THE ONE I LOVE

TOIL 28

TOIL 28

Kanina pa nakikita ni Daniella ang kotseng nakaparada sa may tapat lang ng inuupahan nilang bahay. Napansin n'ya ring may tao sa loob noon. Ayaw n'yang maging paranoid pero hindi kasi maganda ang pakiramdam n'ya sa nasa loob ng kotseng 'yon. Ayaw n'ya sanang lumabas pero hindi na n'ya napigilan ang sarili.

Nakapambahay lang talaga s'ya nong lumabas sa inuupahan. Direcho s'ya sa kotse at walang pasabing kinatok ang bintana sa may driver seat. Hindi naman s'ya binigo nang nakasakay doon sa halip ay lumabas 'yon doon. Si Airyl 'yon. Aminado s'yang gwapo 'yon at lakas makahatak pero mas pinili n'ya ang masungit na approach.

"Kanina ko pa napapansin na nakaparada itong kotse mo dito. May hinihintay ka ba?" mataray na tanong n'ya dito. Hindi na n'ya napigilan. Eh sa paranoid na s'ya eh. Kanina pa kaya nakaparada itong kotse dito.

"By chance—" Tumikhim si James. "Ikaw ba 'yong kapatid ni Jamille Audrey Chandria?"

Nagsalubong 'yong kilay n'ya. Kilala nito ang ate n'ya? Sino naman 'to? Lumakas lang 'yong paghihinala n'ya.

"Bakit? Sino ka ba?" with suspicion she asked him.

"James Airyl Chris." Ani Airyl at inilahad ang kamay pero dineadma n'ya lang 'yon.

"And who are you then?" still suspicion run into her veins.

"I'm Jamille's friend. We met accidentally and then we spent some free times in Hongkong."

Nawala ng pansamantala ang pagdududa n'ya. Naikwento kasi ng ate n'ya sa kanya na may isang stranger guy na nag-tour dito nong nasa Hongkong. Hindi naman kasi nabanggit ni Jamille sa kanya ang pangalan. Pero according to her sister story the guy is indeed kind and easy to be with. That was the first time na nagkwento ang ate n'ya tungkol sa isang stranger.

"Dahil sa cell phone?" She asked without giving the guy a hint kung ano 'yong tinutukoy n'ya.

"Oo!" bulalas na pagsang-ayon naman ni Airyl nong makuha ang tanong ni Daniella. "She accidentally took my bag kung san nandun 'yong phone ko. Because of that nagkaroon kami ng pagkakataong magkasama sa Hongkong."

"Daniella." Maikling sambit n'ya pero hindi naman n'ya inilahad ang palad. Confirm na. Tiningnan n'ya muli ito ng mabuti. Mukhang mabait at mapagkakatiwalaan naman.

"That's my name. Ako nga 'yong kapatid ni ate Jamille." She added then she saw him smiled. "Teka ano nga palang ginagawa mo dito? Kanina ka pa dito ah." Usisa n'ya nang maalala ang pakay n'ya kung bakit s'ya naroroon at kausap ngayon 'yon.

Pansamantala namang natigilan si Airyl pero madali ding nakabawi at may kinuha sa loob ng kotse. Iniabot nito sa kanya ang isang pares ng hills na kulay blue.

"Ano 'to?" aniya nang tanggapin 'yon.

"Sa ate mo 'yan. Matagal ko na dapat naibalik pero ngayon lang ako nagkaroon ng time." Airyl responded but of course the last statement was a lie.

"Ganun ba. Then I'll just give it to her. Wala s'ya ngayon dito eh nasa trabaho." Aniya at sa tiningnan 'yon na animo nagtatanong kung may kailangan pa ba 'yon o wala.

"Oh sige. Pakisabi na lang dumaan ako ha." Napipilitang sagot ni James.

"Sige." Aniya nang mapansing parang dismayado ang mukha ng kausap. "But if you want pwede mong ibigay sa'kin ang number mo and I'll give it to ate para personal s'yang makapagpasalamat sa pagbalik mo nito." Aniya at ipinakita ang heels na hawak.

That's what James is waiting for Daniella to say. Without a second thought ibinigay n'ya ang number n'ya doon. Okay lang na hindi n'ya nakita 'yon ngayon pero knowing that her sister is getting his number malaki ang chance na magkikita't magkikita sila ulit. Malapad ang ngiti n'ya nang umalis doon. At least para sa kanya hindi sayang ang pagpunta doon.

To be continued...