Adını Sen Koy (TAMAMLANDI)

ASK 12.BÖLÜM

Ömer:
"Asya canım korkma tamam mı. Biz buradayız birazdan çıkaracağız seni" "Dayı Zehra ablada burada korkmuyorum ama iyi değil o. Hastalandı. " yasemine döndüm. Yasemin şaşkınlık içindeydi. Kapıya koştu. " abla dayan çıkaracağız seni. Abla ne olur dayan " diye ağlamaya başladı. Anlam veremedim. Alt tarafı kilitli kalmışlar. Bana döndü. "Ablam kapalı alanda kalamaz. Her an bir kriz geçire bilir çabuk olun.açın kapıyı. Nefes alamazsa çok kötü olur. Yalvarıyorum çabuk olun" duyduğum karşısında şok oldum.Yasemin dizlerinin üstüne çöktü ağlamaya başladı. Kapıya koştum. "Zehra! dayan kurtaracağız seni. Beni duyuyor musun? Zehra ses ver." O an elime geçen sert cisimle kilidi kırmaya çalıştım. Olmuyordu. Kapıda kilitte çok sağlam.

Zehra:
Bizi buldular. Gözlerim yavaş yavaş kapanmaya başladı. Son duyduğum ses "Zehra dayan kurtaracağız seni. Beni duyuyor musun? Zehra ses ver" oldu. Ardından kapıya vurduğu sert cismin gittikçe azalan sesi. Ve artık hiçbir şey duymuyordum...

Ömer:
Demir koşarak " anahtarı buldum" dedi. Her şeyden habersizdi. Anahtarı alıp hemen kapıyı açmaya çalıştım. Zehra'ya bir şey olmasın diye dua ederken kapıyı açmayı başardım. Asya koşarak Ayşe ye sarıldı. Ben ise olduğum yerde kala kalmıştım. Zehra merdivenlerde öylece yatıyordu. Hemen yanına indim. Onu bu halde görünce korktum. Ona bir şey olmasından korktum! Kalbimde derin bir sızı hissettim. Canım yanıyordu. Ona bir şey olması ihtimali beni kahrederken hemen kucağıma aldım Zehrayı. "Demir arabayı aç hastaneye gidiyoruz! Hemen!" Diye bağırdım endişe ile. Demir kendi arabasını çalıştırdı. Öne yasemin oturdu. Bende Zehra ile arkaya...

Başını dizlerime koydum. Nabzına baktım. Çok yavaştı. "Demir nabzı çok yavaş. Acele et biraz" korkuyla bize bakan yasemin "Abla!" Diye haykırdı. Demir iyice hızlandı. Dakikalar geçmek bilmiyordu. "Zehra! Ne olursun uyan Zehra! Sana bir şey olmasın!" Yol ne kadar sürdü. Ben o zamanı nasıl geçirdim bilmiyorum. Hastane bahçesine hızlı bir giriş yaptı demir. Arabadan inip sedye diye bağırdı. Vakit yoktu. Zehrayı kucaklayıp acile kendim götürdüm. Hemşire bir şeyler söylüyor bunu görüyorum fakat onu duyamıyorum. Duruma demir el attı.

Demir:
"Nesi var ne oldu beyefendi?"
"Depo da kilitli kaldı. Karanlık bir depo imiş. Fobisi varmış. Klostrofobi. Elimizden geldiğince hızlı geldik."
"Ne kadar kaldı depoda?"
"Ben bilmiyorum.emin değilim. Yarım saate yakın olabilir. Bilmiyorum..." ellerimi saçlarıma götürüp kafamı duvara yasladım. Sonra Ömer'e döndüm.

Ömer Ellerini başının arasına almış, dizlerinin üstüne çökmüş. Dikkatli baktığımda ağladığını gördüm. Her durumda sert duran arkadaşım hayatında iki kere ağladı. İlki Ayşe'nin hastalığını öğrendiğinde. İkincisi ise Zehra... Ömer Zehra'ya bir şey olmasından korkuyordu. Kendi kendine bir şeyler söylüyordu. Eğilip dinledim. "Benim yüzümden. Hepsi benim yüzümden. .. bütün suç benim.." gibi cümleler kuruyordu. Zehra yarım saattir müdahale odasında. Hala Bir haber veren olmadı. Ömer birden ayağa kalktı. Müdahale odasına yürümeye çalıştı. Zor zapt ettim. "Ömer işlerini yapmalarına izin ver! Böyle yaparak Zehrayı da riske sokuyorsun." Ömer perişandı. Yavaşça koridordaki koltuğa çöktü. Gözlerinden yaşlar süzülürken konuştu. "Demir. Bir şey olmaz değil mi? Ben.. ben kötü biri değilim. .. bunu yapanı bulacağız değil mi?" Sesi gittikçe çatallaştı. Her kelimede sesi kısıldı.

