"Bizim Ömerle Defne olabilmemiz için bir Mucize gerekli, hemde en büyüğünden..."
Okurken sık sık hangisi gerçek, hangisi değil diye sorgulayacağınız bir DefÖm kurgusuna hoşgeldiniz.
Asla unutmayın, en büyük Mucizeler tam da herşey bitti dediğiniz a...
"Defne konuşmamız lazım." "Defnenin seninle konuşacak hiçbir şeyi yok, yürü gidiyoruz Defne." Ne olduğunu anlamamış gözlerle benden önce davranıp cevap veren Ömer'e döndüm. Sen nerden çıktın şimdi ?! "Ömer susturamazsın beni artık !" "Seni susturan falan yok Simay. Defneye herşeyi birkaç gün sonra anlatıcam merak etme." Ömer tam kolumdan tutup beni götürürken tekrar durmak zorunda kaldık. "Ben başka birşey söylemeye geldim." "İnan bana merak etmiyoruz Simay." dedi Ömer arkasını bile dönmezken. Sonunda kendime gelince derin bir nefes aldım ve adımlarımı yavaşlattım. "Ömer belki gerçekten önemli birşeydir." dedim yavaş yavaş dururken. Eğer dinlemezsem meraktan ölürdüm, biliyordum. "Defne, gerçekten mi ?" dedi Ömer gözlerini devirirken. Masum gözlerle ona baktım, tamam Simay az şey yapmamıştı, ve anladığıma göre geçmişte de bi haltlar yapmıştı ama dinlemek istiyordum. Her ne söyleyecekse söylesin... "Defne haklı Ömer, önemli olmasa kapınıza kadar gelmezdim." "Ben dükkana döneyim, işler birikmiştir." dedi Nihan ve bana sarılıp kulağıma 'birşey olursa mutlaka haber ver' diye fısıldayıp talimatını da verdikten sonra hızlı adımlarla uzaklaştı. Ömerle birbirimize bakarken 'affet beni' bakışlarımı attım ve iç çekip Simaya döndüm. "Dinliyorum." "Ömer, sende dinlesen iyi olur. Konu tamamen seninle ilgili çünkü." Beynimde şimşekler çakarken yutkundum ve Ömere döndüm. Sinirle bakan gözleri yerini merak ve endişeye bırakmıştı. "6 ay önceki o geceyi hatırlıyor musun Ömer ?" İşte şimdi tam anlamıyla beyin felci geçiriyordum sanırım. Sözleri üzerine herşey ağır çekimde yaşanıyormuş gibi hissettim. Benim beynime ve kalbime vurulan o darbe, gözlerimin dolması, hayal kırıklığıyla Ömere dönmem, yüzüme bile bakamaması, Simayın yavaş adımlarla bize yaklaşması... "Tahmin et bugün ne öğrendim ?" İşi iyice oyuna çevirmeye başlamıştı Simay. Hep öyleydi o ama, adrenalin, oyunlar, hileler... Sevmediği insan için elinden ne geliyorsa daha fazlasını yapardı. "Çok zor bir soru değildi aslında." dedi mimiklerini gerçekten şaşırmışcasına oynatırken. Sinirle dudağımı ısırdım ve ellerimi yumruk yaptım. Gerçekten saçını başını yolabilirdim şuan. "Hamileyim." Gözlerim faltaşı gibi açılırken biran dengemi kaybettim ve duvara tutundum yavaşça. Ömer refleksleri gereği yanıma koşunca sinirle kolumu kurtardım ondan. Simayın söylediği şey beynimde yankılanırken bir iki damla gözyaşının yanaklarımdan süzüldüğünü hissettim. Bu kadarı... Bu kadarı çok ama çok ağırdı. "Saçmalama." dedi Ömer zar zor konuşurken. Simaysa hiç durmayıp pişkinlikle çantasından bir kağıt parçası çıkardı ve iyice yaklaşıp Ömere uzattı. "Bak bakalım neymiş bu ?" Ömer ateş saçan gözleriyle Simaya bakarken burnundan soluyarak aldı Simayın elinden kağıdı. "İnandın mı şimdi Ömer ?" Cevap vermemesinden belliydi zaten herşey. Sinirle derin bir nefes alıp Ömerin elinden aldım kağıdı. Pozitif. "Tebrik ederim." dedim iğneleyici bir ses tonuyla ve kağıdı Ömerin eline geri tutuşturdum. "Defne..." Sesinin alçaklığı çaresizliğinin belirtisiydi. Yapacak bir açıklaması yoktu belli ki, zaten dinleyecek biri de olduğunu sanmıyorum artık.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
ÖMERİN ANLATIMINDAN ;
"Simay bu imkansız !" dedim kağıdı buruşturup yere atarken. "Bana o gece hiçbirşey olmadı demiştin !" dedim burnumdan solurken. Birkaç adım geri çekilirken ağlıyo numaralarına girdi. "Söyleyemedim Ömer..." "Ya Simay bide ağlıyomuş gibi yapma bari ya seni en iyi ben tanırım bana da mı oynuyorsun ?!" "Yeter ama ya yeter ! Ben sadece haberin olsun diye geldim, gördüğüm muameleye bak ! Saklayamıyorum artık Ömer ! Gizleyemiyorum kimseden, gücüm kalmadı anlasana !" dedi ve hızlı adımlarla arabasına binip uzaklaştı. Sinirle duvara yumruğu bastıktan sonra elimden akan kanları umursamadan dükkana geri gittim.
