Adını Sen Koy (TAMAMLANDI)

ASK 27.BÖLÜM

Bölüm erken geldi :) hadi yine iyisiniz :))

Sevgili okurlar sizden bir ricam olacak meryemmm10 'in ÇÖL ÇİÇEĞİ kitabını okur musunuz.  Karakter Hazal ve Erkan :)

Birde neslihanatagulfan 'ın ZORBA ve YAĞMURUN SABAHINDA kitabını şiddetle tavsiye ediyorum. Bu üç kitabı da okuyup oylarsanız çok mutlu olurum :)

~~~~~~~~~~~★★★~~~~~~~~~~

Zehra:
Demir kapıya geldi. Şok oldum. Adamların ikisi de ortalıkta yoktu. Ellerim bağlıydı. Çözmek için yanıma geldi. "Zehra iyisin değil mi? Ömer çok korktu. Beraber girdik binaya birazdan gelir Ömer de. Demek ilk ben geldim" ellerimi çözdüğü sırada elinde bir sopa ile iri olan geldi. Çığlık attım. Demire vurup bayılttı. Yerde sürükleyerek kapıya doğru götürdü. "Ne olur ona bir şey yapmayın. Ne isterseniz yaparım demiri bırakın onun bir suçu yok!" Dediğimde zayıf olan adam yavaş adımlarla üzerime gelmeye başladı. "Ne istersem yapacaksın demek. O zaman seninle şöyle güzel bir eğlence yapalım ne dersin güzelim." Bana yaklaşırken ceketini çıkarttı. "İmdat! Kimse yok mu yardım edin! İmdat! " diye bağırıp çığlık attım.

Ömer:
Demirden hala bir ses yoktu. Zehra'nın çığlığı ile koşarak sesi takip ettim. Yolda gelirken tayfuna haber vermiştim. Neredeyse gelirdi.ama vakit yoktu. Bina içinde Zehrayı arıyordum. "İmdat! Kimse yok mu yardım edin! İmdat! " diye bağırdı. Sesin geldiği tarafa doğru koştum. Zehrayı bulduğum da zayıf olan pisliğe direniyordu. Elime geçen demir parçası ile sırtına sertçe vurdum. Zehra korkudan titriyordu.Demirde biraz ileride yerden yeni kalkıyordu. Yere eğilip yumrukladım. Tekmeledim. "Sen benim karımı nasıl kaçırırsın lan!" Demir gelip beni ayırdı. Eğer ayırmasaydı döve döve öldürecektim.

Zehra:
Üzerime doğru gelmeye devam ederken birden yere yığıldı. Ömer gelmiş. ona uzun bir demir parçası ile vurarak bayılttı. Yere eğilip yumrukladı. Arada bir attığı sert tekmeler ile neredeyse öldürecekti. Demir yerden zorla kalkıp Ömer'i kenara çekti. Korkudan tüm vücudum titriyordu. Ayağa kalkmaya çalıştım. Ayakta duramadım. Ömer kucağına alıp çıkardı beni. Demir peşimizden arabaya geldi. Dışarı çıktığımız da tayfun ve ekibi geldi. Adamları yakalamaya içeri girdi. Biz arabada bekliyorduk Ömer ile. Tayfun yakaladığı adamlar ile çıkıp ekip arabasına bindiler. Arabayı demir kullanıyor. Biz Ömer ile arkada oturduk. Hala korkudan titrerken Ömer eli ile yanına çekti beni. Bende kendimi güvende hissettiğim yanına sokuldum. Başımı göğsüne yasladım. Gözlerimden yaşlar süzülürken eli ile sildi göz yaşlarımı. Çok geçmeden Hep beraber emniyete vardık. Önden o adamlar girdi. Ömer yanımdan ayrılmadı hiç. Tayfunun odasına çıktık. Koltuğun da otururken huzursuzca kıpırdandı. Konuşmak istediği çok belli. Ama tereddüt ediyordu. En sonunda tüm gücünü toplayarak derin bir nefes alıp söze başladı.

"Yenge yaşadıkların çok zor ama ifadeni.." hala titriyordum. "Sonra alsanız tayfun iyi değil. " dedi Ömer. Tayfuna döndüm. " Bugün bitsin bu olanlar. Anlata bilirim ben." Sesim zorlukla titreyerek çıktı. Ömer önüme diz çöktü. Ellerimi tuttu. "Emin misin. İstersen daha sonra da..." susturdum Ömer'i. "Hayır. Bugün bitsin bu olanlar. "
"O zaman hazır hissettiğinde başla yenge."

Parktan itibaren olanların hepsini anlattım. Zar zor titreyerek. Sıra depodaki üzerime yürüdüğü yere geldi. "Sonra... sonra bir depoya geldik. Demir i gördüm kapıda. Ona bir sopa ile vurup... bayılttı. Sonra..." sonrası için dilim varmıyordu. "Ömer dışarı çıkıp bekler misin beni?" Şaşırmıştı. "Neden?" Zor dayanıyordum. 'Lütfen Ömer" dedim. İstemeyerek çıktı. "Sonra demiri sürüklemeye başladı. Ona... bir şey yapmayın. .. ne isterseniz..... (gözlerimi kapattım derin bir iç çektim) yaparım dedim. Üzerime yürümeye başladı. Ömer yetişmeseydi belkide..." daha fazla konuşamadım. Ağlamaya başladım. Yazılı ifadenin çıktısını alıp imzalattılar. "Artık gidebilirsin yenge. Zaten yakalandılar. En ağır ceza almaları için her şeyi yapacağım. Merak etme " dedi.