"Huy Maine, half day ka lang ngayon diba? Bakit andito kapa?" Tanong ng kasamahan niya sa trabaho."Anong oras na ba?" Aniya habang nakatuon pa rin ang tingin sa monitor.
"Mag aalas dos na po ng hapon!" Isang pamilyar na boses ang kanyang narinig.
"Rey? Bakit parang umiba ata boses mo? Tsk. Yan kasi... Sa kakapa ulan mo kasi yan. Sabi ko naman sayo magdala ka ng payong para di ka sipunin."
"Ang sweet naman ni officemate! Hehehe GAGA! di ako yun! Jowa mo oh? Naghihintay na sayo. CR muna ako."
Natigilan si Maine. Tinitigan niya ng husto ang monitor ng computer. Ayun! Sapul! Kitang kita ang replika sa screen ang halos perpektong tindig ni Richard na nakatayo malapit sa kanyang likuran.
Maaaaaaine! Yang bibig mo oi. Isarado mo. Namumutok na biceps lang naman yan. Wuuuuuuaaaaaah. Grabi! Beke ne men!!
Pa poke naman! Itha lang? Pleeeeth."Maine, tatayo ka diyan o kakaladkarin kita?"
Sandali! Ano daw??? Hmmm
Lumingon si Maine na nakataas na ang kanang kilay.
"Anong sabi mo? Kakaladkarin mo ako? Sige gawin mo ng makita nila kung sino talaga si Richard Palkerson Jr."
"Ito naman! Joke lang. Ang tagal mo naman kasi. Kanina pa ako txt ng txt sayo. Alas dose pa ako doon nakahantay sayo sa lobby." Pangiti ngiti niyag sabi.
"Bakit hindi ka umakyat dito agad? Seeeeees."
She rolled her eyes."Bakit galit ka?"
"Eh kasi naman, sino ba ang nagsabi sayo na hintayin mo ako?"
"Sabi mo kasi kanina half day ka lang tapos diba? I asked you if pwede ba tayo sabay mag lunch kaya andito ako ngayon."
"Hindi naman ako nag 'oo' sa alok mong lunch ah."
Napakamot si Richard sa batok at napaisip.
Oo nga naman! Hindi ko rin naman matandaan na nag 'oo' siya sa akin.
"Uuuhm, okay. Sige. Hindi ka nag 'oo' uuhm. Eh, bakit kanina napatawag ka. Sabi mo half day ka? Kaya ayon, nag expect talaga ako na mag lulunch tayo together."
"Richard, may mga bagay at decision talaga tayo na nagbabago agad agad. Gaya ngayon, diba sabi ko half day lang ako? Well, i changed my mind. Kailangan ko pa tong tapusin oh?"
He sighed.
"Okay. Ang labo mo naman!" Tumalikod at umalis na siya ng tuluyan.
Hala Maine! Nagtampo yung tao. Ikaw kaya? Paghintayin mo yung tao ng halos dalawang oras tapos wala pang kain... Pero... Hmmmm pero di ko naman sinabi na hintayin niya ako. Kasalanan niya rin yon!
She took her phone.
To: Richard F. 😍
Chard? Sorry. Hintayin mo ako sa lobby. Please.Tatanga tanga ka kasi hmmmmm pero infairness! Mas tanga siya!
From: Richard F. 😍
Naka alis na ako. Balik na ako sa office. Kumain kana. Salamat nga pala sa pagpapahintay sa akin. Nag enjoy ako 😩To: Richard F. 😍
Uy, sorry na.10 mins. Later.
To: Richard F. 😍
Chaaaard? Sorry na please.5 mins. After...
To: Richard F. 😍
Hindi naman kita sinabihan na maghintay ka eh. Ikaw lang kaya yang nagpahirap sa sarili mo. 😩3 mins. After...
From: Richard F. 😍
Aaay!? Kasalanan ko pala. Okay. 😒To: Richard F.
Uy, nag reply kana! Sorry na please? Please please 🙏🙏 sorry na!10 mins. After...
Maine M. 😘 Calling....
He cancelled the call.
To: Richard F. 😍
Uy? Bebe ko? Busy ka? Hehehe20 mins. After...
Okay! Okay! So hindi niya talaga ako papansinin... Hmmmmmm soo nagpapasuyo siya? Well, sige. Let see!!
She grabbed her bag.
"Uy, aalis kana?" Reyland asked her.
"Oo eh. Ma una na ako ah!"
"Saan ka pupunta? Uwi kana?"
"Pupuntahan ko muna boyfriend ko! Nagpapalambing."
•••
Nagpapalambing!!!! Waaaaaaah okay! Kalma kalma.
Final Examination week na!!Anyway, CONGRATULATIONS sa lahat na nag organize sa ADN FEST 2016 at sana na enjoy talaga ang lahat na nandoon.
Buti na lang may LS tayo. Hehehe salamat sa kanila. 😍😍😍Salamat din pala sa suporta niyo dito sa "Amor Inesperado" gaya ng pagsuporta niyo sa "You are my Home". Love you all!
God bless us. Ingat! 👋
BINABASA MO ANG
Amor Inesperado (On Edit for 📖)
FanfictionWhen love strikes, it really strikes hard!