Mucize (Kiralık Aşk)

Bölüm 54 - Bir Yıldız Oluyoruz.

BAŞLAMADAN ÖNCE SİZLERE TEŞEKKÜR ETMEK GEREKEN KONULAR VAR... 
1.000 TAKİPÇİ VE 200.000 BİN OKUMA ! MUTLULUĞUMU SÖZLERE DÖKMEK SÖZ KONUSU BİLE DEĞİL... RESMEN OTURUP SEVİNÇTEN SAATLERCE AĞLAYABİLİRİM ŞUAN.
BU HİKAYEYE BAŞLARKEN BURALARA KADAR GELECEĞİMİ HAYAL BİLE EDEMEZDİM İNANIN. O KADAR GÜZEL İNSANLAR TANIDIM Kİ... SİZLER İYİKİ VARSINIZ BE. BURAYA KADAR GELMEMDE EMEĞİ GEÇEN HERKESE AYRI AYRI KOCAMAAAAN TEŞEKKÜRLER, SİZLERE MİNNETARIM !
İYİKİ VARSINIZ MUCİZE AİLESİ SİZLERİ ÇOOOOOK AMA ÇOOOOOOOOOOOOK SEVİYORUM CANLARIM ! 💜

"Seni burada görmeyi beklemiyordum..." dedi karşımda dururken. Kaşlarımı kaldırdım ve olayın gerçekliğini idrak etmeye çalıştım. Bu adam nerden çıktı şimdi be ?!
"Bende sizi..." dedim şaşırmış bir ifadeyle. Bir süre beni inceledikten sonra gözlerime baktı ve elini gözlerime uzattı hemen ardından.
"Ağlamışsın sanırım." Hemen geri çekildim ve çantamı daha sıkı tuttum. Saçlarımı geriye atarken bakışlarımı çevirdim başka yöne doğru.
"Yani biraz..."
"Konuşmak istersen eğer-"
"Gerçekten teşekkürler Doruk Bey ama şuan yetişmem gereken bir yer var, kusura bakmayın."
"Yo sorun değil tabiki." dedi, adam inatla bozulmadan bana yürümeye hatta koşmaya devam ediyordu.
"Umarım kader bizi tekrar karşılaştırır." Gülen gözlerle bana bakarken ifademi bozmadım.
"İyi akşamlar." dedim ve hızla uzaklaştım yanından. Ay Doruk musun nesin bi sen eksiktin başıma ıyyhhhhh yani !

Yaseminin mesaj olarak attığı adrese taksi aracılığıyla ulaştıktan sonra evi inceleyerek ilerledim kapıya ve usulca zile bastım. Çok geçmeden kapı açılırken zoraki bir şekilde gülümsedik ikimiz de. Gülümseyemeyecek kadar yorgun ve üzgündük çünkü...
"Hoşgeldiiin, geçsene..."
"Hoşbulduk." dedim ve o kapıyı kapatana kadar evi süzdüm gözucuyla. Yüzünde bir tebessümle bana dönünce iç çektim ve dayanamayıp sarıldım.
"Kötü görünüyorsun."
"Sende öyle." dedi sarılmama karşılık verirken. Sırtını sıvazlayarak geri çekildim.
"Bahçeye geçelim diye düşündüm, masa hazır hadi çantanı bırak da gel. Bu arada lavabo bu tarafta istersen elini yüzünü yıkayabilirsin."
"Çok teşekkürler." dedim içten bir tebessüm yollayarak ve dediklerini yaptıktan sonra yavaş adımlarla büyük kapıdan bahçeye çıktım.
Masada paket sigaralar, şaraplar, biralar, kuruyemişler, çikolatalar, peçeteler ve daha neler neler vardı. Taaam bir depresyon havası. Üstelik birde 10 kilometre öteden rahatlığı belli olan koltuklar 'gel otur ağla' diye bağırıyordu sanki.
"Zahmet etmişsin ya." dedim Yaseminin karşısına otururken. Şarapları bardaklara doldurduktan sonra birine bana uzattı ve gülümsedi.
"İnan buna değecek, hem çok birşey yapmadım ki... Alt tarafı içeriden toplayıp getirdim ve masaya yerleştirdim."
"Olsun ya birsürü şey var burda, düşünmen bile yeter." Yasemin 'rica ederim' anlamında gözlerini yumduktan sonra şaraplardan birer yudum aldık.
"Anlat hadi..." dedim bardağı masaya dikkatlice koyarken.
"Gözlerin falan şişmiş, çok mu ağır kavga ettiniz ?" Yüzü gitgide solarken o da bardağını masaya bıraktı ve gözlerime bakıp anlatmaya başladı.
"Farketmeden Ömeri savunuyordum, yani aslında biraz da farkederek... Tabiki Sinan sevgilim, ona destek oluyorum ki olmalıyım da ama bu öyle birşey değil. Yani nasıl desem, Sinanın biraz da hatalarını kabullenmesi gerek." Konu gitgide derinleşirken birer tek sigara yaktık.
"Çok seviyorum Sinanı..." dedi gözleri uzaklara dalarken. O kadar içten konuşuyordu ki, gözlerine bakıldığı zaman bile sevgisini anlayabiliyordum.
"Şirkete ilk geldiğimden beri, yani geçen seneden beri uğraştı benim için ama ben tabi o zamanlar burnu havada egoist bencil pisliğin teki... Sinan beni ben yaptı. Geç farkettim onu, keşke daha önceden aklım başıma gelseydi..."
"Ne zamandır birliktesiniz ?" dedim sigarayı kül tablasına bırakırken.
"Daha çok yeni, sen şirkete geldikten birkaç gün sonra resmileşti işte. E Sinan da az çapkın değil işte... Sana bile zamanında asılmışlığı var."
Çekimser bir tavırla gülümsedim ve bakışlarımı kaçırdım hemen. Şuan herhangi bir yorum yapmam doğru olmazdı.
"İnan Sinan Beyin seni sevdiği, senden başkasını gözünün görmediği o kadar belli ki... Sana bakarken gözlerinin içi parlıyor resmen."
"Of, ben çok seviyorum Defne ya." dedi sigarasını söndürürken.