"Ozunu beyenmisin biri idi. Ne bilim,tanimiram. Bir xanimla ele reftar ederler hec? " - Aysen eve donus yolunda az evvel basina gelen hadiseni refiqesi Nazliyla bolusurdu. Hec tanimadigi,adini bele bilmediyi oglandan refiqesine sikayet edirdi.
Nazli Aysenin usaqliq dostu idi. Bir mehlede boyumus,eyni mektebde tehsil almisdilar. Bir -birlerinin butun sirlerini bilirdiler. Nazli bu defe de refiqelik vezifesini yerine yetirerek Ayseni sakitlesdirmeye calisirdi: "Fikir verme,indi coxdur beleleri seherde. Onsuz da tanimirsan. Birde hec gormeyesen. Tanimadigin biri ucun bu qeder eseblesmeye deymez. "
Aysen yasadigi hadisenin gerginliyinden cixa bilmirdi. Eslinde o an o oglana vere bileceyi cox cavab var idi. Amma sanki nitqi qurumusdu. Sozler bogazinda duyunlenmisdi. Eslinde Aysen o oglandan cox ozune eseblesirdi. Cavab vere bilmediyi ucun ozunu gunahkar hesab edirdi.O bunu tez -tez ederdi. Elinde olmayan hadiselerin gedisatindan hemise ozunu gunahkar bilerdi. Aysen problemlerinden ailesine cox danismazdi. Ailesini hec vaxt bele seylerle narahat etmek istemezdi. Bu defe de hec ne demeden yavasca salam verib otagina kecdi. Cantasini masanin uzerine qoyub carpayisina uzandi. Aysen onu narahat eden meseleleri hemise carpayasina uzanib,gozlerini qapayib oz icinde hell etmeye calisardi. Bir az dusundukden sonra ise hemise yuxuya gederdi. Bu defe de deyisen hec ne olmadi.
Bu gun Emiraslanovlar ailesinde cox onemli bir tarix idi. Ailenin gozeller gozeli,nazli qizi Nesrinin 18. ci yas gunu idi. Nesrin Muraddan ferqli olaraq zarafatcil,her cur pis hadiseye musbet terefden yanasan,heyati sevmeyi ve yasamagi bacaran bir genc qiz idi. Nesrin guclu istedada malik idi. Hele mekteb illerinden resm cekmeye meyilli olan Nesrin iller kecdikce muellimlerinin komeyile bu qabiliyyetini inkisaf eletdirerek ressamliqla mesgul olmaga baslamisdi. Evveller Elekber qizinin bu secimiyle razi olmasa da,Nesrin sirin dillikle atasini razi salmisdi. Elekber qizina heddinden artiq bagli idi. Indiye kimi Nesrinin bir dediyini iki etmemis,her isteyini gerceklesdirmisdi.
Murad dersden sonra her seyden cox sevdiyi bacisina ne hediye alacagina qerar vermeye calisirdi. Nehayet kecen hefte seherde gezerken magazalardan birinin vitrininde gorduyu ve cox beyendiyi gilenar qirmizisi donu almagi qerara aldi.
- "Muraaaaaddd,mene ne hediye almisan?"- yenice eve daxil olmus Muradin boynuna sarilan Nesrin boyuk hevesle qardasindan gelecek cavabi gozleyirdi.
- "Hec boyumeyesen sen? "-Murad arxasinda gizletdiyi ag qutunu Nesrine uzatdi: "Sene yarasacaq qeder gozelini hele gormemisem ".
Salondan gelen ses-kuyden teeccublenen Almaz xanim da metbexdeki isini yarimciq qoyub salona geldi. Nesrin Muradi berk berk qucaqlamis, sevincden aglayirdi. Duygularini bele ani yasayan delisov qizinin bu halina alisan Almaz xanim ise ovladlarina baxib fexrle gulumsedi.
Axsam saatlari idi. Emiraslonovlar malikanesi cox bele boyuk ziyafetlere ev sahibliyi elemisdi. Amma bu defe ferqli idi. Heyetde uzun bir ziyafet masasi acilmis,ustune her cur yemek,muxtelif cur ickiler duzulmusdu. Bir terefde kabab cekilir,usaqlar ise bir kenarda yigisib oyun oynayirdilar.Almaz xanim qapida durub qonaqlari salamlayirdi.
Haminin eylendiyi ziyafetde birce Murad bir az durgun idi. O bele tedbirleri sevmirdi. Birde bu gun kitabxanada gorduyu adini bele bilmediyi qiz onu cox dusundururdu. Atasinin yaxin dostlarinin sagollasmaq ucun ona yaxinlasmasi sanki Muradi yuxudan oyatdi. Ziyafet bitmisdi. Qonaqlar bir -bir, iki-iki gedirdiler.
.... Amma bu gun ziyafetde hem Nesrinin,hem de butun ailenin sebirsizlikle gozlediyi bir nefer yox idi. Bu Resid idi......
