"Bizim Ömerle Defne olabilmemiz için bir Mucize gerekli, hemde en büyüğünden..."
Okurken sık sık hangisi gerçek, hangisi değil diye sorgulayacağınız bir DefÖm kurgusuna hoşgeldiniz.
Asla unutmayın, en büyük Mucizeler tam da herşey bitti dediğiniz a...
"Ceketi sende kalmış ?" dedim kaşlarımı kaldırıp gülümseyerek Ömere dönerken. Ömer yutkunup bir süre bana öylece baktıktan sonra Fikrete döndü. "Yarın elinde olur merak etme." "Yok ya çokta önemli değil aslında, bi ara gelir alırım." "Madem çok önemli değil ne diye konusunu açma gereği duydun, anlamadım ?" dedim en ciddi ve sert ifademle Fikrete dönerek. Güldü ve gözlerini kısıp o iğrenç ses tonuyla vikvik konuşmaya başladı. "Sanada merhaba Defnecim, özlettin kendini ne zamandır görünmüyorsun." "Sen görmüyorsundur canım malum alçaklardan zirveyi görmek zordur." Gülümseyen surat ifadesi birden ciddileşince bu sefer ben gülümsedim bide üstüne göz kırptım, yürü be kız Defoooo ! "Şimdi izin verirsen, Ömerle kahvaltımıza devam edelim çünkü bugün senin aksine bizim çooook işimiz var. Dimi aşkım ?" Ömer son dediğimi beklemiyor olacak ki gözlerini açtı ve donakaldı, lan ben bile kendimden bu kadarını beklemiyordum motora bağladın Defo uçtun gidiyosun kızım bi nefes al bi sakin ol aa ! "Aşkım derken ?" dedi Fikret gülerek bana bakarken. Sinirle derin bir nefes aldım ve ayağa kalkıp karşısına dikildim. "Askerlik arkadaşıma aşkım demeyeceğime göre ? Ömer benim nişanlım Fikfik, yanlış yerde fink atıyosun benden söylemesi." Ömer arkada öksürük krizine girerken ben keyifle Fikfik'in morarmış bir şekilde mekandan çıkışını izledim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
E iyi hoş yardırdım gittim ben ama Ömere bunu nasıl açıklıycam acaba ? Adam kahkahalarla gülüyo ya alay konusu olduk bide iyi mi ! E sende kendini tutup susup otursaydın yani Defne ! Ay yok olmaz oturamam kızı gördüğüm an cinnet geçiriyorum böyle sinir basıyo heryerimi nasıl sakin kalayım be ?! "Fikfik ?" dedi Ömer deli gibi gülmeye devam ederken, ve bende yavaşça masaya geri oturdum. Fikfik'i bile sesli söylemiştim bendeki sinir de ne sinirmiş kardeş... "Ya işte öyle şaka anlamında şooldu..." "Fikfik." dedi Ömer kahkahalar atmaya devam ederken. Sonunda dayanamayıp bende sırıttım ve başımı öne eğdim, açıklamanı hazırla şimdiden Defnecim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Neden Fikfik'e nişanlıyız dedin ?" "Nişanlıyız demedim Ömer benim nişanlım dedim." dedim sırıtarak belki konu dağılır ama umuduyla yok, gülmeyi falan da kesti zaten aha geliyo valla gördüm beyaz ışığı. "Çok farketti gerçekten, hemen işin içinden sıyrıldın tebrikler." "Yani öyle bilmesi gerek." dedim aklıma gelen ilk şeyi söyleyerek. Defne kızım kendi kendini çıkmaza sokuyosun valla tebrik ederim ayakta alkışlıyorum seni şuan yani ! "O niye ?" dedi hafif sırıtır bir vaziyette gözlerime bakarak. Tabiki hemen bakışlarımı kaçırdım ve masada duran telefonuma baktım, aha kurtarıcımı buldum beee ! "Aa saat de kaç olmuş Nihan beni bekliyodu şimdi malum yarın düğün falan valla kıtır kıtır keser beni böyle falakaya falan yatırır bak o derece öyle yapsın ister miyiz istemeyiz niye çünkü Defne bize daha lazım dimi evet lazım niye çünkü öyle..." Saçmalamanın dibine vururken tüm eşyalarımı toplamış ve gitmek için hazırdım bile. Ömer gülerek ayağa kalktıktan sonra hesabı ödedi ve birlikte çıktık mekandan. "E o zaman görüşürüz." dedim minnoş bir tavırla Ömere bakarken. Gülümsedi ve bakıştık birkaç saniye, vedalaşcaz iyi hoş ama sarılcaz mı napcaz ki elim ayağıma girdi ayyy. "O kadar da değil herhalde Defne." dedi ve kollarını bana uzatıp ellerini belime doladı. Bütün vücudum kan çekilmişcesine donakalırken yutkundum ve bende ellerimi boynuna doladım. Amerikada böyle çok kötü olduğum zamanlar hep Ömerin bana sarıldığını hayal ederdim, sanki o an yanımdaymış ve bende iyiymişim gibi. Bir sarılsa herşey geçer belki demiştim hep kendi kendime ve şuan sarılıyordu da, e geçmiş miydi şimdi herşey ? Gerçekten de bir sarılma herşeye yeter miydi ? "Özlemişim." dedi uzunca bir sürenin ardından benden ayrılırken. Nefes alma yetimi düzenlemeye çalışırken bakışlarımı gözlerine odakladım. "Bende." dedim ve hemen ardından ekledim ; "Ben gideyim artık, görüşürüz yine." "Görüşürüz tabi, daha 8 günün var sonuçta." Sayıyor demek... Yüzümde aptal bir gülümseme oluşurken el salladım ve arabaya binip hızla gazladım, biraz daha geç kalırsam Nihan beni kesin öldürecekti.
