Storm

Hoofdstuk 51

"Hoe heb je ze gevonden?" vraagt Luke. Ik kijk even naar de grond. "Er kwamen geïnfecteerde achter me aan en na vijf keer schieten had ik geen kogels meer. Ze hebben mijn leven gered." zeg ik. "Is alles goed met je? Ben je niet gebeten?" vraagt Luke bezorgd en hij trekt me naar hem toe. "Ik ben oké. Echt waar." zeg ik en ik sla mijn armen rond zijn middel. Hij legt zijn hand op mijn hoofd en drukt een zoen op mijn huid. "Ik hou van je." fluistert hij in mijn oor. Ik kleur langzaam rood en Luke grijnst. "Ik hou ook van jou." zeg ik en ik duw mijn gezicht tegen zijn blote borst. Wat zal Lucas van dit hebben gevonden? Ik duw die gedachte weg. Hij is dood. Al meer dan een halfjaar. Ik kan niet steeds aan hem blijven denken. Ik wil het niet. Hij was een goede vriend, mijn beste vriend, maar als ik aan hem blijf denken gaat mijn verdrietige gevoel nooit weg. "Herinner jij je onze eerste zoen nog. In het oude huis. Voordat Louis doodging." zegt Luke en ik kijk hem aan. "Dat weet ik nog, ja." zeg ik na een doodse stilte. "Jij en Lucas begonnen ruzie te maken. Toen kwam er een klikker die Louis beet. Ik was te laat om hem te helpen." "Ik wist niet dat er gevaar was. Jij wist het ook niet." zegt Luke. Ik knik begrijpend. "Ik was toen nog redelijk kwetsbaar en kijk nu. Een anderhalf jaar leef ik in deze wereld. Niemand die ons heeft geholpen." zeg ik. "Je bent sterk." zegt Luke. "Dat weet ik nu." Ik leun met de zijkant van mijn hoofd tegen Luke's borst. "We waren allebei niet bij Haley's dood." "We vluchtten voor Marlene." "Zal ze nog leven?" vraag ik. Luke haalt zijn schouders op. "Daar hoef je je niet druk over te maken." zegt hij en hij drukt zijn lippen op die van mij. Voor drie seconde. Dan haalt hij ze er weer vanaf. "Blijf met je tengels van me af, viezerik." roept Anna plots en er klinkt een geluid alsof iemand wordt geslagen. "Bitch." zegt Michael. Snel loop ik naar buiten en zie Anna boos weglopen. Als ze mij ziet loopt ze naar me toe. "Die viezerik zat aan me." sist ze en ze wijst naar Michael die grijnst. "Je gedraagt je." zeg ik tegen hem. "Je had hem niet mee moeten nemen." fluistert Anna in mijn oor en ze loopt weg, naar het bos. Ik loop naar Michael en hij gaat uitdagend staan. "Wat deed je?" zeg ik pissig. "Dat heeft ze toch gezegd, sweetheart." zegt Michael. Ik bal mijn vuisten en loop bij hem vandaan. Bijna bots ik tegen Luke aan die in zijn onderbroek buiten staat. "Zozo." zegt Michael en hij knipoogt naar me. Ik steek mijn middelvinger op naar hem en duw Luke terug de tent in. "Wie is dat? Een nieuwe?" vraagt Luke en hij probeert nog een glimp op te vangen van Michael. Ik knik. "Wat een smeerlap. Eerst Anna aanraken en dan knipogen naar jou." zegt Luke boos. "Rustig. Blijf rustig." zeg ik en ik duw Luke op de grond. Luke trekt me naar beneden en ik ga voorzichtig op Luke's benen zitten. "Doet het geen pijn?" vraag ik en ik wijs naar de schotwond waar ik net niet op zit. "Je bent vreselijk licht. Hoe kan dat nou pijn doen?" vraagt Luke en voordat ik nog iets kan zeggen zoent hij me. Ik duw hem naar achter en zijn lippen verwijderen van mijn huid. "Wat is er?" vraagt hij. "Ik vroeg wat. Ik had het niet over mijn gewicht, maar over je wond." zeg ik en Luke rolt lachend met zijn ogen. "Het doet niet meer zoveel pijn." zegt hij. "En je schouder?" "Hé, oma. Je hoeft niet zo bezorgd te zijn." zegt Luke en ik geef hem een boze blik. "Zo hé. Als blikken konden doden lag ik nu morsdood op de grond." "Grappig." zeg ik sarcastisch. "Doe eens niet zo boos." zegt Luke en hij strijkt met zijn vingertoppen over mijn wang. 'Michael moet niet zomaar met alle meisjes flirten die hier zijn." zeg ik. "Wel twee." zegt Luke en hij rolt met zijn ogen. "Twee te veel." zeg ik en ga dichter tegen Luke's borst aanzitten. "Stress niet zo veel om die ouder vent. Alsof hij jou of Anna kan krijgen." zegt Luke. "Ik heb jou al." zeg ik. "Inderdaad. Dus denk niet aan die oude knar zijn flirttrucs. Er zijn belangrijkere dingen." Ik begin te lachen. "Je bent me er een." zeg ik. "Een super coole, knappe, aardige jongen bedoel je." zegt Luke. "Nee. Een lelijke, vieze doos." zeg ik. "Ik ben niet van karton." zegt Luke. "Een bijdehandje." "Daar kan je wel eens gelijk mee hebben." "Yes." zeg ik en ik gooi mijn armen in de lucht. "Een knap bijdehandje?" "Misschien." zeg ik en ik druk een kus op Luke's neus.

