Tahimik lang sa sasakyan sina Maine at Richard habang pauwi na sila pero di maitago ni Maine ang ngiti lalo na nang maalala niya ang nangyari sa kanilang dalawa sa restaurant.
"Anong ngini ngiti ngiti mo Maine?" He asked sabay sulyap sa dalaga.
"Eeeih, naaalala ko lang kanina... Yung nasa restaurant tayo! Hahaha"
"Tawang tawa ka talaga huh?"
"Bilis ng karma ano?" She laughed.
"Grabi siya oh? Sige mang asar kapa."
"Hahahahaha sorry Richard pero tawang tawa talaga ako eh. Hahahahaha"
"Ayaw mo nun? Relationship goals? Hahahaha" wika ni Richard.
Natahimik naman si Maine agad.
My geeed? Ano daw? Relationship goals? Jusko naman.
"Uy, joke lang! Haha ito naman. Siniseryoso!"
"Ang korney mo Chard!" She said shyly.
"Sorry naman!"
Balik tahimik na naman sila habang papasok sa subdivision.
"Eheeerm. Block 4, Lot 26 amin." Payukong sabi ni Maine.
"Haaa? Uh-eh. Uuhm. Okay po!"
"Wag ka nalang bumaba. Sa susunod nalang kita ipapakilala."
"Haaaa? Aaaw okay Maine. Okay lang!"
Huy Maine? Anong ipapakilala ang pinagsasasabi mo? Jusko ka. Diba parang Kalyeserye lang to? Actingan lang? Ganon? Bakit mo ipapakilala? Nako! Ang lala mo.
"Uuhm Maine." Mahinang sabi ni Richard.
Ayan na naman yang nakaka lose thread ng garter sa panty na pagkatawag sa pangalan ko.!! Oh my.
"Yes? Richard?"
"Uhm, Sorry ha? Hindi ko pa talaga kayang bawi.in sa pamilya ko ang sinabi mo eh. Kasi ano... Kasi, isa ito sa mga matagal na nilang hinihintay. Ang ano... Uhhm."
"Ang magka girlfriend ka?" She finished it.
He nodded shyly.
"Kung nakita mo lang sila kung gaano sila ka saya nung nreplayan mo sila. Nako! Nakakapang lumo ng puso kaso... May halong takot din kasi nga hindi naman totoo. Hindi ko kayang bawi.in yun dahil nasa kalagitnaan sila ng talunan at hiyawan. Ang saya saya nila!" pahayag niya habang nasa daan pa din ang tingin.
Tinitigan lang siya ni Maine.
Ang gwapo niya teeee!
"Hindi ka naman nakikinig eh. Titig ka lang titig"
"Haa? Ako?" Napalunok siya ng laway.
"Di ah! Nakikinig kaya ako."
"So anong sagot mo?"
Anong sagot? Ano ba ang tanong? Sorry huh? Slow ko kasi eh.
"Ha? Sagot?"
"Sagot mo sa sorry ko ba! Nakakaloka. Nakikinig kaba talaga? Baka nag sasayang lang ako ng laway dito sa kakasalita di ka naman nakikinig"
Sayang talaga ang laway mo. Share mo naman sa akin! Chereeet. huy Maine. Alam mo i.untog mo kaya yang sarili mo. Jusko ka!
"Aaaay. Sorry naman kasi. Sa pagkakaalam ko nagtanong ka rin kasi sa akin kanina kung ano... Yung ano nga.. Basta yun na yun! Kaya akala ko yun ang gusto mong malaman na sagot ko."
"Aaaaaaah! Yun? Aaaw. Okay din kung sasagutin mo din yun."
"Uuuhm Richard kasi ano..."
"Maine, just 5 meetings."
"Ha?"
"I mean, 5 meetings lang na kasama ang pamilya ko. Ganon, papakilala kita na girlfriend ko tapos after 5 times meet sasabihan ko sila na hindi talaga tayo match sa isa't isa kaya nag break tayo. Ganon!"
Ok lang naman na kahit FOREVER FOREVER FOREVER eh. Basta ba e.maintain mo yang ka pogi.an mo. Aaay nako Maine. Ang lala mo na! Uuuurrrggghh.
"Okay!" She said softly.
"So okay? You mean payag ka na maging girlfriend ko? In 5 weeks?" He said delightfully.
She nodded.
"Oh my! Maaaine, di mo alam kung gaano mo ako pinasaya." Aniya, grinning.
She chuckled.
"Ano ba? Wag mo akong pagtawanan."
"Nakakatawa lang kasi. Parang true to laaayp!"
"Uy, within 5 weeks tototohanin natin oi. Kaya true to Laaayp din to" He said seriously.
Nanlaki ang mga mata ni Maine.
Ay Jusko! Feeling ko masasamid din ako sa sarili kong laway sa kakalunok at tsaka, hustiya sa pantog ko oi. Kilig na kilig ako. Waaaaaaaaaaah 5 weeks? Seryosohan? Jusko! Pwede may extension din? Yung pang FOREVER UNLI. cheeeeeneees!!! Hahaha
•••
Okay. Sabaw? Ahai 😥 sori po babawi ako. Swear!
Dami lang iniisip lately.God bless po. Ingat!
BINABASA MO ANG
Amor Inesperado (On Edit for 📖)
FanfictionWhen love strikes, it really strikes hard!