Ömer:
Konuşmak istiyordum. Ama konuşamıyorum. Gücüm kalmadı. Yaşadığım acılardan sonra onu bu oyuna ben zorlandım. Ve bir insana sebep olursam bunu kaldıramam. Onu aleve karşı koruyamadım. O beni defalarca zor durumdan kurtarırken ben onu koruyamadım. Acımı, üzüntümü, hayal kırıklıklarımı... hep sert duruşum ile ört bas ettim. Ama kalbim cayır cayır yanıyor şuan. Odadan çıkan hemşire mutlu haberi verdiğinde yasemine sarıldım. Aynı sevinç i yaşayan iki kişiyiz biz. "Peki ne zaman görebilirim" bana baktı. Halimden damat olduğumu anladı. "Sadece beş dakika" "çok teşekkür ederim" diyerek içeri girdim. "Durumunun iyi olduğunu söylediler Zehra. Ama sen hala uyanmadın. Her şey benim yüzümden oldu. Alevi kontrol etmeliydim. O ne düşünüyorsa ben onu bulmalıydım. Affet beni. Seni koruyamadım. "

Gözlerimden yaşlar süzülürken gözlerimi sımsıkı kapattım. Sanki açtığımda her şey rüya olacaktı. Yüzümde soğuk bir elin sıcak göz yaşlarımı sildiğini hissettim. Gözümü açtım. Zehra uyanmıştı. "Zehra! Uyandın. Ben.. olanlar için özür dilerim." Bana bakışların da ne bir öfke ne bir kızgınlık vardı. "Senin..bir.. suçun. ..yok..." konuşmakta zorlanıyordu. "Sonra konuşuruz bunları dinlen sen önce" gitmek için ayağa kalktım. Elimi tutup gitmemi önledi. "Otur.. Asya... Ayşe. ..onlar nasıl?" Sen nasıl birisin... kendin neredeyse ölüyordun. ölümden döndün ama Asya ve Ayşeyi düşünüyorsun. Oturdum ve tebessüm ederek söze başladım. "Onlar gayet iyiler. Seni bekliyorlar. Eve dönmeni." Bana tebessüm etti. "Nikah..benim yüzümden... ben..." konuşmasına izin vermedim. "Bunu sonra hallederiz. Sen dinlen ben Ayşe'ye haber veriyim." Odadan çıktım. Yasemin yerinden kalktı hemen. "Ablam.. uyandı mı? Durumu nasıl? " yasemini sakinleştirdim önce. "Zehra iyi merak etme. İstersen gir içeri. " buruk bir gülümseme ile içeri girdi koşar adım. Telefonu çıkartıp Ayşeyi aradım. Açar açmaz "Alo abi Zehra nasıl.  İyi değil mi? İyi de lütfen. " dedi. "Sakin ol canım. Zehra uyandı. Durumu gayet iyi merak etme. Doktorla konuşmaya gideceğim. Sonrada eve geliriz. " rahatlaması sesine yansımıştı. "Tamam. Tamam abi. Çok selam söyle Zehra'ya." Tamam diyerek telefonu kapattım. Demire döndüm. "Arka bahçeyi gören gizli kamera görüntülerini alıp gelir misin demir? Bunu yapanı bulmalıyız. "
"Tamam Ömer. Sakin ol ama. Ben gidiyim işiniz bitince ara."

Doktorun yanına çıktım. "Hoş geldiniz Ömer bey. Buyurun oturun." Gösterdiği koltuğa oturdum. "Ben Zehra'nın durumu hakkında bilgi alacaktım. " bir şeyler söyleyecek ama söze başlayamıyordu. İyice meraklandım. "Bir şey saklamayın doktor bey." Yerine iyice yerleşerek söze başladı. "Bakın Ömer bey bu anlatacaklarımı iyi dinlemelisiniz. Durum ciddi!"

Bölüm sonu.
Okulum açılacak. Ve senaryoda aksaklık olmaması için oy sınırını yükseltiyorum.
+45 beğenide yeni bölüm gelecek.

Bölüm sonu