Amor Inesperado (On Edit for 📖)

Chapter 35

Hours turns to days, days turns to weeks...

"Pare, its been weeks na oi. Ayusin mo naman sarili mo! Nagkalat ka kanina sa meeting. Nakakahiya." Utal ni Sam sa kaibigan.

Nakatulala pa din si Richard habang naka upo. He honestly cannot focused on things at that moment.

Hanggang tunapik siya ni Sam para mataohan.

"Huuh? Uuuhh. Eeeh, ano ulit sabi mo Sam?"

He shook his head.

"Pare, ang lala mo na nga!"

Richard gave a heavy sighed.

"Sam, can... Uuhm. Can you just leave me alone please?"

"Hey, di. I think kailangan mo ng kaibigan ngayon."

"Oh no. I don't need you, I don't need anybody! Can you just leave me please." Pagtitimpi niyang sabi.

Walang nagawa ang kaibigan kundi ang iwanan nalang siya.

Bago isinara ni Sam ang pinto...

"Huy Pokerman, tigilan mo na yang kalokohan mo. Naghahabol ka sa babae na hindi ka naman gusto? Gago."

Si Sam at si Sherybel lang ang unang kinausap niya ng gabing iyon matapos ang masakit na confrontation nila ni Maine.

He was left alone, Empty and hopeless. Kahit pagud ang dalawa mula sa buong araw na subsub sa trabaho, pinuntahan pa rin nila ito matapos silang tawagan ni Richard. Nataranta naman sila non dahil nakainom na ito at umiiyak mula sa kabilang linya. Dinamayan nila ito hanggang sa madaling araw. Pinakinggan nila ang hinanain ni Richard hanggang sa ma ubusan na ito ng mga salita mula sa kanyang bibig.

Bakit ako nagkaka ganito dahil sa isang babae? Wake up Richard!!!! Pero... Pero shit!!! I missed her. I missed her so much.

Hindi niya alam kung anong gagawin. Hindi siya makapag isip ng maayos dahil sa nangyari sa kanil ni Maine. Kahit ilang araw na ang nagdaan para bang kahapon parin ang sakit na kanyang nararamdaman.

She left me. She ran away from me...

Sa kabilang dako...

"Maine, huy! Subsub kana naman sa trabaho? Jusko! Parang buong araw ka na namang hindi kumaikain ah. " Her workmate Reyland told her.

Sa ga itong paraan mababaling ang atensyon ko.
Wag kayong ano. Hindi niyo alam pinagdadaanan ko.

"Huh? Oh. Hala! Gabi na pala noh? Tsk"

"Alam mo, may tupak kana eh. Ni hindi mo na nga alam na gabi na pala? Shocks Maine."

"Tupak agad? Di ba pwedeng hindi lang namalayan? Duh." Inirapan niya ito.

"Ang arte, arte! Uwi na nga ako. Kumain kana oi, Skeleton!!"

"Gaga! Haha mas ikaw nga diyan mukha ka ngang bangkay! Naagnas na." She laughed hard.

Nagawa ko nang tumawa.. Yan! Ganyan lang Maine.

"Alam mo Maine, ikain mo na lang kasi yan! Nanlalait ka pag gutom eh. Nakakaloka! Isusumbong kita sa jowa mo. Bye!"

Sinundan niya lang ito ng tingin hanggang nakalabas na si Reyland ng tuluyan.

When someone would asked her kung bakit di na dumadalaw si Richard sa office nila or bakit wala ng pa 'dangwa' o di kaya pa 'fiesta' she would tell them...

"Busy lang po talaga siya!"

Kahit siya nagulat kung bakit hindi niya masabi sabi sa mga kasamahan niya kung anong totoong meron sa kanila ni Richard.

Baliw na nga ata ako! Bakit hindi ko sinasabi ang totoo???!! Shit Maine, takot ka na baka malaman nila pag aagawan na siya ng iba? Dahil ba nasanay kana? O dahil mahal mo talaga siya?

She shook her head.

Stop it Maine! Kung mahal mo siya mabuti na din na ginawa mo pa rin yon. Kasi gagamitin ka pa rin niya... Diba? Sa ka desperado niya nasabi niya sayo na Mahal ka niya? Eh, gaga. Hindi nga yon nagparamdam sa mga ilang araw bago ang ball! Shooocks! Manggamit siya Maine. Manggamit! Yan ang itatak mo sa utak mo para mabilis mo siyang makalimutan.

Paalis na sana siya ng may tumawag...

0910******* Calling...

"Hello? Sino to?" She answered it.

"..."

"Hello? Sino kaba?"

"..."

"Wala akong panahon makapagbiro.an. Kung hindi ka magsasalita, ibaba ko na to..."

"..."

"Ok, bye!" She dropped the call.

Mga siraulo! Walang magawa sa buhay! Uso pa pala yung ganyan ngayon... Ida.dial ang kahit anong number tapos tatawagan... Uuurrrgh. Buti na lang hindi siya sumasagot dahil mumurahin ko talaga siya... Makaalis na nga! Jusko. Panira ng gabi ang mga taong to...

At Faulkerson's house...

"Riz oh! Phone mo.." Inabot niya ito.

"Okay na?"

Kami? Hindi.

"Haaa? Uuhm. Oo okay na. Napasa ko na. Salamat Riz. Akyat muna ako saglit."

"Sige ya..."

Marinig ko lang boses niya saglit! Parang naibsan na ang pangungulila ko... Haaaay pero hanggang kailan kaya ako ganito? Shit nag mumukhang tanga na ako!

•••

Paano na lang? 😢 tsk.

Here, as I promised. 😉 kagabi sana ako mag u.update, jusko nakatulog ako sa pagod. Pasensya!

Uy , maynakahanap sa akin sa IG. Nakakaloka nahiya tuloy ako. Haha pero salamat sa mga nkikitweet at nag tatag sa akin sa IG. Na aapreciate ko po to lahat. Happy pill ko din kayo. 😊

Ingat po! God bless.