Storm

Hoofdstuk 55

S' avonds zitten we met zijn alle in het hoofdgebouw van het blok waar we allemaal slapen in aparte kamers. Vroeger was dit een motel, want er hangt een bordje met motel op de gevel. Op de benedenverdieping slapen Brace en Emma, Ryan en Tyler. Op de bovenverdieping Luke, Olivia en Alexis, Matthew, Brooke, Travis, Anna, Stagger en ik. Op de bovenverdieping slapen meer mensen aangezien daar de meeste kamers zijn. Dit is de eerste keer voor mij in een lange tijd dat ik in een bed slaap. Luke, Stagger, Travis en Brooke hebben in het huis aan zee in een bed geslapen. Nu zitten we met zijn alle in de hal waar allemaal versleten banken staan. De balie is de plek waar al ons eten staat. "Wat gaan we morgen doen?" vraagt Alexis en ze leunt tegen Olivia aan. Stagger slaapt al half tegen Travis aan. Zijn ogen zijn gesloten en hij ademt in een ritme. Luke haalt zijn schouders op. "Ik heb geen idee. We kunnen huizen in andere straten onderzoeken. De kelders enzo. Daar zijn we nog niet geweest." zegt Travis en hij legt Stagger voorzichtig op de grond. Vervolgens staat hij op en hij pakt zijn broertje op. "Ik stop deze slaapkop in zijn bed." Ik knik en Travis loopt naar boven. "Het is niet eens zo'n heel slecht idee." zegt Olivia en ze strijkt door Alexis's haren. Emma gaapt en ze legt haar hoofd op Brace's schouder. "Je mag wel gaan slapen hoor." zegt Ryan. Emma zucht even en ze staat op. Brace volgt snel haar voorbeeld en samen stappen ze een kamer op de benedenverdieping in. "Slaap lekker." zegt Tyler nog voordat de deur dichtgaat. "Ik denk dat ik ook ga slapen. Morgen wordt een drukke dag als we alle kelder moeten gaan controleren." zeg ik en ik kom overeind van de bank. Travis komt de trap afgelopen. "Ga jij ook slapen?" vraagt hij als ik naar de trap loop om naar boven te gaan. Ik knik even en zet mijn voeten op de eerste treden. Als ik boven kom hoor ik vanaf beneden smoezende stemmen klinken en hoofdschuddend loop ik mijn slaapkamer in. Ik slaap tegenover de slaapkamer van Stagger, naast Olivia en Alexis en aan de andere kant slaapt Luke. Zachtjes sluit ik de deur, om Stagger niet wakker te maken, en laat mezelf neerploffen op een bed die in de hoek van de kamer staat. Het bed kraakt en de deken kreukelt als ik ga liggen. Met een zwaai gooi ik mijn benen in de lucht, gevolgd door mijn kont, en trek de deken onder me vandaan om hem vervolgens over me heen te leggen. Het voelt te warm aan en met mijn voeten maak ik trappelende bewegingen om de deken van mijn lijf te halen. Beneden klinken er voetstappen en ook op de trap klinken geluiden. Iedereen gaat slapen. Deuren gaan en open en dicht en na tien minuten is het doodstil in het motel.

