Amor Inesperado (On Edit for 📖)

Chapter 42

"Pare!"

"Uy, hi Jeff. Andito ka pala!"

"Andito ka nga eh. Hehehehe"

Ngumiti lang si Richard.

"Uy, buti naman at magkakilala kayo!" Wika ng Nanay ni Maine.

"Tita, sino ba naman ang hindi? Richard Faulkerson ba naman diba?" Aniya habang nilapitan niya si Richard para kamayan.

"Nako! Di naman. Ikaw talaga. Hmmm  its good to see you here." Sambit ni Richard.

At nangyari na ang pinaka magimbal na kamayan sa buong mundo. He felt Jeff's hand tightened his, and he did it too.

Maine was just looking at them. Speechless.

"Eeeerm, mukhang wala kayong balak maghiwalay ng kamay ah? Baka pwede naman umusog kayo sa gilid. Ang bigat nitong dala ko eh."

They found out that they're blocking the way..

"Aaay, sorry bro." Jeff said.

"Okay lang."

"Dean, kailangan mo ng tulong? Akin na yung ibang garbage bags. Tulungan na kita!"

"Wag na Richard!" Nanay Mary Ann and Maine said it in unison.

Natawa naman si Richard.

"Kayo naman, itatapon lang naman to diyan sa labasan oh? Hehehehe.  Tinutulungan ko lang naman si Dean."

"Richard, kanina kapa kasi. Wag na. Kaya na yan ni Dean." Her mom said.

"Tita, this is the least that I can do sa pag accommodate niyo sa akin dito. Makikikain pa nga ako diba? So hayaan niyo na ako." He smiled and took the bags.

Tinitigan lang nila ito hanggang makalabas ng pinto.

"Menggay! Swerte mo sa boyprend mo dai!"

"Tita, hindi po..."

"Oo Nay! Ganyan po talaga siya eh. Kahit sa kanila." Maine interrupted sabay titig kay Jeff.

"Oh siya, sige. Aasikasuhin ko muna yung nasa kusina. Jeff, feel at home ha?"

He just nodded.

Nang makaalis na ang Nanay...

"Ano na naman tong kalokohan Maine? Akala ko ba tapos na to?" Agad na tanong ni Jeff sa dalaga.

"Jeff, hindi ko pa nasabi sa kanila eh. Alam mo naman na wala akong oras para i.explain sa kanila ang sitwasyon. Hayaan na muna natin."

"So ano? Lolokohin mo na naman magula..-"

"Jeff, ngayon lang. Wag nating sira.in ang araw ni nanay. Please, tsaka Richard and I are okay right now. Uuhm. Basta! Mahaba habang usapan to."

"Maine naman, alam mo naman na aya...-"

"Maine? Saan si Tita?"

"Uy, Chard? Okay ka lang? Andun lang siya sa kusina. Pawisan ka. Wait lang, kuha lang ako ng pamunas mo." She quickly went upstairs.

"Sooo... May mukha kapa talagang pumunta dito ano?" He frankly said.

"Look Jeff, alam kong alam mo na lahat.. But please, wag ngayon. Wala tayo sa maayos na lugar para pag usapan ang mga bagay nato."

They look at each other intently...

Hanggang may narinig silang tawanan at sigawan mula sa labas, then Nanay Mary Ann came to their view.

"Andiyan na sila..." She said excitedly.

"Puntahan niyo na po, ako na po bahala doon sa kusina."

"Salamat iho. Lemon juice nalang man yung ginagawa ko doon."

"Ako na po." Richard said.

"Tita, samahan na kita." Wika ni Jeff.

Tumungo na rin si Richard sa kusina.

"Nay, laki ng bagong bahay natin ah! Ang ganda dito." Coleen said as she roam her sight around the house.

"Alam niyo naman yung lolo niyo, mitikyuloso sa maraming bagay kaya ganito ang kalabasan."

"Na miss ka namin nay! Kayo ni tatay!" Nikki, the eldest. hugged her mom.

"Na miss ko din naman kayo! Ang laki na ng mga apo ko oh? Jusko!"

"Buti at nakita namin si tatay doon banda sa may gate ng subdivision nay. Hindi na kami tumawag sayo para magpa sundo. Hehehehe"

"Saan nga pala si Menggay?"

"Andun sa taas, may kinuha lang!" Jeff said.

"Menggay! Baba kana, andito na mga kapatid at pamangkin mo."

Para bang nagka fiesta agad sa pamamahay ng Mendoza dahil na buo ang kanilang pamilya matapos ang halos isang taon na hindi pagkikita kita...

"Nay? Sino yung nasa kusina? Pamilyar, pero di ko matandaan."  Mike, Coleen's husband came from the kitchen. Kumuha ng tubig para sa asawa.

"Hala! Jusko nakalimutan ko. Si Richard yun! Maine naman, puntahan mo muna si Richard. Pakilala mo siya sa mga kapatid mo."

"Hala, sorry. Nakalimutan ko din nay! Jusko, pawispa naman yun. Wait lang. Balik lang ako."

Jeff just smirked.

"Sa kanya ba yung sasakyan sa labas? Infairness... Ang gara huh? Yayamanin." Nikki said.

Maine came back with Richard.

Halos mabuga na ni Coleen ang iniinom niyang tubig nang makita niya kung sino ang kasama ni Maine.

"Pucha! Faulkerson yan nay, tay eh!" Napasigaw na sabi ni John. Nikki's husband.

"Huy, bibig mo Juan!" Nikki warned him.

"Teka lang, nanaginip ba tayo? Pakisapak nga ako." Bea, Nico's wife butted in.

Natawa naman si Richard sa mga reaksyon ng pamilya ni Maine.

He walked and went to them closer.

"Hello everyone, Richard Faulkerson Jr. Po."
Iniisa isa niyang nilapitan at kinamayan ang mga ito.

"Gara mo Menggay! FAULKERSON ang nasungkit mo? Jusko ka. Hindi mo ba alam kung gaano karami ang nag papatasya sa lalaking yan? Sayo lang pala ang bagsak tsk." Coleen whispered to her.

Natawa naman si Maine.

"Okay, i guess tapos na ang pa meet and greet ni kuya Richard.  Kain na tayo? Okay lang po ba sa inyo?" Dean said.

Natawa naman ang lahat...

Nagsitungo na sila sa hapagkainan.

Habang naglalakad naman si Richard patungo doon. He felt a tapped on his shoulder.

"Welcome to the Family iho." Her tatay said, smiling.

"S-salamat po!" He smiled back and he looked at Maine too. Smiling and blushing...

More way to go self...

•••
Yaaaan! Waaaaaaah. Aaaw.  Wahaha nakakaloka.

Salamat nga pala sa patuloy niyong suporta sa pabebeng kwento natin. 😂 grabi kayo guys! Hindi niyo pa din ako iniiwan, 70k+ reads, 6k+ likes, may pa rank #3 pa kayo! Jusko! Grabi kayo. Salamat po talaga sa inyong lahat! God bless you all po. Hindi niyo alam kung gaano niyo ako pinasaya araw araw sa walang kupas niyong supporta! 😚😚

PS. Tama na ang pag hohokage niyo sa IG at FB ko! Wala kayong mapapala doon! Wahahaha nakakaloka kayo! 😂😂