Adını Sen Koy (TAMAMLANDI)

ASK 53.BÖLÜM

Bölümü neslihanatagulfan ve -kokulusilgi- ye ithaf ediyorum :)

ÖMER:
Mert'in susması ile ben konuştum.

"Yaşıyor!"

"Nasıl? Sen nerden. .?"

"Yaşıyor İşte Mert!"

Zehra'ya döndüm.

"Zehra. Hazır Mert de buradayken bu konu kapansın artık. Yaşanan olaylar yüzünden unuttun! Aklına gelmedi belki de!"

Elimle  Mert'i  işaret ettim.

"Mert YILMAZ!  Hilmi YILMAZ'ın oğlu, abin! Mert YILMAZ! "

Mert şaşkınlıkla bize baktı.

"Mert! Annenin bahsettiği çocuk Zehra!"

Mert gözlerini kısıp ikimize de baktı. Sonra gülmeye başladı.  Şaşkınlıkla Zehra'ya  döndüm. Zehra da en az benim kadar şaşkındı. Mert karnını tutarak sandalyeden kalktı.

"Ömer gerçekten güzel numara! Az kalsın inanıyordum ya. Zehra seni de tebrik ederim gerçekten çok iyi oynadın. Ama bir daha Ömer'in oyunlarına dahil olma bence. Şaka yapmayı hiç bilmez benim dostum."

Zehra'ya baktığımda gözlerini kapatmış gergin bir şekilde bekliyordu.  Sesli ve derin nefes aldı.
"Şaka değil ABİ!"
"Nasıl şaka olmaz ya. Sen bunca zamandır yanımdasın, yakınımdasın! Ama benim haberim yok!"

Odada sinirle biraz dolaştıktan sonra karşıma geçti. Bir şey demesini beklerken yüzüme attığı sert yumruk ile biraz sendeledim.  Zehra panikle "abi dur yapma!" diyerek bir iki adım attığın da elimi kaldırıp durdurdum.

"Mert kardeşim bak haklısın kızmakta. Ama bende bu olanları yaklaşık 2 ay önce Sevim anneden öğrendim.  Zehra zaten daha yeni öğrendi. Çok olmadı öğreneli.

Belki bencilce gelecek sana ama Hilmi yılmaz'ı bitirmek için yaptığımız planın işlemesi için senin hiç bir şeyi bilmemen gerekiyordu.Zaten Küçüklükten beri Hilmi seni dayından uzak tuttuğu için Salim babayı da tanıyamadın."

"Haklısın Ömer! Doğru diyorsun. Yumruk için özür dilerim dostum."

"Beni boş ver. Kardeşinle hasret gidersene. Bir birinizden habersiz koca bir ömür geçirdiniz."

Zehra artık göz yaşlarını tutmayı bıraktı. "Abi!"  Diyerek Mert ile sımsıkı sarıldı. İkiside göz yaşlarını tutamayıp ağlarken gözümdem bir kaç damla yaşın akmasına izin verdim. Çalışma odasında şuan çok ağır bir özlem, hasret, acı, sevinç vardı.

Birden açılan odanın kapısı ile Ayşe içeri girdi. Üçümüzüde ağlarken görünce panikledi. 

"Abi neden ağlıyorsunuz hepiniz! Kötü bir şey mi var?"
"Yok Ayşe. Her şey yolunda. Ama şuraya otur öyle anlatalım."

Üçlü koltuğa yan yana Zehra ve Mert oturdu. Ayşe ile bende karşılıklı oturuyorduk.

"Bak canım hani Zehra'nın ailesi hakkında bir şeyler öğrenmiştiniz ya geçen..
Biz babasının kim olduğunu kimseye söylemedik. Zehra'nın babası Hilmi yılmaz!"

"Ne! Yani Zehra ve Mert kardeş mi? Bu.. bu çok güzel ama abi."

"Evet canım öyle. Ama Hilmi Yılmaz iyi birisi değil. Az çok piyasada ki yaptıklarını biliyorsun. Bu yüzden aramız da kalmalı bu durum şuanlık. Nihat'a anlat sadece. İkinizden başka bilen olmasın. Özellikle de Alev öğrenmesin Ayşe tamam mı? "