Love Changed Me [EDITING]

#06 Here I come !

KEISH'S POV

Nakabalik na ko sa classroom, late siguro ko ng mga 5mins sa subject namin.

Yari nanaman !

"Oh Ms. Acosta okay na ba pakiramdam mo? hindi ka na ba nahihilo??" Nagtataka ko at bakit ganun ang bati sakin ni Sir imbes na tanungin ako kung bakit ako nalate ng pasok??!!

Nagtataka kong napatingin kay Rima ng may pagtatanong sa ekspresyon ng mukha ko. Pero kumindat lang sya sakin habang nakangiti.

And that face answered my question !

Oo nga pala naalala ko na, binilin ko sakanyang sabihin na lang na masama ang pakiramdam ko pag nalate ako ng pasok.

Maaasahan talaga tong bess ko ! Nyahaha. Bilang ganti sa ginawa nya ay palihim ko na lang din syang kinindatan !

"ah sir okay na po pakiramdam ko, kaya ko ng umattend sa class.."  umupo na ko sa tabi ni Rima sabay konting himas sa sentido. Para convincing ng konti ang acting. Haha careerin na  yan !

  

Di ako makapagconcentrate sa discussion.

Diko talaga maalis sa isip ko yung kalungkutang nakita ko kay Lester kanina lang, dapat naiinis ako sakanya dahil ang sungit nya palagi pag nilalapitan ko sya pero hindi eh, hindi ko magawa at imbes na inis ay lungkot ang nararamdaman ko.

Ganito talaga ata ang lakas ng salitang affection pag mahalaga sayo ang isang tao.

  

Seeing the one you love in sadness brings a pain to your heart, but instead of showing a sad face you have to show your smile, so that you could give your love the hope and strenght to carry on and make him feel that sadness fades, and happiness awaits......♥

Pauwi na ko sa bahay pero wala pa ring ibang pumapasok sa isip ko kundi sya, ang malungkot na mukha nya.

Parang di nanaman yata ako makakatulog ng maayos dahil sakanya, sabagay sanay naman ako.

Pero may isang bagay na gustong-gusto kong gawin, yun ang pasayahin sya, yun ang palitan ng ngiti ang lungkot na meron sya kanina, ang di ko lang maisip ay kung pano ko gagawin yun eh ni hindi nga nya ko magawang kausapin ng matino, lagi pang mainit ang ulo..Pano NA??!

  

Mababaliw na yata ako kakaisip kung paano ko ipagsisiksikan ang sarili ko sa buhay nya gayong napakailap nya, ang layo nya sa ibang lalaking biniyayaan ng mala adones na kataohan, yung iba halos tangayin na ng hangin sa sobrang yabang dahil gwapo sila pero sya napakamailap.

Ni hindi makatingin sa kaliwa o sa kanan pag naglalakad sa mataong lugar.

Bigyan ko kaya ng konting kapal at tigas ng mukha ko noh?? haha .

Ako nga kahit ganito proud pa sa sarili ko, sana ganun din sya..hindi yung tipong mayabang, yung tipong my tiwala lang sa sarili at kayang magtiwala sa mga taong nagpapahalaga sakanya - katulad ko na lang. !