Die avond zitten Luke, Stagger, Travis, Brace en ik aan het water. Michael en Brooke zitten bij een kampvuur en Anna is bezig om de messen te slijpen. Het is een geruststellend geluid vind ikzelf. Luke slaat een arm over mijn schouders en ik leun tegen hem aan. Ik zie Stagger verbaasd kijken en geef hem een vriendschappelijke knipoog. Brace gaat in kleermakerszit zitten. De zon gaat langzaam onder en de lucht heeft verschillende kleuren. Het water golft rustig. Ik laat mijn vingers over een mes glijden die naast me ligt. Anna had die als geslepen en aan mij gegeven. "Gaan we morgen met zijn alle jagen?" vraagt Travis. "Er moet wel één iemand in het kamp blijven om op de spullen te letten." zeg ik en Luke knikt. Ik voel zijn kin op mijn hoofd leunen. "Ik blijf wel." zegt Brace. "Om eerlijk te zijn vertrouw ik dat niet helemaal. Anna kan blijven. Ze is een goede vechter." zegt Luke. "Dat is ook goed." zegt Brace een beetje brommend en hij leunt naar achter door op de palm van zijn hand te leunen. "We kunnen dan ook strikken zetten. Met Brace had ik touw gevonden." zegt Stagger. "Oké." zegt Travis enthousiast. "Dat kan een flinke buit worden." "Zeker. Goed idee, Stagger." zeg ik en hij kleurt rood. "Als we vanavond op tijd gaan slapen zijn we morgen fris." zegt Brace. Michael begint te lachen. Ik kijk achter me en zie Brooke ook geluidloos lachen. "Ze lachen niet om jou.' zeg ik tegen Brace. "Geïnfecteerde!!" roept Anna plots en ik spring overeind terwijl ik mijn mes van de grond pak. Een enorme groep geïnfecteerde stroomt het kamp in en Stagger rent naar de rechtertent. Brace rent naar Michael en helpt hem overeind. Ik steek een sprinter neer en ren door naar een klikker. Hij probeert me te grijpen, maar ik glip behendig dus de grijpgrage armen door en steek het mes in zijn voorhoofd. Luke komt kreunend overeind en Anna brengt hem naar de linkertent. Een groep geïnfecteerde strompelt naar elkaar en in een cirkel komen ze in mijn richting. Ik steek de eerste drie die te veel te dichtbij zijn neer en veeg het bloed af aan mijn broek. "Allison!" hoor ik Travis roepen. "Ga! Ik red me wel." roep ik terug en ik steek een klikker neer. Een arm slaat om mijn nek en ik trap naar achter. Ik steek door het hoofd van de sprinter. Een knal klinkt door de lucht en een geïnfecteerde valt op de grond. Er klinken meerdere schoten en bijna de helft valt neer. Ik kijk verbaasd in de richting waar de schoten vandaan kwamen en zie Michael, Travis en Stagger staan. Snel ren ik door een vrij stuk en Luke grijpt me vast. Anna sprint me voorbij en steekt een geïnfecteerde neer. Met een zwaai gooit ze haar mes naar een sprinter die onze richting komt. Ik geef haar een dankbare glimlach en duw Luke de linkertent in. "Blijf hier." zeg ik en voordat Luke iets kan zeggen ren ik terug naar buiten.