Amor Inesperado (On Edit for 📖)

Chapter 71

Mabilis lumipas ang mga araw.  Excited si Maine na makalabas ng hospital. Sa wakas! Malilibot na niya ang lugar kahit sa paningin man lang, atleast. Hindi kasi ganito ang dapat na aabutan niya sa lugar na yun. Nagpapakasaya sana siya kasama ang nag iisang lalaking nagpapatibok at nagpapalagablab ng kanyang puso kaso iba talaga ang plano ng Dios sa kanya sa mga panahong iyon. But still, thankful nga naman siya at naging okay siya. Hindi yung na parang jigsaw puzzle yung katawan niya na kailangan pang buuhin muli dahil nagkalasuglasog ito o di kaya naligo at nagtampisaw siya sa sarili niyang dugo at ang mas malala ang naging malamig na bangkay siya na nakatambay sa morgue at maya maya ay ipapasok siya sa malaking box para ibalik sa Pilipinas. Tsk, scary ano? Good thing di talaga ganoon ang plano ng Dios para sa kanya.

Once they settled their things inside the hotel room, Richard asked her to rest first then maybe, later. They will go out together for a short galam Pinayagan naman daw siya ng Doctor na makapamasyal man lang basta ba hindi niya papagurin ang sarili niya.

"O ha? Narinig mo yung sabi ng Doctor diba? Magpahinga ka daw. Mamaya na yang gala gala. Okay? Promise, we will go out." Richard assured her.

"Promise mo yan ha? Uhm. Sige."

Humiga siya ng dahan dahan sa kama.

Tama nga naman! Kailangan ko nga naman daw magpahinga muna. Oki doki!

Then silence surrounds them. Para bang may namumuong awkwardness sa paligid lalo na sa dalawang buhay na kaluluwa na ngayon ang nagka titigan. Doon na napagtanto ni Maine ang lahat.

Jusko ko po! Kami lang palang dalawa ni Richard dito. Wala na pala kaming mga kasama. Paano... Saan... Ano... Susmaryosep! No retreat no surrender naba itey?

Para bang nabasa ni Richard ang nasa isip ni Maine.

"Don't worry love. I asked for a two bedrooms. Connecting to yours para mabilis lang access pagmay kailangan ka." He said, grinning.

Soo di pala kami magkatabi? Sayang! Aaaay. Huy! Menggay, yang utak mo oi.

"Pero pag uhm, you know. Gusto mung katabi ako para may kayakap ka matulog o di kaya unan. Ganon ganon." He smiled widely as he said that.

Ano? Sige magsalita ka Richard, dali! 'Oo, gusto ko yang idea mo.' Aaaba! Wait teka, ang harot ko ha.

"You can.. Uhm,  alam mo na. Andito lang ako. I am just one call away!" Pahayag niya kay Maine.

O ano na ateng? Magsalita ka! One call away daw siya oi. Ano na, ano na? Sagot!

"Okay love!"

Aaay, potek? Yun lang sagot mo? Aswang ka Nicomaine! Hindi naman yun, yun eh. Gusto mo siyang katabi diba? Hunghang ka!!!!