<Unicode>
*အာ...အကိုနိုးလာပြီးလားခေါင်းကိုက်တာတွေဖြစ်သေးလားဟင်...*
ထိုအချိန်မှာပဲဆန်းသစ်ခရာကအခန်းထဲဝင်လာကာကုတင်ပေါ်မှာထိုင်နေကာခေါင်းကိုလက်နှစ်ဖက်နဲ့ကိုင်ထားကာအတွေးနွံနစ်တော့အနားအမြန်သွားကာစိုးရိန်တကြီးမေးလိုက်သည်။
*အင်း...ခရာကိုယ်ခေါင်းအရေမ်းမူးနေတယ်~*
အသံရှည်ဆွဲးကာပြောရင်းခါးကိုဖက်ကာရင်ခွင်ထဲခေါင်းတိုးဝင်လာတာမလို့ဆန်းသစ်ခရာရဲ့ခန္တာကိုယ်ကတောင့်တင်းသွားရကာမျက်နှာလေးနီမြန်းသွားရကာရင်ထဲမှတောင့်တင်းသွားရကာမျက်နှာလေးနီမြန်းသွားရကာရင်ထဲမှာလည်းလေဆင်နှာမောင်းဝင်ရောက်သွားသလိုဝုန်းဒိုင်းကြဲကုန်သည်။
သူတို့လက်ထပ်ပြီးသည့်အချိန်ကနေစပြီးအကိုကသူ့ကိုဖက်ဖို့နေနေသာသာလက်တောင်မကိုင်ဖူးပဲညီအရင်းတစ်ယောက်လိုသာသဘောထားခဲ့သည်။
အကို့မှာသူ့မတိုင်ခင်ကအမရှင်းသန့်ကိုချစ်နေပြီးရွာကကာလသားတွေနဲ့အတူပိုးပန်းနေခဲ့တာကိုလည်းသူသိသည်။
အကိုကအမရှင်းသန်ရဲ့အချစ်ကိုမရခဲ့ပေမယ့်သူကတော့အကို့ကိုအရမ်းမျက်နှာပူကာအားနာမိသည်။
သူကအကို့ကိုငယ်ငယ်ကတည်းကကြိတ်ချစ်နေခဲ့ရသော်လည်းအကိုကအမရှင်းသန့်ကိုသာချစ်နေခဲ့တာမလို့အကို့ကိုအမရှင်းသန့်ရဲ့အချစ်တွေကိုရစေချင်မိကာပျော်ရွှင်စေချင်သည်။
ဒါတော့အကိုဘယ်လောက်ထိခံစားနေရမှန်းသူရိပ်မိပါသည်။
ထိုကြောင့်လည်းအကို့ကိုအားနာမိတာဖြစ်သည်။
အကိုကအမရှင်းသန့်အကိုပြည့်စုံရဲ့နှိပ်စက်မှုတွေခံရတာသိတော့အမဆီခဏခဏသွားကာနှစ်သိမ့်ပေးခဲ့သည်။
ဒါပေမယ့်သူမနာလိုမဖြစ်မိပါသဝန်လည်းမတိုမိဝမ်းနည်းရတာလေးပဲရှိသည်။
ဘာလို့ဆိုအကိုကသူ့အပိုင်မှမဟုတ်တာအကို့ရဲ့ခန္တာကိုယ်ကိုသူပိုင်နိုင်ပင်မယ့်အကို့ရဲ့စိတ်နဲ့နှလုံးသားကိုတော့သူမပိုင်နိုင်ဘူးလေ
သူ့အတွက်အကိုပျော်ရွှင်ဖို့သာအဓိကပါအကိုကသူ့ကိုကွာရှင်းချင်ရင်တောင်သူကျေကျေနပ်နပ်ကြီးလက်ခံနိုင်သည်။
