Nadzieja

39

~~Ross~~

Uśmiechnąłem się szeroko i zamachnąłem się nożem.

Ojciec odsunął się w bok, więc nóż zamiast wbić się w jego szyję wbił się w poduszkę.

Zeskoczył z łóżka, a ja wyjąłem nóż z poduszki.

Zaśmiałem się szyderczo i skoczyłem na niego.

Siedziałem na nim. On leżał.

Złapał mnie za nadgarstki.

Używałem całej siły, żeby wyrwać się z jego uścisku i go... zabić.

Mój umysł nie działał tak jak zawsze. Chciałem, żeby on umarł. A jeszcze wczoraj marzyłem o swojej śmierci.

- Ross! Matko Boska! Ross!!- usłyszałem za sobą mame.

Złapała mnie za ramiona i próbowała odciągnąć od ojca.

- Ross! Błagam przestań!- zaczęła płakać.

Opamiętałem się.

Upuściłem nóż, który odbił się od podłogi...

Zakryłem usta dłońmi i zszedłem z ojca.

Zacząłem płakać.

Oparłem się o łóżko i schowałem twarz w dłoniach.

- Wychowałaś psychopatę i morderce.- powiedział łamiącym się głosem ojciec.

Usłyszałem trzaśnięcie drzwi.

- Już dobrze Ross. Poniosło cię. Nie jesteś mordercą. Psychopatą też nie.- mama gładziła mnie po plecach.

Próbowałem się opanować, ale nie mogłem.

Właśnie chciałem zabić swojego tate, gdyby nie mama napewno bym mu coś zrobił. Lub on mi.

C.D.N.

Hihi