Chapter 58

151 6 1
                                    

Maricris' POV

Matapos ang ilang oras din na paghihintay ay tinawag na ang flight ko sa wakas. Ala una na ng madaling araw. 

Babalik na ako sa US at matatagalan na siguro ang pag uwi ko ulit. 

Tumayo na ako at hinila ang maleta ko. Muntik na akong mapamura noong may humawak sa braso ko. 

And now I'm face to face with Cente.

"What are you doing here, Mr. Alejandro?"- tanong ko sa kanya

"Saan ka pupunta?!"

Mataas ang boses niya. I gave him a small smile.

"Sa New York! Doon naman talaga ako naka base eh..."

"You're running away again?! Bakit ka nag resign sa AF?! Akala mo siguro hindi ko malalaman?!"

Galit na galit ang mukha niya but I maintained a straight face. 

"Maybe for a change? I've always wanted to be an investment specialist and I will still be part of AF pa din naman, but not as VP anymore..."

Huminga siya ng malalim at tumingala. Tinawag na ulit ang flight ko.

"Goodbye, Mr. Alejandro..."

Tumalikod na ako pero bago pa man ako makahakbang ulit ay naramdaman ko na ang yakap niya mula sa likod. 

I willed myself to keep my composure.

"Mr. Alejandro..."- I warned him

"I'm tired! Shit! Napapagod na akong hintayin ka!Bakit ba lagi na lang madali sayong iwan ako ha?!"

"Bitawan mo ako, Cente..."

Napapikit ako ng mariin nung humigpit pa ang hawak niya sa akin. Damn it!

"No! Hindi na kita papakawalan! I've had enough, Tomboy! Hindi na ako papayag na iwan mo na naman ako!"

"Stop making this hard for both of us, Cente! Can't you just respect my decision?!"

Kumalas siya sa akin at pinihit ako paharap sa kanya. He looked straight to me.

"Can't you just stop being stubborn?! Ikaw lang naman ang nagpapahirap! We love each other, Tomboy! Paikot ikot na lang tayo eh!"

"Three words, Cente! Let me go! Do it! Open your heart to other--"

"Eh putangina! Kung pwede ko lang bawiin sayo yang puso ko, matagal ko ng ginawa! I'm fucking tired, Tomboy! At ano nga ang sinabi mo sa akin noon? Balang araw, kapag may pamilya na ako ay pasasalamatan kita dahil nagparaya ka?! Bullshit! That will never happen! NEVER! NOT IN THIS LIFETIME!"

Shit this! Halos magwala na siya pero wala pa ding umaawat sa amin dito!

"Cente, enough!"

"NO! Makinig kang mabuti sa akin because I'm fucking tired of all your shits! Pakiramdam mo, selfless ka dahil sa ginagawa mo?! Pakiramdam mo, ginagawa mo to para sa akin---"

"I'M DOING ALL OF THIS FOR YOU!!!! LAHAT TO! LAHAT MULA PA NOON, PARA SAYO CENTE!"

"WRONG! AKALA MO LANG YON! PERO SELFISH KA, TOMBOY! YOU ARE PROTECTING YOURSELF DAHIL ISA KANG MALAKING DUWAG! DUWAG KA DAHIL AYAW MONG SUMUGAL!"

Sinampal ko siya. Bumakat ang nanginginig kong kamay sa pisngi niya.

"HINDI IKAW ANG NASA KALAGAYAN KO, CENTE! HINDI IKAW KAYA WALA KANG KARAPATANG PAGSALITAAN AKO NG GANYAN!"

EXTRAORDINARY CLAIMTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon