ထိုအချိန်မှာပဲအပြင်ကတံခါးခေါက်သံ၃ချက်ကတစ်ချက်ချင်းစီခေါက်လိုက်သံကထွက်ပေါ်လာသည်။
ရှောင်းကျန့်ပျင်းရိစွာထရပ်လိုက်ကာတံခါးထဖွင့်ပေးလိုက်သည်။
ဒါပေမယ့်တွေ့လိုက်ရတဲ့သူလေးကြောင့်ရှောင်ကျန့်ရဲ့ပျင်းရိမှုတွေကပျောက်ကွယ်သွားပြီးမျက်ဝန်းတွေကအသက်ဝင်လာသည်။
ရိပေါ်ရှောင်ကျန့်ကိုမဝံ့ရဲစွာကြည့်လိုက်ကာ..
*ဟို...အမေတို့ကညစာစားမယ်တဲ့ဆင်းလာခဲ့ပါတဲ့*
*ဟုတ်ပြီ...ကိုယ်လိုက်ခဲ့မယ်*
ရှောင်ကျန့်ပြောကာပိုင်စိုးပိုင်နင့်နဲ့ရိပေါ်လက်ကိုကောက်ဆွဲးကာအောက်ထပ်ဆင်းလာခဲ့လိုက်သည်။
ထမင်းစားခန်းထဲးမှာဇာတ်လိုက်မအမေနဲ့အဖေကထိပ်ဆုံးကခုံမှာဝင်ထိုင်နေပြီးဇာတ်လိုက်မကတော့ညာဘက်မှာထိုင်နေသည်။
ရှောင်ကျန့်..ဝမ်ဟန်နဲ့ဝမ်စုရှင်းကိုနှုတ်ဆက်လိုက်သည်။
ရိပေါ်ကတော့လွတ်တဲ့ထိုင်ခုံမှာဝင်ထိုင်လိုက်ပြီးရှောင်ကျန့်ကတော့ရိပေါ်ရဲ့ဘေးခုံမှာဝင်ထိုင်ကာညစာစားလိုက်သည်။
ညစာစားပြီးတော့အစေခံမိန်းခလေးတချို့ကပန်ကန်တွေလာသိမ်းလိုက်သည်။
ရှောင်းကျန့်လည်းကိုယ့်အခန်းကိုယ်ပြန်လာခဲ့လိုက်သည်။
ရှောင်းကျန့်ရေချိုးခန်းထဲဝင်ကာကိုယ်လက်သန့်စင်လိုက်သည်။
ရေချိုးခန်းအပြင်ပြန်ထွက်တော့ဇာတ်လိုက်မကသူ့ကုတင်ပေါ်အခန့်သားထိုင်နေတာကြောင့်မျက်ခုံးပင်သွားရသည်။
