Ik ren zo snel als ik kan over het veld terwijl de kogels om mijn oren vliegen. Het meisje krabbelt overeind en ze klampt zich aan mij vast. Ze is ongeveer zeventien, heeft zwart en saffier blauwe ogen. Haar huid is al redelijk bruin voor deze tijd van het jaar. Meer tijd om haar te bekijken neem ik niet en ik trek haar mee. Het geschreeuw, het gekrijs, van de geïnfecteerde klinkt luid en duidelijk in mijn oren. Het maakt me bang. "Bukken!" schreeuwt Shawn en het meisje en ik bukken tegelijk door onze knieën terwijl we verder rennen. Shawn schiet en ik hoor iets achter me neervallen. Ik ga weer rechtop rennen en samen met het meisje ren ik het hele veld over, de veranda op. "Hier." zegt Stagger en hij geeft mij mijn wapen. Ik geef het meisje een zacht duwtje richting Stagger. "Controleer haar op bijten en wonden." zeg ik en Stagger neemt het meisje mee naar binnen. Ik draai me richting de grote groep geïnfecteerde en schiet. "Het zijn er te veel. We moeten hier weg met de auto. Pak je kleding en kom meteen naar de pick up." roept Avery en we rennen allemaal naar binnen. "Stagger!" schreeuwt Travis. "In de keuken. Ze heeft een snijwond in haar been." roept Stagger terwijl ik naar de slaapkamer ren. Luke pakt daar Stagger's kleding en die van hemzelf. Ik stop mijn wapen onder mijn oksel en kniel neer bij mijn matras. Rennende voetstappen klinken vanuit de gang en ik pak snel mijn kleding. "Neem de deken ook mee." zegt Luke en ik pak zo snel als ik kan de deken van de grond. De helft glipt uit mijn handen en Luke helpt me snel. "Naar de pick up. Snel." zegt hij en ik ren de trap af. "Stagger! Kom met mij mee. Luke heeft jou kleding." zeg ik en Stagger rent naar me toe. Samen rennen we naar buiten. Het veld is tot halverwege al vol met geïnfecteerde. De rest van de groep rent samen met het meisje naar buiten en Avery stapt in op de bestuurdersplek. "Ik ga op het dak. De geïnfecteerde kunnen dan niet bij me." zegt Shawn. "Je valt er meteen vanaf." zeg ik en ik laat Stagger in de cabine zitten. "Er kunnen nog meer mensen in de cabine." zegt Avery. "Travis, Luke. Meisje." zegt Shawn. Met lichte tegenzin stapt Luke samen met Travis en het meisje in. Eerst het meisje, dan Luke en daarna Travis. De cabine is propvol. "Allison. Jij moet er ook bij." zegt Shawn. "Dat past toch niet." zeg ik terwijl ik de deken samen met mijn kleding in de bak gooi. Brooke klimt in de bak en gaat op de opgehoopte deken liggen. "Ga gewoon. Als jullie maar veilig zijn." zegt Shawn. "En Brooke!?" roep ik verbaasd. "Stap gewoon in." zegt Travis en hij trekt me de cabine in. Ik doe de deur dicht. "Stagger. Kom op mijn schoot zitten." zegt Travis en Stagger schuift naar Travis om op zijn schoot te zitten. Er komt iets meer ruimte, maar nog niet genoeg. "Allison." zegt Luke en ik kijk hem verbaasd aan. "Kom bij mij." zegt hij. Ik klim over Stagger en Travis heen en Travis schuift naar de deur. Ik ga op Luke zijn schoot zitten en mijn hoofd komt net niet tegen het plafond. Shawn klimt op het dak van de cabine met zijn wapen in zijn handen. Zijn kleren heeft Brooke vast. Ik zie dat de geïnfecteerd te dichtbij zijn en Avery start de auto. "Hou je vast." zeg ik en ik klamp me aan Travis en Luke vast terwijl ik tegelijkertijd mijn voeten tegen het dashboard. Travis houdt mij ook vast terwijl hij zijn andere arm om Stagger sluit. Avery drukt het gaspedaal in en ze rijdt de eerste paar geïnfecteerde omver. Ik kom een stuk naar voren en Luke pakt mijn arm vast. Als Avery een beetje gas mindert ga ik naar achter en Luke houdt zijn hoofd schuin, zodat mijn rug niet tegen zijn gezicht komt. Ik hoor schoten klinken en weet dat Shawn vanaf het dak aan het schieten is. Het meisje jammert zachtjes. Geïnfecteerde grijpen hongerig naar onze auto. Brooke zit in het midden van de bak met zijn rug tegen de cabine terwijl hij ook schiet. Avery rijdt opnieuw een geïnfecteerde aan en het wezen valt tegen het raam. Langzaam glijdt hij weg en er blijft een bloedvlek achter. Stagger draait zijn gezicht naar Travis en Travis drukt Stagger tegen zich aan. De geïnfecteerde die het dichtste bij ons is staat op een afstand van twintig meter. Plots klinkt er een bonk en er valt iets van de auto af. Avery trapt op de rem en met een schok komt de auto tot stilstand. "Shawn!" roep ik en ik wil over Travis heen klimmen, maar sprinters zijn mij voor. Ze storten zich op Shawn en zijn geschreeuw is te horen. Travis houdt zijn handen tegen Stagger's oren. Ik laat de tranen over mijn wangen rollen. Als een sprinter die bij Shawn is geknield zijn arm optilt zie ik een groot stuk bloederig vlees. Een andere geïnfecteerde houdt in zijn handen een stuk darm. Stagger begint zachtjes te huilen. Shawn's geschreeuw wordt minder en tot komt onder andere door de geïnfecteerde die brullen om een stuk vlees. Luke pakt mij vast en Avery drukt het gaspedaal in met haar voet. "We moeten hem uit zijn lijden verlossen." zeg ik. "Dat kan niet. Er zijn teveel geïnfecteerde om hem heen." zegt Avery. Ik kijk niet achterom. Ik durf het niet. Het doet teveel pijn. Alleen het gebrul en gekrijs van de geïnfecteerde klinkt. Er vormt een grote brok in mijn keel samen met een verdrietig gevoel in mijn buik. Luke slaat zijn armen om mij heen en hij leunt met zijn hoofd tegen mijn rug. Ik begin te huilen. Het boeit me niet wat voor indruk ik achterlaat bij het meisje. "Het is jouw schuld!" roep ik tegen haar. "Het is niemands schuld." zegt Travis. "Als zij niet met die horde achter haar aan naar ons huis wat gekomen leefde Shawn nog." zeg ik hees met een boze klank. Er valt een stilte. "We gaan uiteindelijk allemaal dood." zegt Avery. Ik weet dat ze gelijk heeft. Stagger drukt zichzelf meer tegen Travis aan. Avery rijdt het asfalt van een weg op. Ik pak Luke's hand vast en knijp erin. Bomen vliegen voorbij. De snelheid van de auto wordt iets minder. Opnieuw ben ik een geliefde kwijtgeraakt. Opnieuw is er iemand vermoord van wie ik hield. Vriendschappelijk. Al die doden. Het worden er te veel. Ik ga door met vechten voor mijn leven. Dat doe ik niet alleen voor mezelf, want degene die nu dood zijn zouden het ook willen. Dat weet ik zeker.
R.I.P. Shawn
JE LEEST
Storm
FantasyOverleven is slechts een woord, maar de daad is een stuk lastiger. Werkelijk overleven om te leven is een daad waarbij veel je plan dwarsboomt. Niet alleen de doden die hier opstaan, maar ook je gedachten. Die schieten alle kanten op en na elke dood...