Girdap

34

Normalde bunu paylaşmam ama bu bölümü yazarken sadece bir şarkı dinledim.

Billie Eilish - watch

Kendi hayatımda da hep Billie hayranıyımdır ve en en çok dinlediğim şarkısı da budur. Belki okurken dinlemek isteriniz diye söylemek istedim. Şimdiden iyi okumalar <3 Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayınn.

************

Evde bir şenlik havası vardı çünkü bugün ablamı istemeye geleceklerdi. Hiç mutlu değildim. Üstelik yarın önemli bir sınavım varken sırf ablam mutlu olsun diye onunla ilgilenmeliydim. Çünkü onu seviyordum ve onun yanında olmak istiyordum. ''Sera!'

Annemin seslenmesi ile bahçeye ilerledim. ''Efendim?''

''Dedeni aradın mı?'' Ben mi arayacaktım bir de? ''Nerede kalmış bir sor bakayım anneciğim.'' Cevap vermeden arka cebimden telefonumu aldığımda büyükbabamı aradım. ''Sayar!''

''Büyükbaba, neredesin? Hepimiz seni bekliyoruz.'' Dedim tavırlı bir sesle. ''Geliyorum canım. Trafik var biraz.'' Onu onaylayıp telefonumu kapattım. Öylece bakınıyordum. Kapı çaldığında Cansel abla açmıştı. ''Eylem Hanım!''

''Geldim!'' Annem telaşla içeri koşuşturduğunda gelenlerin elinde büyük çantalar vardı. ''Bebeğim gel buraya.'' Annem beni çağırdığında oturduğum yerden kalktım. ''Küçük kızım, Sera. Benimle birlikte onu da hazırlayacaksınız.''

Ablam her zamanki gibi arkadaşı İrem ile hazırlandığında evde tek kalmıştım. Sabahtan beri annemin dediklerini yapıyordum. Sesimi çıkarmadan kafamı salladığımda iki kız benimle odama geldiler. ''Ay ne kadar güzelsin sen.''

''Teşekkür ederim.''

Onlar kendi aralarında muhabbet ederken ben bir yandan Tuana ile mesajlaşıyordum. Keşke o da olsaydı ama ablamın tepkisinden korktuğum için çağırmak istememiştim. Onun yanında bana bağırıp rezil olmaktansa çağırmamam daha iyiydi. Yaşım yeterince büyük olmadığından sade bir makyaj ve her zamanki gibi topuz yaptırmıştım. Elbisemi de giyerek tekrardan aşağıya indim.

Bir yandan telefonumdaki ders notlarımdan ezber yapmaya çalışıyordum. İlk sınavlarım olduğu için yüksek almalıydım. ''Çocuğum gözlerin bozulacak. Zaten derslerin iyi, ayrıl şu telefondan.''

Babamın dediklerini duymazdan gelerek salondaki yerime oturdum. Babam yanındaki arkadaşıyla bir şeyler konuşurken arada bir de bana bakıyordu. Adamı tanıştırmıştı ama hatırlamıyordum adını. Zaten birkaç güne unutulurdum. Nihayetinde ablam içeri gelmişti. Herkes ona ne kadar güzel olduğu hakkında övgüler yağdırırken ben öylece izliyordum. Yanına gitsem kovardı zaten.

Halam ve teyzemlerin gelişinin ardından onlarla sadece sarılmıştık. En sevdiğim aile üyesi büyükbabam geldiğinde yanıma oturmuştu hemen. ''Canımın içi, napıyorsun bakayım?'' Telefonumun ekranını ona uzattım. ''Misafirler gelene kadar notlarımı okuyorum.'' Büyükbaba derslerime ne kadar önem verdiğimi bilirdi, bazen anlamadığım yerleri bile öğrettiği oluyordu.

''Yarın sınavın olduğunu söylemedin mi?''

Bunu söylemiştim ama bunu söylememin ardından annem ve ablam tartışmıştı. Günün sonunda yine özür dileyen ben olmuştum. ''Sorun değil, büyükbaba.''

''Anne fotoğrafçılar geldi!''

Ablamın seslenmesiyle annem bir bana bir de gelen fotoğrafçılara bakıyordu. Niye baktığını anlamamıştım. ''Gel biz seninle bahçeye çıkalım.'' Büyükbaba beni kaldırdığında peşinden gitmekten başka çarem kalmamıştı. ''Ama fotoğraf-''