ස්නේහ | Completed

58 කොටස

"පර බල්ලා..!" භවන් කෑ ගැහුවේ දත්මිටි කාගෙන..

"සුදූ.."

"අද මම කට වහන් ඉන්නේ නැහැ චූටි අයියේ..! අද නම් මාව නවත්තන්න හිතන්නවත් එපා."

"මම එපා කිව්වයි කියල උඹ කවදත් කට වහන් හිටියේ නැහැ සුදූ කොහොමත්.. ඔය ඔක්සිජන් බටේ උඩින් අයින් වෙලා කෑ ගහපන් කෑ ගහන එකක් මූව මරලා දාන්නේ නැතුව.."

"අහ්.. සොරි මචං.. උඹේ හුස්ම හිර වුනේ නැහැනේ.." හිටගෙන හිටපු තැන බිම බලලා භවන් අයිනකට උනේ ඇත්තටම හිටගෙන හිටියේ ඔක්සිජන් බටේ උඩ බව දැකලා..

අපුර්ව ඔලුව වැනුවේ අවුලක් නැහැ කියන්න..

"සිරාවටම මචං මම ඔතන හිටියා නම් ඕකගේ ඇට දෙක ගලවලා ගන්නවා අසහනකාරයා.. මට එන තරහක් මචං... ඇත්තමයි..!!!!!!!" ආපු වෙලාවේ ඉඳන් භවන් ඉන්නේ වෙච්ච සිද්දිය මතක් වෙන වෙන  පාරට තද වෙන ගමන්.

භවන්, සචින් ඉතාලියේ ගියේ සති දෙකකට ඉන්න වුනත් වෙච්ච සිද්දිය අහලා දවස් දෙකක් යන්න කලින් ආයේ ආවා..

අපුර්ව තවම හිටියේ හොස්පිටල් එකේ.. මුල් දවස් දෙකේ ඇඟට එක පාරට මික්ස් වෙච්ච කෙමිකල්ස් නිසා ඔක්සිජන් නැතුව අපුර්වට හුස්ම ගන්න අමාරු වෙලා තිබුනා.. දැන් ඔක්සිජන් දෙන්න තරම් අමාරුවක් නැති වුනත් අපුර්වට ඔක්සිජන් එක අයින් කරන්න මිගාර ඉඩ දුන්නේ නැහැ.. ඒ නිසා අපුර්වට අකමැත්තෙන් වුනත් ඒක දාගෙන ඉන්න සිද්ද වුනා..

පරාක්‍රම එක දවසක් ඇවිත් අපුර්ව එක්ක කතා නොකර වුනත් රූම් එකේ පැත්තක තිබ්බ සෝෆා එකේ ටික වෙලාවක් ඉඳගෙන ඉඳලා යන්න ගියා.. තවම තරහෙන්ද නැද්ද කියලා හිතාගන්න බැරි වුනේ මුණවත් නොබලා වුනත් රූම් එකේ ෆ්‍රිජ් එක පිරෙන්නම ගෙනල්ල තිබ්බ පලතුරු නිසා..

ආක්ෂා, රංග, කලණ වගේම ඔෆිස් එකේ කීප දෙනෙක්ම අපුර්වව බලන්න ආවත් ඒ කවුරුත්ම ඇත්තම සිද්දිය දැනගෙන හිටියේ නැහැ.. පරාක්‍රමලා මීඩියා වලට දුන්නේ මොන වගේ කතාවක්ද කියලා අපුර්ව දන්නේ නැති නිසා එදා වෙච්ච සිද්දිය ගැන කතා නොකර ඉන්න අපුර්ව තීරණය කළා..

"ඕකව මරලා දාන්න තිබ්බේ.. ඒ සිද්දිය කියද්දීත් මගේ ඇඟේ ලේ රත් වෙනවා බං මගුල.." මදි පාඩුවට භවන් නවත්තපු තැනින් සචින් පටන් ගත්තා..