Adını Sen Koy (TAMAMLANDI)

ASK 2.BÖLÜM (düzenlenecek)

  Biz el sıkışırken odanın kapısı açıldı. Uzun boylu takım elbiseli biri girdi. Dikkatli baktığım da hastane de çarpıştığım adam olduğunu gördüm.
Nihat bey onunla konuşuyordu.
"Günaydın Ömer."
"Günaydın. Bu kim?"
"İş görüşmesi için geldi."
"Bende tam çıkıyordum." diyerek kapıya yöneldim. Ama o esnada kolyem yere düştü. Adının Ömer olduğunu öğrendiğim adam eğilip aldı. Bana kolyemi uzatırken bir kız odaya girdi.  

Dalgalı saçlı benim boylarımda olan kız  hepimize şaşkınlık ile baktıktan sonra "Seni bir yerden hatırlıyorum ben." Diyerek düşünmeye başladı. Çok geçmeden büyük bir heyecan ile bir kaç adımda yanıma geldi. "Aaa buldum hastane. Hastanede gördüm abimle seni. Abi daha ne kadar saklayacaktın bir sevgilin olduğunu. Çok mutluyum şuan. Çok sevindim." dediğin de şaşkınlık ile bir Ömer Beye bir kıza batım. Kimseden ses çıkmayınca bir adım öne atılıp "Ben aslında.." diye bildim. Ömer  Bey sözümü kestiği için konuşamamıştım.

Ömer:

Ayşe çok mutlu oldum dediğinde Mithat Beyin hastanede söylediklerini düşündüm. "Son zamanlarını mutlu geçirmeli üzüntü ve stres den uzak durmalı" bu sözler beynimde yankılanırken kızın sözünü kestim. "Aslında bir süre kimseye söylemeyecektik. Ama madem gördün. Saklamaya gerek yok şimdi." diyebildim birden. Ayşe sevinçle kıza yaklaşarak elini uzattı. "Ben Ayşe tanıştığıma çok memnun oldum."  Kız bir an sinirle gözüme baktığın da yalvaran gözlerle yüzüne baktım. Ayşe'nin sevinçle uzattığı elini sıkarak "Bende Zehra. Bende memnun oldum. Benim biraz işim var gitmem lazım lütfen kusura bakmayın." diyerek yüzüme baktı. "Zehracığım gitmeden biraz konuşalım odama geçelim." diyerek kapıyı elimle işaret ettim. Ayşe'nin "Abi sana inanamıyorum ya gerçekten." dediği şaşkınlık sözlerini "Sonra konuşuruz Ayşe." diyerek tamamladım.

Zehra ile odaya geçerken Ayşe ve Nihat'ın konuşmalarını dinledim. Ayşe "Nihat inana biliyor musun. Abim ve kız arkadaşı. Ben hala inanamıyorum." dediğinde büyük bir hüzün ile tebessüm ettim. senin için Ayşe hepsi senin için. Nihat'ın "Bende şaşırdım. İş görüşmesi için geldi Zehra. Ben tanıştıklarını bilmiyordum." dediğinde gülümsedim. Ayşe'nin sitem dolu sesi tüm odayı dolduruyordu. "Eğer buraya gelmeseydim dahada saklayacaklardı. Sorarım ben bunun hesabını abime." onları orada bırakarak odaya girdim. 

Birden Zehra'nın bağırması ile şaşırdım. "Neydi o içerideki haliniz? Nasıl sevgili olduğumuzu söylersiniz?.. Bir insan kardeşine neden yalan söyler? " İç yakan acı nefesi ciğerlerime doldurup konuştum. "Söylemez. Bende söylemem. Söylemezdim yani. Mecburum ama. Ona anlatamayacağım şeylerden dolayı yalan söylemeye mecburum. O bizi sevgili sandı ve buna çok sevindi. Çok mutlu. Yalan söylediğimi söylersem çok üzülür. Ve bu olmamalı. Ayşe üzülmemeli."

Zehra:ne diyeceksin peki.iki gün sonra ayrıldık mı diyeceksin?

Ömer:hayır yapamam. Bak bir süre bu oyuna devam edelim. Lütfen.

Zehra:bana bu oyuna devam etmem için bir sebep söyle. Neden tanımadığım biri ile yalandan sevgili olayım neden.

Ömer:sevgili değil. Evli.

Zehra:ne!

Ömer:bak sana herşeyi anlatamam.ama sadece şunu bil.kardeşim çok hasta.vee... doktoru üzüntüden stresden uzak durmasını söyledi. Ayşe benim mutlulugumu çok istiyor.ve ilkkez yanımda bir kızı sevgilim sandı. 6 Ay sadece 6 ay evli rolü yapsak ne kaybedersin.

Zehra:diyelimki bu sözleşmeyi kabul ettim. Benimde bir ailem var.onlar ne olacak.

Ömer:eğer eğer bu oyunu kabul edeceksen oturup beraber sözleşme maddelerini hazırlarız. Ailen konusunuda düşünürüz. Bir de sen o gün hastaneye bir yakının için geldin galiba.