(شاهزاده دزد دریایی (لویی تاملینسون

دیگه نمی خوامت

| از پروفایلم کتابی که چاپ کردم رو پیگیر شید|

دستمال کاغذی بردارید....

فصل سی و چهارم

لیام براش دست تکون داد:" خداحافظ! با کاپیتان خوش بگذره! مطمئنم اون راه های بهتری برای سرگرم کردنت داره اعلیاحضرت!"

از اونجایی که لیام داشت این حرف ها رو می زد لیلین نمی توسنت مطمئن باشه منظورش مسائل مرتبط با سکس بود یا نه و لیلین از این ندونستن متنفر بود و حس می کرد لیام هم میدونه.

لیلین چشم هاش رو چرخوند و با غرغر به سمت اتاق لویی به راه افتاد.

وقتی لیلین وارد اتاق مطالعه شد و به سمت در دوم که به اتاق خواب ختم میشد رفت، ازاینکه لویی روی صندلی نخوابیده بود تعجب نکرد.... انگار هرچقدر هم که این عجیب بود، پذیرفته بود که اونا اون تخت رو شریک بشن.

دستگیره رو گرفت و با بازکردن در وارد شد.

دیدن اینکه شخص دیگه ای روی تختش باشه زمانی برای لیلین اصلا قابل پذیرش نبود. لویی روی سمت خودش از تخت نشسته بود و داشت لباسش رو در میاورد.

این نمایش بدن باعث شد لیلین با دونستن اینکه لویی هنوز بخاطر رقصشون داغ بود ابروش رو بالا ببره.

لویی بدون اینکه به خودش زحمت بده و به سمت لیلین بچرخه خم شد تا بند های پوتینش رو باز کنه و پرسید:" از منظره لذت می بری؟"

لیلین تصمیم گرفت با گره کردن دست هاش جلوی سینه ش سوال رو با سوال جواب بده:" راحتی هاتو می پوشی؟"

گرمای درون اتاق قبلا اینقدر آششکار نبود اما حالا، بنا به یه دلایلی لیلین می تونست یه حس قلقلکی رو توی دلش حس کنه.

لیلین آهسته آهسته و قدم زنان و در حالی که سعی می کرد بخش غیر منتطقی مغزش رو که روی شب های گذشته متوقف شده بود نادیده بگیره به سمت تخت رفت.

لویی همون لحظه بلد شد تا کلاهش رو آویزون کنه.

بعد برگشت و روی ملافه های اون سمت تخت نشست:" یجورایی آره. " بعد یه نگاه بازیگوشانه به لیلین انداخت:" تو هم از رقصیدنمون به اندازه ی من لذت بردی؟"

لیلین با اعتماد به نفس خاص خودش بهش نزدیک شد:" بستگی داره تو چقدر لذت برده باشی."

لویی شونه هاشو بالا اناخت:" من اونقدری لذت بردم که دلم بخواد بازم یه وقت دیگه ای انجامش بدم."

لحظه های بعد به دلخواه لیلین پیش رفتن.

اون احتیاج داشت از شر این حس گرمایی که چند روز بود توی وجود بود خلاص بشه و می دونست که لویی هم چندان بدش نمیاد که در این زمینه بهش کمک کنه.