Storm

Hoofdstuk 50

Oké. Toen ik begon had ik nooit gedacht dat ik hoofdstuk 50 zou halen. Dat komt misschien ook, omdat ik na hoofdstuk 6 geen ideeën meer had en ik er toen een realistisch verhaal van wilde maken. Dat is niet gelukt. Het is een fantasie verhaal geworden. Dat vind ik best leuk. Ik heb te veel fantasie en kan dus gewoon geen realistisch verhaal maken. (Oké, oké. Misschien wel, want Until Dawn (before 2-2-2013) is wel een realistisch verhaal). Ik wil jullie allemaal bedanken, omdat ik voor hoofdstuk 50 de 1000 lezers heb behaald. Ook is mijn hoogste plaats tot nu toe #34. Ook bedankt daarvoor. Ik wil nog wat vertellen. Aan het einde wil ik een Q&A houden. Daar beantwoord ik dan vragen in over het verhaal. Ook kan je vragen aan personages stellen. Laat de vragen achter in de reacties. Je hoeft niet nu al een vraag te hebben. Je mag het ook in de komende hoofdstukken vragen. Ik laat wel weten in het laatste hoofdstuk dat dat het laatste hoofdstuk is waar je vragen in kan stellen. Alle vragen die na de Q&A nog gesteld worden zal ik beantwoorden als ik ze leuk vindt en origineel. Je kan ook vragen stellen over the walking dead en de game the last of us, want door die twee is het zo'n beetje begonnen. (En ik ben een grote fan van the walking dead) Veel plezier met het lezen van de komende hoofdstukken. Byeee :)

Een beetje twijfelend sla ik mijn armen om Michael heen. Hij begrijpt dat ik me ongemakkelijk voel en laat me los. "Zitten jullie in een groep?" vraag ik. "Als je met zijn tweeën een groep noemt, dan ja." zegt Brace. Michael schopt tegen een berg bladeren en ze vliegen alle kanten op. "Dat noem ik geen groep." zeg ik. "Dan zitten we niet in een groep." zegt Michael en Brace zucht bij het horen van de geërgerde stem van zijn vader. "We hebben tot nu veel overleefd." zegt Brace. "En veel mensen zien doodgaan." zegt Michael. "Denk je soms dat ik geen mensen dood heb zien gaan om wie ik gaf." zeg ik. "Dat denk ik inderdaad." zegt Michael. "Dan heb je het mis. Een man wie mijn leven redde, mijn moeder als een geïnfecteerde, mijn beste vriend en zijn ouders, mensen uit mijn groep waar ik een band mee had en dat doet pijn. Ik weet hoe je je voelt als mensen doodgaan." zeg ik en ik bijt op mijn lip. "Mijn vrouw is doodgegaan. Onze hele groep is uiteen gerukt door die klote geïnfecteerde. Mijn pasgeboren baby van nog geen dag oud." zegt Michael. "Waarom zou je een baby willen in deze tijd?" vraag ik en Michael's ogen schieten vuur. "Het was een ongeluk en ze wilde hem niet weg laten halen. Ik heb haar nog gezegd dat ze pillen moest slikken, maar ze luisterde niet. Ze geloofde erin dat de hel wel stopte als de baby er was." Brace draait zich om en zet een paar stappen. "Mam was gewoon optimistisch. Ze geloofde in een betere tijd. Misschien moet jij dat ook doen, want als je steeds negatief gaat denken wordt ik ook negatief." zegt hij. "Waarom zou ik positief denken als dit alles er is." zegt Michael. "Omdat je de wereld zo niet veel beter maakt." zegt Brace boos. Hij stapt naar zijn vader en pakt beide schouders vast. "Denk niet alleen aan jezelf. Ik ben er ook nog." Michael trekt zich los. "Stop! Hier kom je ook niet veel verder mee." zeg ik en Brace knikt. "Ze heeft gelijk. Ik heb haar tot nu toe meer positieve dingen horen zeggen dan jij in een heel jaar." zegt Brace en Michael's gezicht kijkt geschrokken. Maar dat is voor korte duur. "Jullie kunnen met mij mee naar mijn groep. Nieuwe mensen zijn altijd gezellig." zeg ik. "Met hoeveel ben je?" vraagt Brace. "Niet met twee, want dan is het geen groep." mompelt Michael. Ik begin te tellen op mijn vingers. "Travis, Stagger, Anna, Luke en Brooke." "Dat is het. Niet meer? Ik had gedacht dat je met meer was, dametje." zegt Michael en ik zet mijn handen in mijn zij. "Het is meer dan twee. Als je mee wilt volg mij. Zo niet blijf lekker staan." zeg ik en ik draai me om. Mijn voeten komen in beweging en ik werp een blik over mijn schouder. Brace fluistert wat in het oor van zijn vader en Michael knikt. "We gaan allebei mee." zegt Brace. "Prima." zeg ik. "Volg mij."

