Surrender

Kurallar

Bölüm şarkısı seçemedin. Seçim sizin :D
İyi okumalar:)

"Günaydın." Dedim hala uykulu çıkan sesimle.

"Neden bu kadar erken uyandın?"

"Hiç uyuyabildin mi desene."

Gidip Gece'nin yanına terastaki koltuğa kıvrıldım. Yaz olmasına rağmen hava çok sıcak değildi, hafif ürpertiyordu. Sabahın erken saatleri olduğu içindi herhalde.

"Beni de uyku tutmadı."

"Konuşamadık. Siz dün gece ne yaptınız?"

"Ne yapacağız Buğra'yı zar zor buraya getirdik. Pansuman falan yaptık. Sonra da ağrı kesici verdik o da uyudu hemen zaten."

"Kerem görmese bari onu." Sıkıntıyla bir nefes verdim. "Ne yapacağız hiç bilmiyorum."

"Neden bu kadar çok sinirlendiğini öğrenebildin mi? Yani dışarıdan bakınca çok hoş bir tablo yok."

"Öğrendim." Diye mırıldandım.

"Eee haklı mı?"

"Yani evet. Onun yerinde olsaydım ne yapardım hiç bilemiyorum."

Eve geldikten sonra çok konuşmadan ikimizde yatmıştık. Tüm gece yatakta dönüp durdum. Artık rahatlamış olmam gerekirdi ama bir türlü rahat hissedememiştim. Aslında kafamda Kerem hakkında olan tüm soru işaretleri kaybolmuştu ama yine de beni rahatsız eden bir şeyler vardı. Belki de süresini bilmediğim bir vakit aynı çatı altında Buğra ve Kerem'in nasıl anlaşacağına takılmıştım. Bilemiyorum. Zaten bu aralar hiçbir şeyi bilmiyorum.

Gece ile sohbet ederek biraz daha dışarıda vakit öldürdük. Kahve yapıp dışarının biraz daha tadını çıkardık. Bahçe kapısının açılma sesini duyduğumda kimin geldiğine bakmak için kapının oraya doğru yürüdüm. Saat onda kim gelirdi ki?

"Başak?"

Kapıyı kapatırken kendime engel olamayıp bir anda adını söylemiştim. Hızla bana dönüp baktı.

"Ne işin var burada?"

"Buğra'yı görmeye ve Kerem ile konuşmaya geldim." Dedi umursamaz bir tavırla.

"Olmaz." Diye atıldım.

"Ne demek olmaz?"

"Kerem ile görüşmeni istemiyorum."

Lafı döndürmeye gerek yoktu. Bu kızı dünden sonra görmek Kerem'i hem üzecekti hem de Buğra'ya daha da sinirlenmesini sağlayacaktı.

"Senden izin isteyen olmadı." Derken beni küçümseyen bakışlarla süzdü. O beni süzerken ben de ona baktım. Benim şuan ki paspal halim karşısında -pijamamla dikilmemden bahsediyorum- kendisi gayet hoş görünüyordu. Yine de o şekilde bakamazdı bana. En nefret ettiğim bakış.

"Kerem ile görüşemezsin." Dedim tekrar üstüne basa basa.

"Bak Zeynep. Ben Kerem'i görmek istersem görürüm. Onunla sakince konuşmaya geldim. Sonra da Buğra'nın nasıl olduğuna bakıp gideceğim."

"Seninle konuşmak ona iyi gelmiyor ve ben daha fazla ikinizin arasında yıpranmasını istemiyorum."

"Hah birileri hikayeyi öğrenmiş. O yüzden mi böyle tırnaklarını çıkarıyorsun Zeynepçik?"

"Evet öğrendim. O yüzden ikisinin arasına daha fazla girmeni istemiyorum."

Bir anda gülmeye başladı. Tamam söylediklerim biraz komikti yani ben onların işlerine karışamazdım ama Kerem'i korumak istiyordum, daha fazla üzülmekten korumak istiyordum aslında.