Adını Sen Koy (TAMAMLANDI)

ASK 74. BÖLÜM

Medya Zehra'nın isteme kıyafeti 💕💕💕

4 GÜN SONRA

Zehra:
Merhaba canım günlüğüm;
Dört gündür aralıksız süren, ve nihayetinde tamamlanan hazırlıklara bugün son verdik. Aslında herşey yeni başlıyor, bunun farkındayım ama, kız isteme bu akşam olacak. Ve bunun bütün hazırlıkları bitti. Son güne kadar elbise seçemedim. Belki yüzlerce elbise denedim günlerdir.. Ama sonunda Leyla'nın ısrarları üzerine sade sarı renkli bir elbise de karar verdik. O kadar heyecanlıyım ki…

Herkesin telaşı olduğu için bu heyecanı kimse ile de paylaşamadım. Sende olmasan ben ne yapardım..
Ömer ile tanıştığım andan beri hep yanımda oldun. Yazmak anlatmak kadar etkili derlerdi de inanmazdım. Ta ki Ömer ile tanıştığım güne kadar..
Yazmaya işte o gün başladım ben..

Bugün uzun uzun yazamayacağım. Bir an önce giderek hazırlanmaya başlamak gerek. Heyecanlandığım zaman elim ayağıma dolanıyor biliyorsun. Akşam olanları yazmak için tekrar geleceğim….

•••••••••••••

"Yasemin nerede kaldılar ya." Diye seslendim stres ile. Leyla hemen yanıma gelerek ellerimi tuttu.
"Zehra bitanem bak sakin ol. Yoksa kahveleri verirken herkesin üzerine dökersin. Lütfen heyecanını kontrol altına al." Dediği zaman bir kaç derin nefesler alarak rahatlamayı denedim.
"Leyla olmuyor! Yüreğim kıpır kıpır ve ben buna engel olamıyorum. Bu yaşananlara hala inanamıyorum. Muhteşem bir rüyadan, kâbusa uyanacak gibi hissediyorum. Çok korkuyorum."
Gözlerini gözlerime odakladı. "Sakin olmalısın ama." Dedi ve gülümseyerek devam etti sözlerine.
"Her genç kızın isteyeceği kadar yakışıklı bir eşin var
Her genç kızın isteyeceği kadar yüreği temiz bir eşin var.
Yine her genç kızın isteyeceği kadar mükemmel bir ailesi var Ömer'in.
Bu tüm imkanlar çok zor bir araya gelir. Ve sen tüm bunlara sahipsin.
Zehra tüm bu merasim, daha önce olmadığı için biliyorsun.  Ama sen zaten evlisin." Dediği zaman şakadan ağlar gibi yaparak başımı yastığa gömdüm.
"Gerçekten çok rahatlattı Leyla teşekkür ederim!
Ya zaten kalbim duracak, sen birde böyle söylediğin zaman çok kötü oluyorum. Arabalar hazır olsun her an acile gitmem gereke bilir." Dedim gülerek. Leyla da gözleri kısılana kadar içten güldü.  O sırada çalan kapı ile birden ayağa kalktım. Tüm odalar düzenli mi diye panikle koşturdum. Leyla aniden kolumdan tutup durdurdu ve kahkahayı patlattı.
"Zehra bu elli sekizinci kontrolün. Her yer düzenli ve herşey tam. Şimdi git ve kapıyı aç. Yoksa seni istemeden geri dönecekler." Diyerek beni kapıya doğru iterlerken peşimden geldi.

Kapıyı açtım. Herkes karşımda gülümseyerek bakıyordu. Ömer elinde kocaman bir buket kırmızı güller,büyük bir paket çikolata kutusu ile gülümsüyordu.Giydiği lacivert takımı ile şahane bir şekilde -hatta gerçek olamayacak kadar yakışıklı bir  şekilde- duruyordu.  Leyla'nın kulağıma eğilerek "İçeri alsana misafirleri Zehra." Diyerek gülmeye başladı. Heyecandan davet etmeyi unutmuştum. "Şey ben çok özür dilerim. Hoş geldiniz. Buyrun içeri Lütfen." Diyerek kenara çekildim. Ömer elinde tuttuğu büyük gülleri ve çikolatayı elime verdi.

Ayakkabılarını çıkarmak istediği zaman "Gerek yok, bir seferlik böyle görebilirsin Ömer." Diyerek güldüm. Fakat Ömer yinede ayakkabıyı çıkartmayı tercih etti.Ayse, Nihat, Müzeyyen hanım ve Cevriye hanımda çıkartmak istediğinde zar zor ikna ederek içeri geçmelerini sağladım.

Büyük buket güller ve çikolata ile eğilmeye çalıştım ayakkabıyı içeri almak için, fakat bir türlü başaramadım. Leyla halime gülerken "Sen geç ben hallederim." Diyerek kapıyı kapattı. "Tüm bunların hesabını soracağım sana ben Leyla hanım!" Diyerek salona geçtim.