Chasing Chances.

C06: The Real Brat pt 2

Writinginnosense © 2014

***

 

 

CHAPTER 6

"The Real Brat (Part Two)"

 

 

SAMANTHA'S POV

 

Nag-assemble na sa gymnasium yung mga students. Buti na lang hindi mabilis mamugto ang mga mata ko kaya hindi halata na umiyak ako.

Si Zoey? He's always like that to us, pero laging may sense ang mga sinasabi niya. At syempre, I should wear my greatest mask. My fierce yet endearing look.

Lumabas na rin ako.

"Happy birthday, Miss Sam."

I just ignored them. I really don't wanna feel that pain of being rejected by anyone so I wasn't expecting. No! I'm expecting pero binubulag ko lang yung sarili ko sa ideya na hindi ako nage-expect.

Pumunta na ako kung saan nakapila yung Section Starlight. Another boring welcome remarks and of course, birthday greeting.

May makakalimot ba sa birthday ng highest investor ng school na 'to?

Prayer, National Anthem and the like. And it's so boring. Tsk.

"And before we leave the gymnasium. Let's call on the birthday celebrants, the Steffan twins."

Nagpalakpakan sila. Syempre, kahit papano sanay na si Lucas sa ganyang exposure, s'yempre basketball player, kaya pumunta na siya sa harapan. Papansin talaga.

Nakatingin silang lahat sa akin. Inaantay nilang pumunta ako sa harapan pero nakatingin lang ako unahan.

"Uyyy! Sam, inaantay ka na nila."

"So?"

"Brat is a brat!"

Nasabi na lang ni Jessica. "Miss Samantha, we hope that you don't mind."

Sabi ng principal. Bakit ba ang kulit nila? Nakakainis! Lumapit ako, palakpakan na naman sila. Pumunta na ako sa harap.

"Let's greet the siblings a Happy birthday.."

"Ohh. Wait guys! I have a message to my dearest brother before greeting him. Felicitacions! You have stolen everything and didn't leave any for me. Selfish...Happy Birthday!"

I saw him glare at me. But I don't care. "Enjoy your birthday!"

Tahimik lang ang lahat. Hindi na sila gulat sa pagiging maldita ko pero alam ko naman na hindi nila maintindihan at maisip na ipapahiya ko siya sa harap ng maraming tao.