"Wie heb jij nou weer meegenomen?" vraagt Travis als ik het kamp binnenkom. "Michael en Brace." zeg ik. "Wij hebben je leven gered." zegt Michael. "Wat is er gebeurd? Ben je oké?" vraagt Stagger bezorgd en hij loopt naar me toe. "Ik ben oké." zeg ik en ik druk de jongen tegen me aan. "Ik ben oké." "Wat is er gebeurd?" vraagt Anna. "Er kwamen geïnfecteerde en ik had geen kogels meer na vijf keer schieten." zeg ik. Stagger laat me los en stapt naar achter. "Ben je niet gebeten?" vraagt Travis. "Ik ben oké. Dat zei ik net toch ook." zeg ik. "Je hebt een behoorlijk bezorgde groep, sweetheart." zegt Michael. "Hou je mond." sist Anna en ze loopt met twee lege flesjes naar het water. "Pittige tante. Dat mag ik wel." zegt Michael en hij veegt mijn zijn duim over zijn lippen. "Je bent te oud, pap." zegt Brace. "Ga jij dan. Haar als schoondochter is ook niet erg." zegt Michael en hij grijnst. "Ik kies liever zelf." zegt Brace en hij loopt naar Travis. "Moet ik helpen?" vraagt hij. "Ja. Als jij samen met Stagger gaat jagen zou ik dat fijn vinden." zegt Travis en Stagger loopt naar de jongens toe. "Is goed." zegt Brace. "Doe voorzichtig broertje." zegt Travis en hij klopt op Stagger's schouder. "Komt goed, Travis." zegt Stagger en hij pakt het vuurwapen aan die Travis hem geeft. Brace en Stagger lopen samen het bos in en het wordt even stil. "All. Ik heb nog wat water voor Luke. Ga jij naar hem toe?" roept Anna en ze loopt naar me toe. "Bedankt." zeg ik en ik pak de flesjes over. Met snelle stappen loop ik naar de tent waar Luke in ligt. Als ik een blik over mijn schouder werp zie ik Michael met Anna praten. Ze staat er ongemakkelijk bij, maar Michael negeert dat. Ik haal het tentdoek bij de opening vandaan en Luke kijkt verbaasd op. "Ik heb nog wat water. Het is misschien niet handig op te drinken. Ik weet het niet zeker, maar ik zou het niet proberen." zeg ik en ik ga naast Luke zitten. "Bedankt." zegt hij en ik druk een zoen op zijn wang. "Je moet Anna ook even bedanken." "Anna?" vraagt Luke verbaasd. "Ja. Zij heeft de flesjes gevuld." zeg ik en ik giet de eerste leeg over Luke's hoofd. "Ik hoorde nieuwe stemmen. Is alles goed?" vraagt Luke en hij strijkt door mijn haar. "Nieuwe mensen in de groep." zeg ik en ik giet de tweede ook leeg.