Güneşim Doğmuyor Anne

1.2K 109 19
                                    

Stresle tırnaklarımı yemeye devam ettim. Odamda volta atıyordum. Gece uyku tutmamıştı. Sabah erkenden kalkıp üstümü giymiştim. Yarım yamalak birşeyler yemiştim ve şimdi o mesajın gelmesini bekliyordum. Çünkü bugün bu meseleyi halletmem gerekiyordu. Telefonumdan mesaj sesi gelince yatağımın üzerindeki telefonumu alıp mesajı açtım. Adresi atmıştı. Telefonumu arka cebime koyup aşağı indim. Annemin dışarı çıkacağımdan haberi vardı.
"Anne aşkım dışarı çıkıyorum ben"
Annemin bişey demesini beklemeden superstarlarımı ayağıma geçirip evden çıktım. Sokağın başına gelince taksi çevirdim. Adama adresi söyledikten sonra dışarı izlemeye başladım. Panik oluyordum. Buğra'ya haber vermediğim için kendimi çok kötü hissediyordum. Ama ona deseydim de gelmeme izin vermezdi üstüne gider Uraz'ı döverdi. Uraz da Buğra'yı polise gidip şikayet ederdi. Gerisini düşünemiyorum bile. Telefonuma baktım. Saat öğlenin üçüydü. Uraz'la konuşup hemen eve dönmeliydim. Taksi durunca etrafa baktım. Burası bir spor salonuydu. Ama biraz eskimiş bir görüntüsü vardı. Tabelası ha düştü ha düşecek durumdaydı. Taksiciye parayı ödeyip taksiden indim. Paramda gitmişti yine. Spor salonunun içine girdim. Etrafta birkaç tane spor aleti vardı. Ve bunlarda eskimiş tozlanmıştı. Her taraf kir içindeydi. Öksürdüm. Telefonum çalmaya başlayınca telefonumu cebimden çıkarıp arayana baktım. Uraz'ın numarasıydı bu.
"Nerdesin? "
Diye sordu.
"Spor salonuna girdim. Asıl sen nerdesin?"
"Havuzların olduğu bölgedeyim. Buraya gel"
"Tamam"
Dedim ve direk telefonu kapattım. Nefret ediyordum bu çocuktan. Sinirimi bozuyordu. Sakin kalmama engel oluyordu resmen. Buğra ile aramızı bozmaktan ayrı bir işe yaramıyordu. Çocuğun tek derdi biz olmuştuk resmen. Neden böyle oluyordu ki? Ama neyse ki bugün bu meseleyi burada halledecektim ve o uraz bir daha bizim karşımıza çıkmayacaktı. Havuzların bulunduğu yeri bulunca uraz'ı gördüm. Oradaydı. Beni bekliyordu. Hızlıca yanına gittim. Beni görünce sırıttı.
"Gerçekten karşımdasın."
"Ne söyleyeceksin bana?"
"Hep böyle asi misin sen?"
"Uraz konuyu saptırma"
"Adım ağzına ayrı bir şekilde yakıştı"
Deyip pişkince sırıttı.
"Kes sesini de beni niye buraya çağırdın onu söyle"
"İnan güzelim bu tavırların beni kendinden soğutmuyor aksine daha da beni kendine çekiyorsun"
"Gidiyorum ben"
Gerçekten bu saçmalığa daha fazla dayanamayacaktım. Resmen beni sinir etmek için elinden geleni yapıyordu. Bende sinir oluyordum. Zaten benimle birşey konuşacağı da yoktu. Tek yaptığı şey boş boş konuşmaktı. Arkamı dönmüş gidecekken kolumu tuttu. Ona sert bir bakış atıp kolumu elinden kurtardım. Bana dokunmasını istemiyordum.
"Sakın bir daha böyle birşey yapma"
Diye bağırdım. Haklıydım.
"Konuşacaklarımız var daha seninle"
"Konuş o zaman ne konuşacaksan"
"Bu havuzda kardeşim yüzmeye bayılırdı. Ama senin o sevgilin yüzünden kardeşim artık benimle değil benimle konuşmuyor. Bizimle yaşamıyor bile"
Diye bağırdı. Havuza baktım. İçi su doluydu. Tabi su kirlenmişti.
"Buğra'nın bir suçu yok"
"Ne demek suçu yok lan bu olup bitenlerden o ibne sorumlu"
"Saçmalıyorsun şuan"
"Saçmalıyorum öyle mi saçmalıyorum. Senin o piç sevgilin yüzünden benim kardeşim intihar etti onu kurtarmasaydım belki de ölecekti. Şimdi gelmiş burda bana saçmalıyorsun diyorsun"
"Bugra bana herşeyi anlattı. Onun bu olanlarda bir suçu yok. Sonuçta kardeşini zorla sevemezdi. Kardeşininde bunu anlaması gerekiyordu. "
"Sus "
Diye bağırdı Uraz.
"Yeter artık sevgilimi suçlamaktan vazgeç anlandın mı?"
"Herşey Buğra yüzünden oldu diyorum"
"Sana sevgilimi suçlama demiştim. Kardeşin de haksız zorla güzellik olmaz. Kimseye zorla kendini sevdiremezsin Buğra onunla sevgili olsa kardeşin üzülse daha mı iyi olurdu ha söyle daha mı iyi olurdu?"
Diye bende bağırdım. İkimizde birbirimizden sinirimizi çıkarıyorduk. Sevgilimin suçlanmasını istemiyordum artık. Sıkılmıştım bu durumdan.
"Sana sus demiştim"
Uraz bağırdıktan sonra var gücü ile beni itince dengemi toparlayamadım ve havuzun içine düştüm. Kafam bir yere çarpmıştı. Dengemi bir türlü toparlayamıyordum. Suyun yüzüne bir türlü çıkamıyordum nedense. Ağzıma bu pis su kaçmıştı. Nefes alamıyordum ve bu beni iyice yoruyordu. Yüzeye çıkmak için çabaladım ama başımda bir ağrı vardı. Ve en sonunda dibe battım. Ciğerlerim nefes alabilmek için çırpınıyordu. Daha fazla dayanamıyordum  ve gözlerim kapanıyordu. Sonrası ise karanlıktı.

FAME'E AŞIK OLDUMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin