Rule Number One

Chapter 53 : Sacrifice

Janina's POV

Nakaupo lang ako sa may sala habang umiinom ng kape. I came all the way to my grandparents home just to see kuya Zest. God. He's making things hard for me. Talagang hindi ko siya mapapakiusapan kahit kailan.

"What are you doing here missy?"

Finally I saw him. He's walking downstairs while giving me a weird look.

"Apparently, I can't contact my older brother for one week straight. That's why I skipped school and decided to go here." I sarcastically said.

"You're really crazy," umiling-iling siya at naupo sa may tapat ko. Agad namang may pumuntang maid at nilagay sa table ang kape niya.

"It was dad wasn't it?" Out of blue kong tanong dito. Natigilan siya sa pag-inom ng kape at napatingin lang sa akin. His dark blue eyes just stare at mine for seconds before sighing.

"Why bother asking if you know the answer?" Tanong nito sa akin.

"The car accident," I bit my lower lip. "Was it really for Kent?"

Tumango si Kuya. "It was Parker. He found out that Harrison's group is secretly hacking in their site. So they really planned to kill him but Vielle just ruined it. That brat. Sacrificing herself for her love."

Naiyukom ko ang kamao ko. "Dad is going too far." Naiinis na sabi ko.

"It was not Dad. It's Parker."

"Kahit na! I know he ordered that. Wala siyang puso."

Nakita ko ang biglang paglamig ng mata ni Kuya. Hindi ko alam pero kinakabahan ako. May nasabi ba akong hindi maganda?

"Our father will never do such things Jana. Sana maisip mo yun. Sana maisip mo kung gaano siya kabait na ama 6 years ago. Sana maisip mo kung gaano niya tayo pinapahalagahan, bago pa man ang aksidenteng nangyari anim na taon na ang nakakalipas."

Naiyukom ko ang kamao ko. "Why are you suddenly defending him? Nakalimutan mo na ba kuya? You hated him because of his wrong doings! Gusto mo pa nga akong ilayo sa kanya diba? So why are you suddenly being like this?" Hindi makapaniwalang tanong ko. Why is he like this anyway?

Tinitigan ko siya. Para bang nagbago bigla ang emosyon ng mata. There was a hint of anger.. and regret? Hindi ko alam.

"May mga bagay na dapat hindi ko sinabi at ginawa. Kaya tignan mo ako, nagsisisi ako ngayon. Don't hate him too much. Isipin mo si Dad. Si Dad 6 years ago. Si Dad na hindi tayo kayang saktan. Ayokong magaya ka sa akin. I don't want you to regret everything in the end."

Tumayo na siya sa pagkakaupo. Pero bago pa siya umalis ay nilingon niya akong muli.

"May mga bagay na hindi nakikita ng mata natin, pero nararamdaman ng puso natin. Sana maisip mo yun."

And with that, he walk away. Napahawak ako sa dibdib ko. Naninikip ito sa sakit. Was I too much? Masyado na ba akong sumobra?

**

Umalis agad ako pagkatapos naming mag-usap ni Kuya Zest. Bumalik ako sa school at saktong nakita ko sila Ashton na kausap sila Arriane sa may malayo. Kent saw me and motion me to come closer to them. Napabuntong-hininga nalang ako at naglakad papunta sa kanila.