Amor Inesperado (On Edit for 📖)

Chapter 34

"Usap muna tayo, sa labas." He whispered after he extended his hand to her 'whatsoever childhood friend'. Well, that was according to his mind.

Ramdam ni Maine ang mainit na aura ni Richard.

"Anong pa ang pag uusapan natin Richard? Diba wala na?" She faced him.

"Baka nakalimutan mo pinakilala mo ako sa kaibigan mo na boyfren mo." He held her wrist.

"Uuhm, Pare. Excuse us. Hihiramin ko muna tong girlfriend ko."

"Uuuh. Uuhm. Su-sure... pare."

Hinatak niya ng dahan dahan si Maine papuntang balcony. Pangiti ngiti pa rin siya sa mga tao na nakasalubong niya para hindi mahalata kahit papano na nang gagalaiti na siya sa galit.

Nang makalabas na sila..

"Bitawan mo ako Richard!" Pagpupumiglas ni Maine.

Mas hinigpitan niya ang pagkakahawak nito.

"I said, bitawan mo ako! Nasasaktan ako!"

He looked at her  intently.

"Bakit? Ikaw lang ba nasasaktan? Paano naman ako?!! Shit Maine, kaya pala hindi mo ako magawang patawarin dahil may iba ka nang pinagkakaabalahan ngayon!"

"What are you talking about? Just so you know, ikaw ang hindi na nagparamdam."

He laughed sarcastically.

"Bakit ko pa itutuloy ang panunuyo sayo kung pinaparamdam mo naman sa akin na hindi ako karapatdapat  na patawarin!"

"Alam mo???! Atat ka lang. Hindi ka marunong maghintay!"

"Shit Maine, ano ka? Mas mataas pa sa Dios? Eh  buti pa nga ang Dios agad agad na nagpapatawad. Ikaw? Two weeks Maine! Two weeks? Hindi mo pa rin ako magawang patawarin? Ganun ba talaga kalala ang pagkakasala ko sayo?"

Hindi makatingin si Maine sa pagmumukha ni Richard.

"Tapos ito pa? Makikita ko na nakikipaglandi.an ka dun sa Jeffery na yon?"

"Jefferson. Jeff." She said.

"The hell I care about that name."

"FYI. Hindi ako nakikipaglandi.an! At kung nakikipaglandi.an man ako... Wala kana doon, wala kang karapatan na diktahan ako kung anong gagawin ko. Dahil hindi kita kaano ano!"

"Hindi kaano ano? Sige. Ilagay natin sa hindi nga. Okay, wala tayong koneksyon. Ano pala tong ginagawa natin? Acting like couple in front of everybody!"

"Sa pagkakaalam ko, idea mo to! Ikaw ang pasimuno ng lintik na aktingan nato! Nagsisinungaling tayo sa harap ng pamilya natin at sa mga tao na naka palibot sa atin."

"Baka nakalimutan mo din, ginatungan ko lang ang trip mo! Ikaw ang unang gumawa ng kasinungalingang ito!"

Natahimik si Maine.

* eh di wow! *

"See? Hindi ka makapagsalita ngayon!"

"Alam mo, hindi ko alam kong anong patutunguhan ng away nato.. This is all nonsense! Immaturity level 0.01! Wala na tayong dapat pag usapan Richard. Stop acting like we're a couple from now on. Sabihin mo sa pamilya mo ang totoo o di kaya sabihin mo na naghiwalay tayo dahil hindi tayo nag click! Bwesit."

Para bang naging blanko ang isip ni Richard agad agad.

- shit! I went here just to see her dahil gulong gulo na ang isip ko! Hindi ko alam anong gagawin ko. Pumunta ako dito para humingi ng tawad sa kanya sa personal kahit ipinagbawal pa niya akong makita hanggat hindi pa daw niya ako pinapatawad. Makikipag usap lang naman sana ako para maayos to pero kabaliktaran ata ang mangyayari.-

"No, Maine. Not like this. Pumunta ako dito para humingi ng tawad sayo sa personal. I'm so sick of padala padala those fancy things yet di ko alam ang totoong saloobin mo dahil hindi ako sa personal humihingi ng tawad."

"Yes Richard! Its like this. Tapusin na natin tong kalokohan nato. Hindi na tayo highschool. Patanda na tayo! Malapit na nga mawala sa kalendaryo ang mga edad natin tapos ganito pa din ginagawa natin!" She calmly said.

"Please Maine, I am begging you. Please. Wag ganito. Kahit hindi mo ako patawarin. Just... Just.. Uuhhm. Make my family happy. Kahit sila na lang Maine " He held her hand.

Hindi na napigil ni Richard ang sarili. Tumulo na ng tuluyan ang kanyang mga luha.

- hindi ko kayang mawala ka! -

"No Richard, hindi ko na kayang lokohin ang pamilya mo! At wag na din nating lokohin ang mga sarili natin. Please lets just stop this." Tumulo na din ang kanyang mga luha then she slowly walked away. Away from him, from his presence, from his living soul.

"Maine, Mahal kita!" Pasigaw na sabi niya.

Napahinto si Maine.

* no Maine, wag kang lumingon!  Wag na wag ka nang lumingon. Sinasabi niya lang yan sayo para hindi maputol ang kung anong meron kayo ngayon. Tama ng ikaw ang nasaktan kesa makasakit kapa ng ibang tao pag ipapatuloy niyo pa tong kalokohan niyo. Pero ma...mahal ko siya!!!! *

She ran away from him.

•••
Ouch! 😢😩

See you on sunday evening guys...

Tweet me with your thoughts too at @sheeshaii021

God bless us all. Ingat!