Mortem's Curse: BARYO

Bereavement

Vina's POV

Haayyy! Whatta Wondahfal monen!!! 

"GOOD MORNING HOUSEMATES!!! GOOD MORNING NEIGHBORHOODIES!!!" sigaw ko agad pagkalabas ng bahay. 

"Urgh! Wag kang maingay! Natutulog ang dyosa!" sigaw naman ni madame mula sa bintana sa taas

"Gising na kaya ako!" sigaw ko naman at maglalakad na sana palayo nang magsalita si Judy Ann

"Buti naman at umalis na!" dahil doon ay napalingon ako sa kanya sabay ngisi.

"Oh, good morning Judy! Good morning rin sa mga buhok mo! Buti meron pa silang unity? Akala ko nagkaroon na sila ng farewell party kagabi?" tanong ko sa kanya na nakaupo na pala sa harap ng pinto. Alam nyo nangyari kagabi? Nakipagsabunutan lang naman ako sa kanya. Anong dahilan? Nainis ako sa presence nya kaya nasabunutan ko sya ng walang dahilan. Hahaha, ang lalim ng dahilan no? Ako lang nakakagawa nyan! 

"Wala! May kasunduan sila na walang bibitaw hanggang huli!" sagot naman nya

"Ha! Ha! Ha! Nakakatawa! Siguraduhin mo lang na papasa yan sa wattpad ah! Toodles!" sabi ko na lang sabay talikod sa kanya. Paglingon ko nasa likod ko na pala si kuya

"Oh! Brother! There you are! Good morning bro! How are you! How's your sleep? Did you brush your teeth? Did mister pillow bothered you last night?" tuloy-tuloy kong tanong pero hindi man lang sya natawa

"Umagang-umaga kalokohan na naman ang iniisip mo!" I knew it, bubungangaan na naman nya ako. Why is he always acting like my mom?

"Brother dear! Masanay ka na! I was born this way by Rihanna!" sagot ko na lang sa kanya kaya sya napa-face palm

"Hay naku! Saang vitamins ba nagkulang sina mommy sayo! Tapos anong Rihanna? Hindi si Rihanna ang kumanta sa born this way!" sigaw nya sa akin na parang nababaliw

"Kuya??? Like D-U-H!!! Meron bang rewind button ang brain mo kuya? Ang sabi ko, born this way by Rihanna! Hindi ko sinabing born this way sung by Rihanna! Like duh? Are you listening bro? Are you thinking? Do you still have brain? Si Lady Gaga lang ba may karapatang magsabi ng born this way?" sabi ko with matching finger snap.

"URGH!!! VINA NAMANNN!!! NABABALIW NA AKO SAYO!!!" sigaw ni kuya na sinasabunutan na ang sarili at tatalon-talon pa.

"Great! Tatawag na ba ako ngayon ng doctor? Remember, may contact ako sa mental hospital!" sabi ko at inilabas ang cellphone ko.

"NO!!!" mariin nyang sagot

"So later na lang?" tanong ko ulit

"NO!!! I mean hindi na kailangan!" sigaw nya ulit ni kuya

"So psychiatrist na lang?" tanong ko ulit sa kanya. Hahahaha, sarap talagang asarin ni kuya

"No! Wag ka ngang pilosopo Vina! Kaya ka laging napapaway eh! Paano na lang kung nawala na ako? Sinong mag-aalaga sayo? Sinong poprotekta sayo?" here we are again kuya!

"Not again! Kuya naman! I am strong, I am tough, what do you expect? I am not a coward!" sabi ko na lang at nilagpasan na sya. Narinig ko pa nga syang nagsasalita pa kaso di ko na pinansin. Nagtuloy-tuloy na lang ako sa paglalakad

Zandrex' POV

Pagkagising ko nakita kong gising na gising na si Kyle sa kabilang kama. Nakangiti at nakatitig sa kisame

"Bro, ang saya natin ah! Sinagot ka na ni mareng butiki dyan sa kisame?" tanong ko pagkabangon

"Wala lang, ang saya ko lang! Maliban kase sa kami na ulit ni Grace, bumalik ulit ang kuya ko." binato ko naman sya ng unan dahil sa last line nya.