Storm

Hoofdstuk 44

In ons ondergoed zitten we met zijn alle bij het water. Travis in een gele onderbroek, Stagger in een paarse, Luke in een blauwe, Brooke in een groene met witte stippen, Anna in zwarte onderbroek en beha en ik in een turquoise onderbroek en beha. Ik voel me een beetje ongemakkelijk, maar Anna lijkt er totaal geen moeite mee te hebben en duikt het frisse water in. Ik loop een stukje, gevolgd door Brooke en Travis, en zak door mijn knieën om mijn buik te laten wennen. "Kom maar! Het is wel lekker." zeg ik. Er klinkt gespetter naast me en ik probeer mijn gezicht af te schermen. Het mislukt en ik wordt helemaal nat. "Verdorrie, Stagger!" zeg ik nep-boos en ik probeer hem te pakken. Hij rent lachend weg en iemand pakt me bij mijn middel vast. Ik kijk achter me en zie Luke staan. "Die smurf maakte me nat." zeg ik en ik wijs naar Stagger. Luke begint te lachen en ik wurm me los. Snel ren ik weg en ik spetter met beide handen richting Stagger. Hij duikt onder water en ik kijk zoekend om me heen. Twee handen pakken mijn enkels vast en ik val om. Met een plons land ik in het water en ik zie vissen zwemmen als ik mijn ogen open onder water. Het water is ontzettend koud en ik duw mezelf omhoog. Stagger staat lachend bij de kant en ik zie Travis en Luke grijnzend naar me kijken. "Argh, jongens." zeg ik. Ik zwem weg en ik hoor rennende voetstappen in het water. Ik werp een blik over mijn schouder en zie Luke me achterna komen. "Pak me dan als je kan." zeg ik plagend en Luke duikt onder water. Snel doe ik dat ook en ik schiet ervandoor. Niet wetend dat ik behoorlijk ver weg zwem met Luke nog steeds achter me aan. Als ik bovenkom hoor ik iedereen Luke of mij aanmoedigen. Ik duik opnieuw onder water. Wanneer ik denk dat Luke weg is kom ik boven en ik frons even mijn wenkbrauwen als ik zie dat ik behoorlijk ver van de kant ben. Iemand trekt me onder water en ik trappel met mijn voeten. Belletjes zweven uit mijn mond en ik zwem snel omhoog. Luke komt naast me omhoog en hij kijkt me aan. Zijn blauwe ogen staren in mijn blauwe ogen. Luke glimlacht even en ik zie zijn tanden. Ik glimlach terug en hij pakt mijn hand vast. Ik leg mijn hand in zijn nek en laat alle gedachte uit mijn geheugen glijden. Luke strijkt door mijn natte haar en ik bloos even. Langzaam komt hij dichterbij en hij wisselt zijn blik van mijn ogen naar mijn lippen en terug. Ik druk mijn lippen op die van hem en hij trekt me mee onder water. Belletjes schieten alle kanten op en de onderwaterwereld komt tevoorschijn. We sluiten onze ogen en ik voel een vis onder mijn voet doorzwemmen. Ik druk me tegen Luke aan en hij legt zijn handen rond mijn middel. Luke haalt zijn lippen van die van mij en ik open mijn ogen. Zijn blauwe ogen schitteren en zijn lach maakt zijn gezicht vrolijk. Mijn longen beginnen een beetje pijn te doen en ik zwem omhoog, maar Luke pakt mijn voet vast. Ik kijk naar beneden en Luke begint onhoorbaar te lachen. Ik zwaai met mijn been en zwem snel naar het oppervlak. Luke komt naast mij omhoog en zijn haar plakt tegen zijn gezicht. "Er zit iets op je voorhoofd." zeg ik en Luke gaat met zijn hand door zijn haar. "Meende je dat?" vraagt hij nep-vragend. "Ik maakte een grapje. Het leek maar zo." zeg ik. "O, dan is het goed." zegt Luke en hij knipoogt. Plots klinkt er een harde knal en ik kijk verschrikt in de richting van de kant, maar ik kan hem niet door een rots. "Allison!" Stagger's geschreeuw klinkt over het water. Het klinkt vol angst. "Stagger!" roep ik en ik begin te zwemmen. "Luke! Allison!" roepen Travis en Anna. Een angstig gevoel propt zich op in mijn buik. Ik zwem om de rots heen en zie de kant in de verte. Stagger staat daar als een soort zwart puntje. Wat is er aan de hand? Ik duik onder water. Als ik denk dat ik kan lopen kom ik boven en mijn voeten snellen over de zandgrond. Stagger pakt mijn hand vast als ik op de kant sta en hij leidt me naar een plek aan de rand van het bos waar Brooke, Travis en Anna naar iets kijken, maar ik zie het niet. "Wat is er aan de hand?" vraag ik en ik duw Travis opzij. er ontstaat een grote brok in mijn keel en ik bijt op mijn lip tot ik bloed proef. Avery's dode lichaam ligt op de grond met een vuurwapen losjes in haar hand. Er zit een rood rondje bij de zijkant van haar hoofd en haar ogen zijn dicht. Haar blond, beetje bruine haren liggen als een krans om haar hoofd heen. Ik hap naar adem en pak me aan Travis vast om niet om te vallen. "Ze heeft ervoor gezorgd dat we er niet bij waren door te vragen of we met zijn alle gingen zwemmen. Toen we bezig waren heeft ze zelfmoord gepleegd. Ze kon het waarschijnlijk niet meer aan. Het vluchten, bang zijn om rond te lopen, met één oog open te slapen." zegt Travis. Langzaam herinner ik me dat ik Avery inderdaad niet heb gezien toen we bij het water waren. Ze was de enige volwassene die nog kon praten. Luke komt naast Anna staan en zijn mond valt open. "Neeeee!" schreeuwt hij en hij grijpt met beide handen naar zijn hoofd. "Neeeee!" Luke valt op zijn knieën. Neeehee." Tranen komen omhoog. Ik begin te huilen. "Neeeee!" "Ze komt niet terug, Luke!" zeg ik en ik loop wankelend naar Luke toe. Ik val om en kruip op handen en voeten verder. Luke trekt zijn knieën op en verbergt zijn gezicht in zijn handen. Ik kruip tegen hem aan en hij slaat een arm om me heen. Tranen glijden met snelheid over mijn beide wangen. Anna kijkt een beetje ongemakkelijk toe en ze loopt snel weg. Travis zakt door zijn knieën en veegt een natte pluk haar uit mijn gezicht. Brooke pakt Stagger's schouder vast en duwt hem voor zich uit naar de tenten. Luke's natte wang leunt tegen mijn voorhoofd. "Ze komt nooit meer terug." fluister ik met een schorre stem. Travis pakt voorzichtig het wapen uit Avery's hand en geeft het aan mij. Ik laat mijn wijsvinger glijden over de loop en gooi het wapen dan weg. Het komt in de buurt van een boomstam bij het kampvuur op de grond. "Waarom? Waarom nou Avery?" vraagt Luke. Zijn stem trilt en ik duw mijn gezicht tegen zijn borst. Aan blijven bladeren plakken aan mijn benen, maar het boeit me helemaal niks. Zo'n leuk lijkende dag is veranderd in een chaos. Een vreselijke chaos.