Helemaal bezweet en bijna zwemmend in mijn eigen zweet wordt ik wakker. Mijn shirt plakt aan mijn lijf en mijn haren aan mijn huid. Mijn broek kleeft tegen mijn benen en mijn voeten glibberen in mijn gympen. Er klinkt geklaag uit de kamer naast me. Ongetwijfeld heeft iedereen het warm. Zonlicht kruipt tussen de bordeauxrode gordijnen en ik sla mijn benen over de rand van mijn bed. De houten planken kraken onder mijn voeten als ik me een weg, tussen dozen, baan om bij het raam te komen. Als ik de gordijnen opentrek schijnt de zon vol in mijn gezicht. De doeken zijn vreselijk warm en ik laat ze snel los. Op de straat lijkt alles wel uitgedroogd. De bloemen hangen naar beneden en het gras lijkt wel een geel tintje te hebben gekregen. Het water dat ik gisteren nog in een emmer had gedaan is verdampt net zoals het water in de emmer waar Olivia Travis' mes in had schoon gemaakt. Een hert dat aan de rand van het bos, in de buurt, loopt beweegt zich traag voort. Ik probeer het raam open te krijgen en na veel geduw schiet hij open. Een vreselijke warme wind waait in mijn gezicht. Buiten is het twee keer zo warm als hierbinnen in mijn slaapkamer. De vensterbank zorgt bijna voor blaren en ik trek mijn vingers snel naar binnen. Als ik ze bekijk zijn mijn vingertoppen rood gekleurd en ze doen pijn. De deur naar mijn slaapkamer wordt traag geopend en een bezwete Luke verschijnt in de deuropening. "Het lijkt wel zomer. Jesus, wat is het heet." zegt hij. "Buiten is het erger." zeg ik en ik wijs naar mijn open raam. Luke wurmt zich tussen de dozen door en steekt zijn hand buiten het raamkozijn. "Doe hem dan dicht." zegt hij en samen met mij sluiten we het raam. Ik hoor Alexis klagen door de dunne muur heen en Olivia moppert zachtjes. "Dit kan gevaarlijk zijn als er geïnfecteerde komen. We raken uitgedroogd en zijn verzwakt door de hitte." zegt Luke en hij veegt de zweetdruppels van zijn voorhoofd. Gelijk verschijnen er weer een paar en zijn voorhoofd glinstert. "We kunnen niks veranderen. Blijf gewoon zo veel mogelijk in de schaduw lopen als je naar buiten moet." zeg ik. "Het vreemde is dat het rond April is ofzo. Ik weet het niet precies, maar hoe kan het dan nu al zo warm zijn?" Ik haal mijn schouders op. "Heb je een hemd onder je shirt aan?" vraagt Luke en ik knik. Hij trekt mijn shirt snel uit. "Probeer ook niet te veel onnodigs aan te hebben." zegt Luke. "Ga jij dan in je blote borst lopen?" vraag ik grinnikend. "Als het moet, ja." zegt hij. Luke gooit mijn shirt op mijn bed en loopt mijn kamer uit. Ik zucht even en mijn borstkas gaat op en neer. Iets in mijn gedachte fluistert dat er vandaag mensen doodgaan gewoonweg, omdat we vreselijk traag zijn door de hitte. Ik duw die gedachte niet weg. Het gaat waarschijnlijk ook gebeuren. We gaan mensen kwijtraken. Als ik het mis heb ben ik daar erg blij mee, want het liefst wil ik geen mensen verliezen. Iemand loopt over de overloop en ik zie Travis langskomen. Ik maak geen aanstalten om hem aan te spreken over de hitte. Hij snapt toch wel wat er is. Mijn voeten komen alsnog in beweging en ik loop Stagger's slaapkamer in. Hij staat bij zijn raam. Precies zo als Luke mij aantrof bij het raam. De gordijnen wagenwijd open en het raam ook open. "Doe het raam dicht. Anders wordt het hier helemaal een sauna." beveel ik en hij kijkt geschrokken om. Snel doet hij het raam dicht en hij sluit de gordijnen, zodat het donker wordt. "Als de gordijnen dicht zijn kan er nog minder warmte naar binnen." zegt hij. Ik knik even en loop terug naar mijn kamer om daar de gordijnen ook dicht te doen.

"Dus. Wat gaan we doen? Het is snikheet buiten en ik wil liever niet verbranden." zegt Brace. Er volgt een doodse stilte. "Er is niks dat we kunnen doen. Hopen dat deze dag snel afloopt. Dat is het enige." zegt Emma en veel mensen knikken. "En wat als er geïnfecteerde komen?" vraagt Alexis. "Dan hebben we misschien een probleem." zegt Travis. "Blijf dus zoveel mogelijk binnen." zegt Luke. "Of in de schaduw, zodat je het niet al te warm krijgt." voeg ik erachteraan. "Dit wordt een zware dag of niet?" zegt Stagger. Ik kijk hem en knik dan. "Het kan inderdaad een zware dag worden, maar het gaat ons lukken." zeg ik. "Dat wil ik geloven." zegt Oliva. We kijken elkaar een voor een aan en glimlachen. Dit wordt zeker een zware dag. Daarvan is geen twijfel mogelijk.