Gangsters and I [CMPLTD]

Midlougue

Its been 4 years, since i left my past. Those past that i can't easily move on. Yung Nakaraang labis akong nasaktan. Bat syempre past na nga diba.. Dun ko lang na realize yung sakit na idinulot nila. There just an exaggeration from the reality of having a heart broke. Sobrang lugmok ako nun. When it strikes you. It makes you feel worst emotion in the world. Sagad sa buto yung kirot. And now experiencing it secondhand was devasting thing ever. Why is it only now that i've come to my senses.? Ayoko ng maloko pa. Ayoko ng masaktan.

Mahirap tumawa pag may problema ka, mahirap matulog pag may iniisip ka, mahirap magtago para lang makaiwas ka. Higit sa lahat, mahirap humanap ng iba para lang makalimutan yung mahal mo talaga.

  There is a time that each of us hurts someone and even how hard we try to recover things, it just keep on getting worse. So take this in mind, once you've done your part and yet not a thing changes, relax. Maybe its about time other do their part. Besides, a little bit of pride won't kill. 

As i stepped at the floor of this airport. I left a sigh and smell the air. Parang may nag bago since i left this place 4 years Ago, or siguro ako lang ang nag-bago.

They said that I've changed a lot- tsk! I'm not change. Ako parin eto. But not the same, when past years ago. I know how to stand up with my own feet. I grew up matured enough to know what's right or wrong and what's real between each lies.

Masyado nya akong nasaktan but believe me, I'm over him.

"I don't like~ Noo.. Mami si Dadi oh!" Napaharap ako sa likod ko kasabay ang pag tanggal ko sa shades ko.

"What is your problem baby?" I kneel down para mapantayan sya.

"Mami~ kati dadi don't want to buy me a doll.." Inangat ko ang ulo ko saka ko inisahan ng kilay tong nakatayo sa gilid.

"You have many dolls in your room.. So stop na." Sabi nya naman.

"No.. Huhu.. Mami.."

"Don't be so stubborn Kiera.."

"Pleate.. Mami.."

"Don't cry.. Okay.. Shhssh. If i said no. Then it will be NO. Do you understand me?"

"You're bad dadi..!"

"Stop that Kiera.." I said and stand up. Yumuko lang sya at saka dun humagulgol ng iyak. Bumuntong hininga ako at yumuko para mapantayan sya.

"We'll buy a doll later But after we buy let's go first to your mamala okay?" Tanong ko. She just smiled bitterly and nod her head.

"Yaya pakihawakan nga si Kiera.." Sabi ko sa yaya. Kinuha nya naman sakin si Kiera at nauna na silang mag lakad.

"It's been 4 years.." Rinig kong sabi nya. Ngumiti lang ako sa kanya at saka sabay na kaming mag lakad habang tulak tulak ko yung baggage namin.

"Yah, 4 years" i murmured.

"Are you ready to face them?" Biglang tanong nya kaya napatigil ako sa pag lalakad. Ganon rin sya.

Am i ready to face them? Am i ready to face him.? Napailing ako sa naisip ko. Nahh~ it's been 4 years past since they kept a secret on me. It's been 4 years since he broke my heart. Alam Kong ready na ako. Ready na akong harapin sila. Lalo na sya.

"Basta kahit anong mangyari andito lang ako." He said. I smiled at him saka nag lakad ulit. This guy that i live with, sya lang naman ang tumulong sakin. Sya ang nag papasaya sakin nung araw na gusto ko ng isuko ang buhay ko. Sya yung taong andyan lang sa tabi ng anak ko at hindi kami pinabayaan.

"Wala ng mangyayari Cleevan." Sabi ko at inilagay ang mga maleta sa likod ng sasakyang kukuha samin dito sa Airport.

"Daan muna tayo sa simbahan.." Sabi ko sa kanya. Tumango lang sya at pumasok na kami sa loob ng sasakyan habang ito'y papaandar na.

"Mami can you fits it.." (Fix) nabaling ang tingin ko kay Kiera.

"Let your daddy fix it for you. I don't how to fix it kasi anak.." Sabi ko sabay bigay kay Cleevan yung doll.

"No! Dadi it bad!!" (Is)

"I'm not bad! Let me fix it for you baby.." Sabi ni Cleevan. Mukang naniwala naman to si Kiera at ibinigay kay Cleevan ang laruan nya.

Habang nag haharutan silang dalawa.. Hindi ko mapigilan ang mapa-ngiti. Ang cute nilang tingnan kasi. Cleevan is not my husband. Tinatawag syang daddy ni kiera kasi kinasanayan nya na sa States. I don't know but, for 4 years living with him on the same roof, i didn't feel anything. What i mean is kahit katiting na pag ka gusto sa kanya, wala talaga. Hindi ko alam kung bakit, pero ayoko lang muna kasing mag bukas at tumanggap ng bagong relasyon ulit.

For the first time, Kiera ask me kung asan ang Daddy nya. Hindi ko alam kung anong isasagot ko. Ayoko namang sabihin sa kanya ang totoo dahil bata pa sya. Kaya ang sinabi ko lang na nasa work ang daddy nya. Kahit wala naman talaga.

*Ringgggggggggggggg*

Kinuha ko ang phone ko sa bag ko ng bigla itong tumunog.

Unknown caller ang lumabas kaya kinabisado ko muna ang number saka ko eto sinagot.

"Hello.. Sino to?" Tanong ko sa line.

[Hello?]

Napa lunok ako ng ilang beses ng marinig ko ang pinaka pamilyar na boses. Hindi lang pamilyar.
Hindi ko alam kung anong gagawin ko pero para akong napako sa kinauupuan ko.

".. Yuan?"