Storm

Hoofdstuk 17

Met een waterig zonnetje op mijn gezicht loop ik door het bos. Samen met Avery loop ik op blote voeten door het gras. Achter ons stampt Shawn. Brooke, Luke en Lucas wilden thuis blijven, dus dat zijn ze nu ook. Na het ontbijt van aardbeien en besje wilde ik graag naar het bos. Avery en Shawn wilden graag mee, dus nu lopen we met zijn drieën hier. Ik laat mijn hand langs een paar takken gaan. Het is al aan het vriezen en om enkel gekleed te zijn in een zwarte driekwartbroek en een T-shirt is behoorlijk koud. Ik hou in mijn linkerhand mijn schoenen, zwarte gympen. "Nogmaals bedankt voor de vruchten. Hoe kwamen jullie eraan?" vraag ik en ik kijk naar Avery. "We hadden ze nog van de zomer. In de laatste weken van de zomer ongeveer hadden we ze geplukt. De besje hadden we ook nog rond Herfst geplukt." zegt Avery. Ik knik even en staar naar de sprietjes gras die tussen mijn tenen kriebelen. "Komt er een strenge winter, want dit is al behoorlijk koud." zeg ik. "Het wordt waarschijnlijk kouder dan dit." zegt Shawn en hij komt naast ons lopen. Ik zucht en Avery begint te lachen. Ik werp haar een boze blik, maar begin dan ook te lachen. Haar lach is gewoon erg aanstekelijk. Plots pakt Shawn onze schouders vast en hij staat stil. Meteen staan Avery en ik ook stil en ik kijk Shawn vragend aan. "Geschreeuw." fluistert hij en hij wijst naar zijn oor. Ik begin ook te luisteren en hoor lichtjes gegil van een vrouw. "Zullen we kijken?" vraagt Avery zacht. Ik knik en loop op mijn tenen in de richting van het gegil. Als ik stenen en stokjes onder mijn voeten voel doe ik snel mijn schoenen aan. Wanneer ik mijn schoenen aan heb begin ik zachtjes te rennen en als ik iets zie bewegen duik ik achter een opgevallen boomstronk. Een rode schim schiet langs de boomstronk en daarachter volgt iets in het zwart. "Haley?" hoor ik naast me en ik zie Shawn verbaasd kijken. Ik kijk even boven de boomstronk uit en zie Haley van ons wegrennen met de zwart geklede persoon achter haar aan. "We moeten haar helpen." zegt Avery en ze begint te rennen. Ik ren snel achter haar aan met Shawn op mijn hielen. We banen ons een weg tussen takken en struiken en grote modderplassen bevinden zich voor ons. Een knal doet me opschrikken en het rode -Haley- valt op de grond. "Shit. Haley." sist Shawn achter me en hij begint sneller te rennen, waardoor hij mij en Avery inhaalt. "Bitch." schreeuwt de zwart geklede persoon en hij schiet nog een keer. Een hoge, scherpe gil klinkt en ik begin ook sneller te rennen. Shawn knielt neer bij Haley terwijl ik naar de persoon ren. Mijn ogen knijpen samen en terwijl ik hem naar achter duw hang ik aan zijn nek. Een harde stomp tegen mijn hoofd zorgt voor een vreselijke pijn maar ik klem mijn armen steviger rond zijn nek. "Laat me los." sist hij en hij geeft me nog een stomp. Ik grijp naar mijn hoofd en hij duwt mij van zichzelf af. Gelijk ligt hij weer op de grond door Shawn en ik haal diep adem. Ik hoor Haley te snel ademen en kom overeind. Snel ren ik naar haar toe en zie haar shirt rood kleuren. Ze drukt haar handen op de wond. "Ze moet terug naar huis. Nu!" roep ik en Avery helpt Haley op haar rug. Snel rent ze weg. Ik kijk even naar Shawn die naar me knikt en ik ren achter Avery aan die al een eind voor me is. "Waarom, Haley?" vraagt ze herhalend en ik hoor Haley jammeren als een klein kind. We schieten tussen bomen door, richting huis en buiten adem komen we daar aan. "Luke!" schreeuwt Avery en ze rent naar de keuken. Ik blijf buiten adem bij de deuropening staan en zie in mijn ooghoek Luke van de trap afkomen. "Wat is er?" vraagt hij bezorgd. "Haley.... neergeschoten... is in de keuken..." hijg ik en Luke rent naar de keuken. "Jeetje, Haley." hoor ik hem zeggen en er gaan een paar kastjes open. Lucas verschijnt boven aan de trap en als hij mij ziet rent hij naar beneden. "Gaat het?" vraagt hij en hij pakt mijn bovenarmen vast. Ik knik en hij helpt me naar de bank. Ik plof neer en ik hoor Haley gillen van de pijn. Lucas fronst zijn wenkbrauwen en ik gebaar dat hij naar de keuken moet. Met langzame stappen loopt hij naar de keuken en ik loop achter hem aan. Haley ligt bloedend op de keukentafel. Haar shirt is tot de wond omhoog getrokken en rode strepen glijden naar beneden, op de tafel. "We hebben antibiotica nodig en verband." zegt Avery. "Waar ligt het?" vraagt Lucas. "We hebben het niet." zegt Avery met een verdrietig gezicht. "Je bedoelt dat ze niet te redden is..." zegt Lucas. Luke knikt traag. "Behalve als we het vandaag krijgen." zegt Avery. Een traan rolt over Haley haar beide wangen en ze knijpt in Luke's hand. "Rustig maar, Haley." sust hij en hij strijkt door haar haar. "We gaan je helpen." zegt Luke. "We gaan het proberen." zegt Avery.