Rule Number One

Chapter 6 : Detention Slip

Arraine's POV

"What?! You left her alone?! Gawd Alexander John Clarke! What the hell?!"

Sobrang namula ang mukha ko sa inis at galit dahil sa sinabi ni Alex. Hindi ko na siya hinayaang sumagot at mabilis na kinuha ang bag ko at lumabas ng room. I know Kara is here, somewhere. It's still class hour, at hindi siya basta basta makakalabas ng school.

I tried calling her pero nakapatay ang phone niya. This is the first time na pinatay niya ang cellphone niya after a year. And this not so good.

Aaminin ko, simula childhood kami na ang magkasama. Kaya kilalang kilala ko siya. At isa yun sa dahilan kung bakit ako nag-aalala ng ganito ngayon, dahil kilala ko siya. At alam kong pag nasaktan siya o may problema siya, may tendency na kung ano anong kabaliwan ang gawin niya.

I saw it all. I saw how Kara almost ruined her life because of Vixel, that son of a bitch. Hindi ko alam kung anong ginawa niya kay Kara at nagkaganon nalang siya nung maghiwalay sila. That jerk shattered my best friend's heart into pieces. At pag nakita ko siya, sisiguraduhin kong hindi na siya sisikatan ng araw.

Naalala ko ang araw na naghiwalay sila, naabutan ko nalang si Kara nun sa ospital dahil sa car accident na nangyari, and it was intentional for fvcking sake! Dahil sa sobrang sakit na nararamdaman niya, ginusto niya yung aksidenteng yun.

Akala ko noon yun na ang pinakahuling kalokohan na gagawin niya. Pero hindi. Once, tumawag nalang siya sa akin at sinabing puntahan ko siya sa prisinto. Anong ginawa niya bakit siya nandun? Tinangka niya lang namang sunugin ang bar kung san siya pumunta. Hindi lang yun, lagi na siyang napapaway. She turned into a war freak. Kung wala siya sa clinic, lagi siyang nasa detention. Naging party girl nadin siya. Unti unti nakamove on siya, pero kasabay nun ang unti unting pagkawala ng dating Kara Alcantara. Nice? No more..

Alam kong isa na naman yun sa dahilan kung bakit sila nag-away ni Alex. Minsan lang sila mag-away. At kapag nag-away sila talagang seryoso na. That two is like twins. Simula ng ipanganak sila, sila na ang magkasangga. Cousins and bestfriends at the same time nga. Kaya hindi ko alam kung bakit iniwan ni Alex si Kara mag-isa. Kahit na alam niya ang mga possiblities na gawin niya ito. Omygod. Kara, where the hell are you?!

Ng makita ko ang clinic, agad akong pumasok dun. Naabutan ko si Miss Jia na may ginagamot na isang estudyante. Ng mapatingin siya sa akin, nginitian niya ako. I did the same.

"Sorry to bother you Miss Jia, but perhaps, did you see Kara?" I asked in a hurry

Nagmamadali na talaga ako, kilala ko ang kalokohan ng babaeng yun. Alam ko ang takbo ng utak niya. At alam kong hindi maganda ang gagawin niya.

"Huh? She just left an hour ago. She's with Alex. She's missing again?" That again word. Tumango ako at nagpaalam na sa kanya bago dali daling umalis ng clinic.

Yeah, this is not the first time she went missing. Hindi ko na mabilang kung pang-ilang beses na to. Ganun siya kapasaway. She's a hard headed girl for goodness sake!

"Fvck" I cussed when I saw Kara standing in front Violet and her friends. This is not good. Lumabas na naman ang pagkawar freak niya, at ayoko ng side na yun niya.