Surrender

Bar

Bu bölüm tüm Surrender yolculuğum boyunca yanımda olan arkadaşım Gül için. Her zaman fikir verdi bana, yeri geldiğinde eleştirdi, yardım etti. İyi ki varsın <3

Hızlıca yataktan kalktım. Hemen elimi yüzümü yıkadım ve spor kıyafetlerimi giydim. Nedense bugün çok neşeli hissediyordum. Kulaklıklarımla telefonumu alıp evden hızlıca çıktım. Evin sahile yakın olması işime geliyordu çünkü hemen yürüyerek sahile ulaşabiliyordum. Sahile ulaştığımda tempolu bir şekilde koşmaya başladım. Uzun zamandır koşamıyordum, taşınma, alışma süreci derken spor yapmayı aksatmıştım. Zaten spor adına tek yapabildiğim şey koşmaktı. Onu da boşlarsam ohoo. Kendime şöyle neşeli bir şarkı açtım. Güneşe bakıp elimde olmadan sırıttım. Hava güneşli olunca o kadar enerjik ve mutlu oluyordum ki. Aslında bu aralar eğlenmeye çok ihtiyacım vardı. Son birkaç aydır olanlar beni çok yordu. Geceyle bu akşam için bir program yapmak en iyisiydi. Uzun zamandır gece dışarı çıkmamıştım. Normalde akşamları evde oturmayı tercih ederim ama bu aralar buna ihtiyacım olduğunu hissediyordum.

* * * * * * * *

Geceyle güzel bir kahvaltıdan sonra televizyonun önündeki bej, rahat koltuklara yayılmış oturuyordum. Elinde kahvesiyle gelip çaprazımdaki koltuğa oturunca ona döndüm.

"Gece akşam dışarı çıkalım mı?"

"Sen, ben, akşam, dışarı?? Sen kimsin ve Zeynep'e ne yaptın?"

"Öööf dalga geçme. O kadar da değil."

"Tamam tamam. Ben ayarlıyorum o zaman."

"Şey Gece... Kimleri çağıracaksın?"

"İşte bizimkiler. Merve, Damla, Batuhan, İrem, Tolga."

"Burakları çağırmayacak mısın?"

Ben bunu dedikten sonra anlamayan gözlerle bana baktı arkasından muzip bir şekilde yüzüme bakarak "lar??" dedi. Arkasından da kahkahalarla gülmeye başladı. 

"Gece bak sus bana bak tamam istemiyorum ya. Yapma program falan istemiyorum. " dedim sinirle. Sonrada elime aldığım yastığı üstüne fırlattım. 

" Tamam ö..öz..özür dilerim. Çağıracağım onları da." dedi kahkahalarının arasında. 

"Salak" dedim sinirle ve çoktan yarısını kaçırdığım filme belki anlarım diye tekrar bakmaya başladım.

* * * * * * * 

Geceyle beraber yaklaşık 15 dakikadır gardırobuma bakıyorduk.

GİYECEK HİÇBİR ŞEY YOKTU!

Normal bir kız krizi diyeceksiniz ama benim öyle bir kız olmadığımı düşünürsek gerçekten büyük bir sorunumuz vardı. Tamam normalde elbise ve etek sevmem ama bazen de giymek gerek yani. Ve bu umutsuz 15 dakikadan sonra Gece korktuğum cümleyi kurdu. "Benim kıyafetlerimden giyersin sende." Bam! İşte geldi. Geceyi çok severim kardeşim gibidir falan filan ama onun dolabı korkulu rüyam. Çok güzel kıyafetleri var ama ona göre. O seksi ben tatlı olanımdır her zaman. O yüzden kıyafetlerimizde de bu çizgi açıkça bellidir. "Hadi Zey!" diyerek kolumdan çekiştirip kendi odasına doğru sürükledi beni. Ben sakince yatağa oturup bombayı beklemeye başladım. Yaklaşık 5 dakikalık bir süreçten sonra üç elbiseyi üstüme fırlattı ve "Dene bakalım" dedi. Geceyle bu konu hakkında -artık- kavga edilmeyeceğini bildiğim için itirazsız denemeye başladım.

İlk giydiğim elbise bej rengi fazlasıyla mini ve dar bir elbiseydi. Gece yüzünde muhteşem bir gülümsemeyle bana bakarken kafamı hayır anlamında salladım. "Fazla kısa." Dudaklarını büzdü ve diğer elbiseyi uzattı. O da benim sınırlarımı bildiği için çok bir şey diyemiyordu.