My Bully Best Friend

Chapter 47- I am Lucky tO haVe a bestfriEnd like YOU.

Dahil sa sobrang inis ko, hindi ako nagparamdam kay Rev. Sinubukan nya akong tawagan pero hindi ko lagi sinasagot. Finaflood nya din ako ng mga text nya pero di ako nagrereply.

Nakakabwisit lang. Hindi ko inaamin na gusto ko sya pero eto ako ngayon, grabe magalit sa kanya. Eh kasi naman sya eh! Kung makikipaglandian sya sa ibang babae, i-warn man lang nya sana ako.

One week na actually yung nakalipas. So that means, one week na kaming di nagpapansinan. He didn't even bother calling me. Sa simula lang sya hasing hasi mangflood. Maybe he enjoys the company Chezka is giving to him.

Sus if I know, mas masaya akong kasama noh. Kahit na puro bwisitan kami ni Rev, at least I make him comfortable. I'M A LOT BETTER THAN CHEZKA so he better choose me.

Pero he's not making an effort para man lang magkabati kami. He's always damn busy about something I'm not sure of. Ad I always see him with Chezka. So anong meaning nyan, nageget to know each other na sila?

"Hey." napatingin ako sa tumabi sakin dito sa caf.

"Hey Kristelle."

"What's wrong? Hindi pa rin ba kayo bati ni Rev?" she asked me coz she knows. She's like my girl bestfriend.

I shook ny head as an answer.

"Hindi pa rin ba talaga kayo nagkakausap?"

Again, I shook ny head then play my food with a fork.

"If you are doing this just to have an excuse to not tell him, better stop it and try to confess it to him. I know you miss him and you wanna talk ro him, right?" tanong nya.

I nod.

"Kapag sinabi mo sakanya ung feelings mo, kahit ba rejected ka, at least inamin mo sa kanya diba?"

"Natatakot ako eh."

"Well, nakakatakot nga namang umamin ng katotohanan dahil hindi natin alam ang pwedeng mangyari. Pero nasasayo na rin naman yung desisyon eh. Kung kaya mo namang makita si Rev na masaya sa iba, edi gayahin mo ang ginawa nya. Tinago ung totoong feelings. Pero kung hindi mo na talaga kaya, better take the risk of telling it to him. Hindi mo ba alam na sa actions mo, pwede na syang maghinala?"

Napatingin ako sa kanya.

She nodded. "Oo. Yung mga biglaan ka nalang magagalit sa kanya, yung pagsstammer mo kapag kausap sya, ung pagiging concern sa kanya. Siguro nga, nararamdaman na nya eh. Pero hindi lang nya sinasabi dahil baka katulad mo, natatakot din sya. Ah ewan! Parehas na kayong nagkatakutan! It's love okay? Not horror."

"I am willing to take the risk. Pero hindi ko na alam yung mangyayari samin after ko umamin."

"Kahit na rejected ka man o hindi, magiging friends parin naman kayo. Mas mabuti syempre kung hindi ka rejected dahil you can go beyod friendship. Tsaka, if ever naman na olats ka, andito lang naman kami ni Enzo." she winked.

"Thanks."

Rev's POV

Alam nyo ung feeling na bigla nalang magagalit sayo ung isang tao nang hindi mo alam ung reason? Yun ung nararamdaman ko ngayon.

Bakit ba kasi nagalit nalang bigla sakin si Kylie? Last week pa nya akong hindi pinapansin at hindi nagpaparamdam. Halos one week narin kaming walang communication. Nagpapaload nga ako para matext at matawagan sya eh. Pero wala talaga. Hanggang sa naubusan ako ng pera at hindi nakapagpaload. Napaka-hirap ko na nga ata talaga.

Nahihiya naman akong lumapit sa kanya sa school dahil baka ako lang din yung mapahiya dahil hindi nya ako pinansin. Alam nyo yun?! P*ta lang. Miss ko na ang babaeng un. Miss na miss na. Kung hindi lang talaga ako busy sa project namin, I'll really spend my whole day with her but I just can't.