Rule Number One

Chapter 43 : She's Back

Vielle's POV

"What the hell is your problem Kara?! Bakit hindi mo kinakausap si Tita kanina? For Pete's sake, she's worried sick for you and you just ignored her?!"

Nakatingin lang ako sa galit na galit na Alex sa harapan ko ngayon. After mom left the room, he just barge in suddenly and started complaining like this like that. He's annoying.

"And what? You're just looking at me like you don't give a damn? Wow. I'm starting to think that you are back like---" napatigil siya. Dahan dahan siyang tumingin sa akin and that was when a smirk escape my lips.

Hindi ko alam na mapapangisi niya ako sa ganitong sitwasyon.

"H-hey! Wag kang tumingin sa akin ng ganyan. Nakakatakot ka Kara!" Sigaw niya. I frowned when he called me Kara. I can't believe him. I trusted him this whole time, this sly snake.

"Xander," I called him. Natigil siya sa pagrereklamo at agad na napatingin sa akin. Hindi nakalagpas sa mga mata ko ang panginginig ng mga kamay niya dahil sa tinawag ko sa kanya.

"Y-you..." tinuro niya ako habang nanginginig ang kamay niya. Tinaasan ko siya ng kilay. Me?

"Why the fuck are you looking at me like that?" Asar na saad ko. Nakakainsulto lang kasi ang tingin niya sa akin.

"Kara---" I cut him off. Hindi ako si Kara. I'm Vielle Allison Alcantara and not Kallie Raisey.

"I trusted you Alex," I look at him "But you betrayed me. You lied to me!"

Kung kanina ay okay lang ako at ngumingiti-ngiti, ngayon ay naubos nalang bigla ang pasensya ko. Tinanggal ko ang pagkakatusok ng mga karayom sa akin at tumayo para harapin siya.

"Until when? Hanggang kailan niyo ako paniniwalain sa kasinungalingan niyo?! Hanggang kailan niyo ako paniniwalain na ako si Kara Alcantara?!"

Mas lalong nanlaki ang mga mata niya. Ang ayoko sa lahat, ay yung pinaglalaruan ako. Gawin niyo ng lahat but never ever decieved me. Dahil hindi niyo alam kung paano ako magalit.

I play fire with fire.

"Y-you... Na-Nakakaalala ka na?!" Horror is evident in his face.

Ngumiti ako sa kanya "Nakakaalala saan? The thing that you lied to me? Or the fact that I am Vielle Allison? What Xander? Tell me!"

Tinignan ko siya gamit ang malalmig na titig ko. I trusted him my whole life. He was like a twin to me, my other half. Hindi ako makapaniwalang pinaglaruan at pinagsinungalingan nila ako.

Pakiramdam ko ay masisiraan ako ng bait dahil sa patuloy na pagpasok sa utak ko ng mga memoryang matagal ko ng nalimutan. Mga memoryang pinagkait sa akin ng anim na taon.

"Kara--"

"I AM NOT KARA! THE FUCK WITH KARA!"

"Couz, please, calm down. Baka may makarinig sayo sa labas. Tita might hear you,"

Ngumisi ako. "She should. All of you, pinagkatiwalaan ko kayo. But what? What did you do to my trust? You threw it away like a piece of trash."

"We did it for the best!"

"For the best? For what? So I can avoid danger? No. I'm more in danger because of that!"