Adını Sen Koy (TAMAMLANDI)

ASK 71. BÖLÜM

Bölüm müziğimiz "Sen Gelmez Oldun
Keyifli okumalar 😜

Bu bölümü en sevdiğim üç insana ithaf etmek istiyorum.
-kokulusilgi-
colcicegiask
BSE13080888
💕💕💕💕💕
•••••••••••••••••••••••••••••

Ömer:
Düşmemek için son anda arabaya tutundum. Nasıl yani şimdi.. Zehra'yı götürdü mü Salim baba..!
Birden gözlerimin önü karardı. Sokak bulanıklaştı.  Bir yere tutunamadan yere düştüğümü hissettim….

…………..

Gözlerimi açtığımda yavaşça doğrularak nerede olduğumu anlamaya çalıştım.  Hastane odasına benziyordu. Açılan kapıdan giren beyaz önlüklü adam yatağın başına gelerek seruma baktı. Koluma serum takıldığını o zaman fark ettim. Yanıma bir sandalye çekip oturdu. Gülümseyerek konuşmaya başladı.

"Serum bitmek üzere.  Çok bitkin düşmüş vücudunuz. Ama şimdi daha iyisiniz merak etmeyin."
Şiddetle ağrıyan başımı tutarak
"Ben buraya nasıl geldim?" Diye sordum.
"Sokakta yerde yattığınızı görünce ambulans çağırmışlar. Telefonunuzdan da birini aramışlar. Bazı ilaçlar yazdım onları almaya gitti."
Kaşlarımı çatara düşündüm. Acaba kimi aradılar.
"Hangi arkadaşım burada?" Diye sorduğum zaman biraz düşündü. Sonra hatırlamanın verdiği sevinçle ayağa kalktı.
"Adı Demir'di. Orta boylarda gür saçlı bir bey. Sizin en yakın arkadaşınız olduğunu söyledi."

Tam ne zaman geleceğini sormak üzere iken Demir odaya girdi.
"Ömer uyandın demek. Ayşe çok merak etti. Sabah erkenden çıkmışsın, öğlene geliyor ve senin bir an önce Ayşe ile konuşman gerek."
"Telefonumu verir misin Demir?"
"Al bakalım."

Numarayı bularak aradım. Üçüncü çalışta açıldı.
Ayşe "Abi iyi misin?" Dedi telaşla.
"İyiyim canım iyiyim. Merak etme. Birazdan eve geliyorum. Herkes evde mi?" Diyerek yatakta doğruldum.

(Linkteki fon müziğini açarak okuyun.) 👇👇👇👇

"Evet abi herkes burada. Kaan, Leyla, Ali Fatih…
Hepimiz buradayız. Bir tek Zehra yok abi…  Keşke Zehra da olsa."
"Keşke canım keşke. Bugün kapıya gittim. Kimse açmadı. Oradan geçenlerden birisi sabah erkenden gittiklerini söyledi.
Salim baba…
Babam yerine koyduğum Salim baba, Zehra'yı benden aldı. Ben ona daha yeni kavuşmuş iken benden aldı Ayşe…"

Sustum…
Yüreğimin yangınını bastırmak için avaz avaz sustum.
Sanki bağırsam bu yangın dinecek..
Sanki adını haykırsam dönüp gelecek..

"Çok canın yanıyor değil mi abi?" Çatallaşan titrek sesi ile sordu. Zehra'ya olan hasretin acısı yetmezmiş gibi, birde Ayşe'nin üzülmesine yanıyor yüreğim. Mavi okyanusun bütün sularını içimi doldururcasına derin bir nefes çektim içime.  Sonra birden bıraktım bütün nefesi...
"Evet Ayşem çok acıyor canım. Ama ne olur sen üzülme olur mu? Ben herşeyi düzelteceğim.. Sadece biraz zamana ihtiyacım var.."
"Abi biliyorum sırası değil ama birşey söylemem lazım...
Artık beni düşünme olur mu? Kaan biraz önce son yapılan testlerin sonuçlarının çok iyi olduğunu söyledi. Hatta hastalığın ilk başlangıcına oranla büyük bir iyileşme var dedi."
"Gerçekten mi? Bu çok iyi bir haber. Diğer konuya gelecek olursak da..
Sen benim canımsın, ailemden kalan tek yadigarsın. Sen dünyanın en sağlıklı insanı da olsan, hatta yüz yaşında pamuk saçlı, pamuk tenli bir nine de olsan ben seni yine düşünüp yine senin için endişelenirim. Ben senin abinim. O konuda anlaşalım tamam mı ufaklık."
"Peki abi öyle olsun. Geç kalmayın olur mu?"
"Birazdan çıkıyorum hastaneden."
"Tamam abi."