Adını Sen Koy (TAMAMLANDI)

ASK 60. BÖLÜM

Bugün normalde bölüm yazmayacaktım. Ama birde öğrendim ki bugün canım kuzum meryemmm10 'un doğum günü. 😘😘💕💕

Dedim yazmasam olmaz. Hadi bakalım bismillah diyerek yazmaya başladım. Ben çok eğlendim yazarken inşallah sizde eğlenirsiniz. 🤗🤗🤗

Neyse asıl meseleme geleyim. Canım kankim dostum Meryem! 🤗 Kız seni çok seviyorum ya 🙈🙈 iyiki doğdun iyi ki tanıdım seni. Sen benim en büyük destekçilerim den birisin ve ben böyle bir dost kazandığım için o kadar mutluyum ki anlatamam. 🤗🤗🙈🙈 Tekrar tekrar doğumgünün kutlu olsun bir tanem 🎇🎆🎉🎁🎈

Hediyen ise bu bölüm. Bununla idare et artık 💕💕💕

•••••••••••

Herkes neşeli bir gün geçirirken zamanın nasıl aktığını anlamadılar. Ayşe gülerek Asya'nın komik anılarını anlatırken herkesden birer komik anı istemişti. Sofra kurulmaya başladığında anıları yemekten sonra anlatılmak üzere ertelediler.

Herkes yavaş yavaş masaya toplanırken Kaan Ömer'in kolundan tutup fısıldadı.
"Ömer biraz konuşa bilir miyiz?"
Ömer şaşkınca Kaan'a baktıktan sonra başı ile onayladı.
"Çalışma odasına geçelim." Diyerek masaya baktı.
"Biz birazdan geliyoruz. Sofra hazır olduğunda gelmiş oluruz."
Diyerek çalışma odasına geçtiler.

Çalışma masasının önündeki sandalyelere oturdular karşılıklı olarak. Kaan ellerini birbirine kenetleyip Ömer'e baktı.
"Ömer bak ben herşeyin farkındayım!"
Ömer kaşlarını çatarak Kaan'ı süzdü.
"Hangi herşeyi Kaan anlamadım! Ne demek istiyorsun?"
Kaan gözlerini kapatarak derin bir nefes aldı. Gözlerini Ömer'in gözlerine diktiği sırada gülümsemeye başladı.
"Bak Ömer Zehra'yı benden kıskandığının farkındayım. Ama buna gerek yok."
"Nereden çıktı bu şimdi. Hem sözleşmeyi biliyorsun diye söylüyorsun bunu."
Kaan başını sağa sola oynatarak karşı çıktı.
"Hayır Ömer! Ben sana baktığımda Zehra'ya aşık bir adam görüyorum. Ve bu sözleşme ile olacak şey değil.

Üstelik benim bunları söyleme sebebim de bu değil. Beni Zehra'dan kıskanma. Çünkü biz hep kardeş gibi büyüdük. Salim amca beni evinde misafir ederdi. Kızları bana emanet ederdi hep. Bu yüzden herşeyi geçtim sırf Salim amcaya olan minnetim yüzünden böyle birşey düşünmem."

Ömer o kadar sevindi ki duruma, düşünmeden konuştu.

"Öyle mi? Çok sevindim ya buna." Diyerek neşe ile gülerken ne dediğinin farkına vardı. Kaan başta kendini tutsada kahkaha atarak gülmeye başladı.

"Yani Ömer efendi velhasıl bacımı üzersen seni üzerim. Anladın mı?"
Diyerek gülmeye başladı Kaan. Ömer artık Kaan'ın da bu dostluk arasına alına bileceğine kanaat getirdi. En samimi ve içten gülüşü ile Kaan'a gülümsedi. Gülünce kısılan gözleri o kadar  başka bir hava katıyordu ki Ömer'e, görüşte hayran kalmamak elde değildi. Ömer Kaan'ın dizine yavaşça vurarak ayağa kalktı.
"E hadi yemekler bitince mi gideceğiz? Kalk herkes bizi bekliyor Kaan efendi.
Bu arada Kaan!" Dediğinde Kaan durakladı. Ömer elini Kaan'ın omzuna koydu.
"Artık sende benim bir dostumsun. Ne ihtiyacın olursa yardıma seve seve gelirim. İçeride gördüğün herkes seni çok sevdi. Ve senide bu aileden goreceklerine eminim."
Kaan gülümseyerek Ömer'e baktı ve elini Ömer'in omzuna koydu.
"Valla inşallah bana işiniz çok düşmez ama bende her yardıma varım. Sonuçta hastalanmanızı istemem." Diyerek güldü.

Gülerek masaya geldiklerinde Ömer ve Kaan'ı dost olarak görmek Zehra'yı çok mutlu etmişti. Yemek yerken gülüp eğleniyorlardı. Aklına birşey gelen Ayşe heyecanla tüm dikkatleri üzerine topladı.
"Hep Asya'nın anılarını anlattım ama en önemli şeyi anlatmayı unuttum ben." Diyerek gülmeye başladı. Herkes merakla Ayşe'ye baktı. Kendini toparlayıp bir iki kere öksürerek boğazını temizledi.